Melentini - Live @ Temple, Athens
Την Τετάρτη 16 Μαΐου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στο Temple την Melentini, μαζί με το συγκρότημά της, τους The Running Blue Orchestra, σε μία συμπαραγωγή των 3P Lab, United We Fly και Temple Productions. Η Melentini είναι μία Ελληνίδα μουσικός/τραγουδίστρια/performer που διατηρεί πλέον το Βερολίνο ως έδρα της. Στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με πολλούς μουσικούς και συγκροτήματα, δανείζοντας φωνητικά, τρομπέτα και συνθεσάιζερ, τόσο σε ηχογραφήσεις όσο και σε live εμφανίσεις, ενώ είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της μουσικής κολεκτίβας Sequence Theory Project. Παράλληλα όμως, γράφει μουσική, μεταξύ άλλων και για θέατρο και κινηματογράφο και έχει κυκλοφορήσει το 2013 το πρώτο της album, "Explosions Around, The Desert Inside", το οποίο είχε προκαλέσει ενδιαφέρον με την θεατρικότητά του, τις μελωδίες του και την χαρακτηριστική φωνή της Melentini.
Photo by G. Krikos Photography
Φέτος κυκλοφόρησε το δεύτερό της album, με τίτλο "Zrsha; Fundus Uterus", το οποίο ήταν ακόμα πιο ιδιαίτερο από το πρώτο της album και εξερευνούσε περισσότερες μουσικές υφολογικές περιοχές, διατηρώντας τα στοιχεία όμως που χαρακτήριζαν τον πρώτο album της. Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του album λοιπόν, η Melentini εμφανίστηκε στη σκηνή του Temple προκειμένου κυρίως να παρουσιάσει το νέο της δημιούργημα. Αξιοσημείωτο είναι ότι για καθημερινή το Temple είχε αρκετό κόσμο, ο οποίος όπως φάνηκε από την υποδοχή που είχε το συγκρότημα όταν ανέβηκε στη σκηνή περίπου στις 22:00, ήταν εξοικειωμένος με την καλλιτέχνη.
Μετά από μία μάλλον σύντομη αμήχανη "ελληνική" εισαγωγή, ακούστηκαν δειλά δειλά στο πιάνο οι πρώτες νότες του Yellow Roses, ενός πολύ όμορφου κομματιού από το "Zrsha; Fundus Uterus". Η φωνή της Melentini είναι εξαιρετική και τα διακριτικά φωνητικά από τον drummer πλαισιώνουν την ονειρική μελωδία του κομματιού, το οποίο διαδέχεται το δημοφιλές Nightkisser, το οποίο είναι κομμάτι των Blue Square, στο οποίο έχει δώσει φωνητικά η Melentini. Το κομμάτι έχει μία blues-y διάθεση και κατά την εκτέλεσή του διαφαίνεται πως το συγκρότημα είναι πολύ καλά δεμένο, με το μπάσο και τα drums να ξεχωρίζουν, έχοντας ωραίο όγκο και γεμίσματα. Στη συνέχεια το πιο ηλεκτρονικό Toyland, κομμάτι των Sequence Theory Project και το Angel's Lullaby, μία ακόμα παλαιότερη συνεργασία με τους Running Blue Orchestra, με μία ακόμα πολύ ιδιαίτερη μελωδία, στην οποία αναδεικνύεται η φωνή της Melentini.
Photo by G. Krikos Photography
Σειρά έχει το ονειρικό Abyss, εναρκτήριο κομμάτι του "Explosions Around, The Desert Inside", στο οποίο προσωπικά μου έλειψαν τα φυσικά όργανα της ηχογράφησης, χωρίς όμως να αλλοιώνεται το ύφος του. Παραμένοντας στο ίδιο album, ακούσαμε στη συνέχεια και τα Miles of Love, ένα ερωτικό τραγούδι για τις αποστάσεις που διανύει η αγάπη, καθώς και το Almond Tree, κλείνοντας έτσι τον κύκλο τον παλαιότερων κομματιών, δίνοντας χώρο αποκλειστικά στο "Zrsha; Fundus Uterus".
Αρχή με το εξαιρετικό We Promised To Come Back to Earth, το οποίο αρχίζει αργά και στη μέση του κομματιού έχει ένα όμορφο γύρισμα το οποίο δίνει χώρο τόσο στη Melentini να τραβήξει τις μελωδικές φράσεις, όσο και στο συγκρότημα να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα και ικανό όγκο ώστε, παρόλο που οι εντάσεις δεν μεταβάλλονται αισθητά, να οδηγήσει σε μία συναισθηματική κορύφωση. Το So Long είναι μία όμορφη ερωτική jazz μπαλάντα, την οποία η Melentini ερμηνεύει με ευλάβεια και διακριτικά λικνίσματα. Ακολουθεί το Into The Waves, ομορφότερο ίσως κομμάτι του album και προσωπικά από τα αγαπημένα μου για φέτος, με τη λιτή αλλά μελαγχολική μελωδία του, την οποία η Melentini ερμηνεύει φωνητικά, αλλά και στην τρομπέτα, προσηλώνοντας το κοινό.
Photo by G. Krikos Photography
Συνέχεια με το Satellites, το οποίο πάλι αρχίζει μελαγχολικά και ατμοσφαιρικά, συνοδευόμενο από ηλεκτρονικούς ambient ήχους μέχρι να προστεθούν κρουστά και μελωδίες με ήχο πιάνου, οι οποίες προκαλούν κορύφωση πριν σβήσουν επαναφέροντας στην αρχική ατμόσφαιρα του κομματιού. To Wounds and Water έχει επίσης πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία και αναδεικνύεται από την εξαιρετική ερμηνεία του drummer, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια του live έδωσε τον καλύτερο εαυτό του.
Photo by G. Krikos Photography
Το Asana/Metamorphosis, το πρώτο κομμάτι του δίσκου έχει τη σειρά του, με τους ακατάληπτους στίχους που θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε τελετή μαγείας ή επίκληση σε παγανιστική θεότητα, με μία μελωδία που αποπνέει έντονα βαλκανικό χαρακτήρα και είναι αδύνατον να αγνοήσει κανείς. Κλείσιμο με το εκτενές Solaroid, ένα ακόμα ατμοσφαιρικό κομμάτι με ηλεκτρονικά στοιχεία και αιθερικές μελωδίες, μετά από μιάμιση περίπου ώρα.
Photo by G. Krikos Photography
Συνολικά η εμφάνιση της Melentini και των The Running Blue Orchestra κυμάνθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα, καθώς τόσο η φωνητική της performance ήταν άρτια, αλλά τόσο και το συγκρότημα φάνηκε ότι ήταν εξαιρετικά δεμένο και ικανό. Προσωπικά, απόλαυσα περισσότερο το δεύτερο τμήμα της συναυλίας, καθώς το καινούριο της album είναι πραγματικά εξαιρετικό, χωρίς όμως αυτό να μειώνει το πολύ καλό πρώτο τμήμα. Συγχαρητήρια λοιπόν στους μουσικούς, στους διοργανωτές, αλλά και φυσικά στο Temple για αυτό το όμορφο βράδυ της Τετάρτης.
Venue: Temple Athens
Date: 16.05.2018
Hosted by 3P Lab, United We Fly & Temple Productions
Photos by G. Krikos Photography

