Οι Boy Harsher στο ClockSound.gr ενόψει της εμφάνισής τους στο Temple Athens

“Όσο για τη μουσική μας στον Αμερικάνικο Νότο, νομίζω ότι είναι απολύτως λογικό. Ο Νότος είναι εκπληκτικά παράξενος, σέξι και απελπισμένος.”

 

Λίγο πριν την εμφάνιση τους στο Temple, αυτή την Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου, οι Jae και Augustus των Boy Harsher μας μίλησαν για την κυκλοφορία του φετινού τους EP “Country Girl”,  τις επιρροές τους, πως είναι για εκείνους το ιδανικό live  και το coldwave στον αμερικάνικο νότο.

 

Anna Lefka: Μόλις κυκλοφορήσατε ένα νέο EP, το "Country Girl", με έναν τίτλο που θα μπορούσε να παραπέμψει το μη εξοικειωμένο κοινό σε μια country-rock μπάντα, δεδομένου ότι βρισκόσασταν κάποτε στον αμερικανικό νότο. Πώς είναι να παίζει κανείς μουσική coldwave στον νότο;

Augustus: Υπάρχουν μικροί  θύλακες underground ηλεκτρονικής μουσικής σε όλο το νότο. Η DKA, με έδρα την Ατλάντα, Ga, κυκλοφόρησε το πρώτο μας LP. Ωστόσο, για το μεγαλύτερο μέρος, η σκήνη είναι αρκετά αραιή.

Jae: Κατάγομαι από μια μικρή αγροτική κοινότητα στη βόρεια Νέα Υόρκη. Αρκετά γεωργική και έρημη. Έχω περάσει κάποιο χρόνο και σε άλλες περιοχές, αλλά μου λείπουν οι ιστορίες και η ζωή του παρελθόντος μου. Όταν παίζω αισθάνομαι σαν να χρησιμοποιώ πολλές διαφορετικές περσόνες, αλλά πρόσφατα το "Country Girl" έχει κυριαρχήσει.

Όσο για τη μουσική μας στο Νότο, νομίζω ότι είναι απολύτως λογικό. Ο Νότος είναι εκπληκτικά παράξενος, σέξι και απελπισμένος. Τον τελευταίο καιρό όταν είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι, πενθώ τις νύχτες που καθόμουν πίσω από το ανοιχτό παράθυρο βλέποντας τα φύλλα του φοίνικα να κουνιούνται στον παχύ, υγρό άνεμο. Υπάρχει γενναιοδωρία και σκληρότητα στο να ζεις εκεί. Και ήμασταν απλά τουρίστες. Έτσι, είναι πολύ πιο ακραία για όσους είναι από εκεί.

 

Anna: Νιώθατε μόνοι στην αρχή;

Augustus: Καθόλου. Παίζαμε noise και punk lives και ταιριάζαμε καλά στην σκηνή.

Jae: Στο Νότο; Όχι ποτέ. Η κοινότητα στο Νότο είναι αυτό που μας ενέπνευσε να συνεχίζουμε και να προκαλούμε τον εαυτό μας. Όταν παίξαμε στη International Noise Conference του Miami το 2014 (ένα από τα πρώτα πραγματικά μας “outings” ), ήμουν πεπεισμένη ότι όλοι θα μας μισούσαν, αλλά τελικά όλοι χόρευαν και παρεκτρέπονταν. Ήταν τέλεια.

 

Anna: Η μουσική σας είναι αρκετά επικεντρωμένη στο να κάνει τους ανθρώπους να χορεύουν. Πώς είναι η τοπική club σκηνή εκεί που ζείτε τώρα;

Augustus: Ζούμε σήμερα σε μια μικρή πόλη. Μηδενική σκηνή. Παίζουμε αρκετά σε φανταχτερά υπόγεια shows παρ’όλα αυτά .

Jae: Είμαστε μάλλον κάπως αποσυρμένοι τελευταία.

 

Anna: Παίζετε μουσική που ξεπερνά τα genres. Είναι αυτό κάτι που επιλέξατε να κάνετε από την αρχή ή κάτι που συνέβη απλά;

Augustus: Συνέβη απλά. Κάνουμε αναφορές σε είδη και σε άλλα συγκροτήματα όταν γράφουμε, αλλά ποτέ δεν φτιάξαμε σαφείς οδηγίες για τους εαυτούς μας.

Jae: Δεν είμαι μουσικός, οπότε ίσως μου βγαίνει από την πλήρη naivete.

 

Anna: Τι είδους μουσικό εξοπλισμό χρησιμοποιείτε για την παραγωγή της μουσικής σας;

Augustus: Τον περασμένο χρόνο, κάναμε πολύ sampling και επεξεργασία στο Ableton. Το Juno 106 ήταν κάτι που χρησιμοποιήσαμε πολύ, καθώς και το Arturia Microbrute.

Jae: Είμαι πολύ συνδεδεμένη με έναν επεξεργαστή rack που αγοράσαμε στο Craigslist πριν από τρία χρόνια. Είναι ένα TC Electronic M-One XL και το χρησιμοποιώ για την καθυστέρηση / παραμόρφωση των φωνητικών μου. Εκπέμπει πολύ φρικτό λευκό θόρυβο, lol. Αλλά μου αρέσει πολύ.

 

Anna: Ποιες είναι μερικές από τις κύριες επιρροές σας;

Augustus: Yello, Mark Snow, Anne Clark, DOOM 1, Joseph Beuys.

Jae: Cosey Fanni Tutti, Anne Clark, Some Ember, Severed Heads, κάθε project της Alison Lewis (Linea Aspera, Keluar, Zania), Profligate, Depeche Mode, Ministry ...

 

Anna: Ποιο είναι το αγαπημένο σας track αυτόν τον καιρό;

Augustus: Επιστροφή στην εμμονή γύρω από την έκδοση των 33rpm του Flesh / A Split-Second.

Jae: Η φίλη μου και εκπληκτική μουσικός Catherine Colas μου έπαιξε αυτό το κομμάτι και έκτοτε το ακούω ασταμάτητα: Ruf Dug & Jack Doepel - "TV Sky"

 

Anna: Τι σας δίνει την ώθηση να προχωρήσετε μπροστά, προσωπικά και μουσικά;

Augustus: Η συνεχής υπενθύμιση ότι ο χρόνος τελειώνει.

Jae: Απλά το να κυνηγώ το όνειρο του να έχω ένα σπίτι στη χώρα όπου μπορώ να κάνω μεγάλα δείπνα, όπου θα καπνίζουμε τσιγάρα υπό στο φως των κεριών και θα λέμε ιστορίες και θα γελάμε. Είναι ένα υλικό πράγμα - αλλά ίσως περισσότερο ένα πράγμα που έχει να κάνει με το αισθάνεσαι όμορφα και άνετα. Το να προσπαθώ να βρω ένα μέρος μέσα μου και να δουλέψω εκεί όπου τελικά μπορώ να χαλαρώσω και να νιώσω αγάπη για τους φίλους μου και τον εαυτό μου και το σπίτι μου. Αυτή η φαντασία περιλαμβάνει επίσης την διάσωση πολλών σκύλων, κυρίως τσιουάουα.

 

Anna: Ποια είναι η ιδανική συναυλία για εσάς;

Augustus: Σκοτεινή, με πλήθος, καλό PA / καλό φωτισμό, ΣΕΒΑΣΜΟ για όλους.

Jae: Στον Sante Fe παίξαμε σε ένα υπόστεγο για αεροπλάνα γεμάτo ομίχλη - δεν μπορούσαμε να δείτε τίποτα σε απόσταση 2 ποδιών από το πρόσωπό μας. Αυτό ήταν τέλειο.

 

Anna: Και οι δύο έχετε κινηματογραφικό υπόβαθρο. Σχεδιάζετε να το χρησιμοποιήσετε στις συναυλίες σας με κάποιο τρόπο σε κάποιο σημείο;

Augustus: Ναι, νομίζω ότι το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι ένα οπτικό στοιχείο.

Jae: Θα δούμε.

 

Anna: Αν οι συναυλίες σας ήταν μια ταινία ή ταινίες, ποια ή ποιες θα μπορούσε να είναι;

Augustus: Για μένα ένας συνδυασμός των Punch Drunk Love και Night on Earth.

Jae: The Night of the Hunter.

 

 

English version

 

Anna: You have a new EP out, “Country Girl” , a title that could refer the non-enlightened to a country-rock band, given that you used to be located in the American south. How is it to play coldwave music in the south? 

Augustus: There’s small pockets of underground electronic music throughout the south. DKA, based in Atlanta, Ga, released our first LP. However for the most part is pretty sparse.

Jae: I am from a small farming community in upstate New York. Pretty rural and desolate.  I’ve spent some time in other areas, but I miss the stories and life of my past. I feel like I perform as many different personas, but lately “Country Girl” has taken over.  

As for our music in the South, I think it’s totally logical. The South is amazingly weird and sexy and desperate.  Lately I’ve just been laying in bed mourning the nights when I would sit beneath the open window watching the palm fronds in the thick wet wind.  There is a generosity and cruelty to living there. And we were just tourists.  So it’s that much more extreme for those who are from there. 

 

Anna: Did you feel lonely in the beginning?

Augustus: Not at all. We played noise and punk shows and fit in well.

Jae: in the South? No never. The community in the South is what inspired us to keep going and challenge ourselves.  When we played at Miami International Noise Conference in 2014 (one of our first real ‘outings’) I was convinced everyone would hate us, but then everyone was dancing and freaking out. Perfect. 

 

Anna: Your music is pretty focused on making people dance. How is your local club scene currently?

Augustus: We live in a small town currently. Zero club scene. We play pretty rowdy basement shows though. 

Jae: We’re rather withdrawn as of late.  

 

Anna: You play music that transcends music genres. Is that something you chose to do from the beginning, or something that just happened?

Augustus: It just kind of happened. We referenced genre and other bands while writing, but never made any guidelines for ourselves. 

Jae: I am no musician, so maybe it comes out of complete naivete. 

 

Anna: What kind of musical equipment do you use to produce your music?

Augustus: For the last year, we’ve doing a lot of sampling and manipulating in Ableton. Juno 106 has been a major piece, and the Arturia Microbrute as well.

Jae: I am very attached to a rack processor we bought on Craigslist three years ago.  It is a TC Electronic M-One XL and I use it to delay / distort my vocals. It emits a lot of horrible white noise, lol. But I love it. 

 

Anna: Which are some of your main influences?

Augustus: Yello, Mark Snow, Anne Clark, DOOM 1, Joseph Beuys.

Jae: Cosey Fanni Tutti, Anne Clark, Some Ember, Severed Heads, any project of Alison Lewis (Linea Aspera, Keluar, Zanias), Profligate, Depeche Mode, Ministry ...

 

Anna: What is your current favourite track?

Augustus: Back to obsessing over the 33rpm version of a split second - flesh 

Jae: My bud and amazing musician Catherine Colas just introduced me to this track + have been listening to it non stop this trip: Ruf Dug & Jack Doepel - "TV Sky"

 

Anna: What gives you the drive to move forward, personally and musically?

Augustus: The constant reminder that time is running out.

Jae: Just kinda chasing that dream of having a home in the country where I can have big dinners, where we smoke cigarettes near the candle-light and tell stories and laugh.  It’s a material thing - but maybe more the comfort thing. Trying to find a place within myself and work where I can finally relax and feel love for my friends and myself and my home.  This fantasy also includes saving many dogs, mostly chihuahuas.  

 

Anna: What is the ideal live show like for you?

Augustus: Dark, crowded, good PA/good lights, RESPECT for everyone.

Jae: In Sante Fe we played in an airplane hangar and it full of haze - you couldn’t see anything within 2 feet of your face. That was great. 

 

Anna: You both have a cinematic background. Do you plan on using that at your gigs in some way and at some point?

Augustus: Yes, I think a visual element should be the next step.

Jae: We shall see. 

 

Anna: If your lives were a movie, which one(s) could they be?

Augustus: For me a combination of Punch Drunk Love and Night on Earth.

Jae: The Night of the Hunter.

 

Ευχαριστούμε την μπάντα για το χρόνο της να απαντήσει στις ερωτήσεις μας και τον Δημήτρη της 3P Lab για την μεσολάβησή του για την συνέντευξη.

Διαβάστε εδώ όλες τις πληροφορίες για την εμφάνισή τους την Πέμπτη στο Temple Athens.