ClockSound
Search
facebook twitter youtube rss instagram

Algiers - Live @ Temple, Athens

Έναν χρόνο ακριβώς μετά την καταπληκτική περσινή εμφάνισή τους στο Temple, ένα από τα πιο καυτά ονόματα της εναλλακτικής σκηνής, οι Algiers επέστρεψαν για δύο live στην Ελλάδα. Την Παρασκευή 8/2 εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο επέστρεψαν στον τόπο του εγκλήματος, στο Temple Athens, όπου και τους παρακολουθήσαμε.

Οι διθυραμβικές κριτικές που ακολουθούν συνήθως τα live τους, το πολύ δυνατό και πολιτικά ανήσυχο τελευταίο άλμπουμ τους, "The Underside Of Power" (2017), η φρεσκάδα στον ήχο και το ιδιαίτερο πάντρεμα afro gospel, dark soul, post punk με αρκετούς noise πειραματισμούς, μεγαλώνουν όλο και περισσότερο τη φήμη τους, με αποτέλεσμα το Σάββατο το Temple να είναι γεμάτο.

 

colorgraphs

Τη βραδιά άνοιξε η colorgraphs (κατά κόσμον Σήλια Τσιούφη), η οποία παρουσίασε κομμάτια από το “Gradients”. Πατώντας πάνω σε προηχογραφημένα, ζέστανε τον χόρο με την ομολογουμένως πολύ καλή φωνή της, θυμίζοντάς μας κατά διαστήματα φωνητικά τη Rebecca del Rio στο Mulholland Drive. Ήταν φανερό ότι υπήρχαν στιγμές στις οποίες ένιωθε μία αμηχανία, αλλά όλο αυτό έβγαζε μία γλυκύτητα και σίγουρα δε μεταφερόταν στο κοινό. Ευχάριστες παρενθέσεις οι πιο up tempo στιγμές του setlist της και μοναδική μου ένσταση ήταν ο υπερβολικά μεγάλος όγκος των προηχογραφημένων.

 

Colorgraphs

Photo by Argiris Liosis

 

Colorgraphs

Photo by Argiris Liosis

 

Algiers

Πίσω από τη σκηνή ήταν κρεμασμένα δύο πανό, τα οποία έγραφαν “I’m not the Pig” και “All power to the people”, τα οποία ενισχύουν οπτικά τον πολιτικά προσανατολισμένο στίχο του συγκροτήματος. Ξεκίνημα με το Death March, σε μία άρτια και παθιασμένη εκτέλεση, σαφώς δυνατότερη από αυτήν του studio album.

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Ακολούθησε το Cry Of The Martyrs και το Walk Like A Panther με την ωμή δύναμή του, που αναδεικνύει τις φωνητικές ικανότητες του Fisher και δίπλα του ο Ryan Mahan με το ιδιαίτερο cult χορευτικό του στυλ ξεσηκώνουν το κοινό. Η μπάντα έχει πολλή όρεξη και βγάζει αστείρευτη ενέργεια πάνω στη σκηνή, με τον Fisher να αποδεικνύεται ως ένας από τους κορυφαίους frontmen της εναλλακτικής σκηνής. Τι να πούμε για αυτόν τον τύπο; Παίζει ένα σωρό μουσικά όργανα, τραγουδάει, χορεύει (εξαιρετικά), πέφτει στα πατώματα, σηκώνεται, κατεβαίνει μέσα στο κοινό, το βάζει να τραγουδήσει, ξανά χορός, ξαναπέφτει και πάει λέγοντας. Απίστευτος!

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Τα μέλη του συγκροτήματος σε άψογη αρμονία μεταξύ τους, χωρίς ωστόσο να περιορίζουν τις επιμέρους διαθέσεις τους για πειραματισμούς. Μεγάλος λάτρης αυτών των πειραματισμών ο Lee Tesche, ο οποίος δημιουργούσε κατά διαστήματα απόκοσμους ήχους, τονίζοντας το experimental κομμάτι του ήχου του συγκροτήματος, το οποίου εξάλλου αποτελεί και ένα από τα κύρια στοιχεία διαφοροποίησης του "The Underside of Power", σε σχέση με το ντεμπούτο τους, "Algiers" (2015).

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Σε γενικές γραμμές ο ήχος ήταν πολύ καλός, τα όργανα ακούγονταν καθαρά και ήταν ευδιάκριτα, με εξαίρεση κάποια μικρά διαστήματα (όχι πάνω από 10 λεπτά), στα οποία ακούγονταν όλα λίγο μπουκωμένα. Αυτό ήταν κάτι που γρήγορα διορθώθηκε και για να είμαστε ειλικρινείς, όταν έχεις απέναντί σου μία τέτοια μπάντα που σε έχει κολλήσει στον τοίχο και κάνει ό,τι θέλει στη σκηνή, δε θα εστιάσεις σε τέτοιες μικρές ατέλειες. Χαρακτηριστικό του πόσο «μικρά» μπορεί να σταθούν τέτοια λάθη μπροστά στο ειλικρινές μουσικό πάθος, ήταν όταν λόγω κάποιου λάθους σταμάτησε να ακούγεται η κιθάρα του Tesche. Παρόλα αυτά, ο Fisher φαινόταν να μην πτοείται καθόλου και αν δε βλέπαμε την απόγνωση του κιθαρίστα, ίσως να μην καταλαβαίναμε ποτέ ότι κάτι πάει στραβά.

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς ακούσαμε ακόμα τα πολύ δυνατά The Underside of Power, Animals, Blood, Irony.Utility.Pretext., Cleveland αλλά και δύο νέα κομμάτια (Mod Sax και Nina), τα οποία ελπίζουμε να προμηνύουν σύντομα έναν νέο δίσκο. Ήδη τα δύο χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου τους άλμπουμ φαντάζουν πολλά.

Στο encore το συγκρότημα ξεκίνησε με το Remains και έκλεισε με μία συγκλονιστική εκτέλεση του Black Eunuch, η οποία θύμισε spiritual σαμανική τελετή, με τα μέλη της να βρίσκονται στα όρια του υπερβατικού και της κάθαρσης. Μεγαλειώδες φινάλε! Κατά τη γνώμη μου ένα από τα κορυφαία live των τελευταίων πέντε ετών σε κλειστό χώρο.

 

Venue: Temple, Athens

Date: 09.02.2019

Hosted by: 3p Lab & Love Light Productions

Photos by Argiris Liosis

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Algiers15

Photo by Argiris Liosis

 

Σχετικά άρθρα

Banner
Banner