King Gizzard & The Lizard Wizard - Live @ Fuzz Club, Athens
Είχατε προειδοποιηθεί. Οι σύγχρονοι βασιλιάδες της psych/garage σκηνής ισοπέδωσαν τα πάντα στο διάβα τους, παρασέρνοντας το κοινό στο πάρτυ που έστησαν, δικαιολογώντας γιατί υπάρχει τόσος ντόρος γύρω από το όνομά τους και οι συναυλίες τους γίνονται sold out.
Ο συνδυασμός του μεγέθους του ονόματος, του γεγονότος ότι είναι στο peak της καριέρας τους και του κλειστού venue στο οποίο έπαιξαν, είναι κάτι που σπάνια συναντάμε στην Ελλάδα και δε γινόταν να μην είμαστε εκεί.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Montero
Τη βραδιά άνοιξε ο Αυστραλός Ben Montero με το συγκρότημά του, οι οποίοι δεν αποτέλεσαν μία τυπική μπάντα για να ζεστάνει απλά το κοινό. Με κέφι στη σκηνή και μετά από αρκετά ουισκάκια στο backstage (όπως άφησε να εννοηθεί ο Ben), ο ιδιαίτερος performer και το συγκρότημά του μας άρεσαν πολύ με τις soft rock, ψυχεδελικές μελωδίες τους, τους αρμονικούς dreamy ήχους και τη feel good ατμόσφαιρα που δημιούργησαν.
Photo by Valentina Vagena
Κορυφαίες στιγμές τους το Vibrations και το Adriana, με τα αιφνιδιαστικά τραχιά φωνητικά να ξαφνιάζουν θετικά πριν το τέλος της εμφάνισής τους, θυμίζοντάς μας εν μέρει τα black metal vοcals του Sam Herring των Future Islands, τα οποία εισβάλουν βίαια σε μία μελωδία. Ομολογώ ότι δεν είχα ξανακούσει τον Montero, είναι σίγουρο όμως ότι θα τον ξαναδώ σε live με την πρώτη ευκαιρία.
Photo by Valentina Vagena
King Gizzard & The Lizard Wizard
Δε θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερο timing ως προς τη χρονική στιγμή που ήρθαν οι King Gizzard & The Lizard Wizard στην Ελλάδα. Το συγκρότημα βρίσκεται σε έναν οργασμό παραγωγικότητας και δημιουργικότητας, έχοντας κυκλοφορήσει πέντε (!) άλμπουμ μέσα στο 2017, τα "Flying Microtonal Banana", "Murder Of The Universe", "Sketches Of Brunswick East" , "Polygondwanaland" και "Gumboot Soup". Θεωρούνται αυτήν τη στιγμή η κορυφαία μπάντα της psych/garage σκηνής παγκοσμίως και είναι από τα πλέον περιζήτητα ονόματα, έχοντας παίξει σε σπουδαία φεστιβάλ, όπως στο Primavera Sound στη Βαρκελώνη και στο NOS Primavera του Porto, στα οποία βρέθηκε το ClockSound και οι κριτικές ήταν διθυραμβικές.
Photo by Valentina Vagena
Το Fuzz ήταν ασφυκτικά γεμάτο, σε ένα αναμενόμενα sold out gig, και το κατά συντριπτική πλειοψηφία νέο ηλικιακά κοινό περίμενε ανυπόμονα την εμφάνιση του συγκροτήματος. Οι King Gizzard έστησαν τον εξοπλισμό τους και με επτά μουσικούς επί σκηνής, μεταξύ των οποίων δύο drummer και δύο μπασίστες, ξεκίνησαν με κατά μέτωπο επίθεση, παίζοντας το σήμα κατατεθέν της μπάντας, Rattlesnake, το οποίο αποτέλεσε την αφορμή για να γίνει ένας ατελείωτος πανικός στο κοινό, που χόρευε ασταμάτητα, ενώ τα ψυχεδελικά visuals έπαιζαν ασταμάτητα πίσω από την μπάντα. Ο χαμός ήταν τέτοιος, που δεν κατάλαβα καν για πότε βρέθηκα αρκετά μέτρα μακριά από την αρχική μου θέση. Πόλεμος!
Photo by Valentina Vagena
Ακολούθησε το Nuclear Fusion, το All Is Known και το Billabong Valley. Το συγκρότημα έκανε ένα γενναιόδωρο πέρασμα από τις κορυφαίες στιγμές των τελευταίων άλμπουμ του, πραγματοποιώντας ένα σφιχτοδεμένο live, που δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.
Ο χαρισματικός front man Stu Mackenzie με την μικρή κίτρινη κιθάρα του, την "Flying Microtonal Banana" του, όπως την αποκαλεί, ήταν πραγματικά ασταμάτητος, με μια αστείρευτη ενέργεια που μετέδιδε με ευκολία στο κοινό. Τα υπόλοιπα μέλη ήταν αρμονικά δεμένα μεταξύ τους και όλοι μαζί γύρω από τον Stu, πραγματοποίησαν μία εκπληκτική μουσική επέλαση στις αισθήσεις μας, με ελάχιστες παύσεις μεταξύ των κομματιών, παράγοντας fuzzy επιθετικότητα, βρώμικα riffs και έναν progressive πολυεπίπεδο ήχο. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από την παρουσία των δύο drummer και τον απίστευτο συγχρονισμό τους, ο οποίος δίνει μία αίσθηση δύναμης, κυριαρχίας και ωμής ενέργειας πάνω στη σκηνή.
Photo by Valentina Vagena
Αυτή η εκρηκτική εμπειρία τονίστηκε από τον ιδιαίτερο και ασυνήθιστο συνδυασμό της μικροτονικότητας, των tribal fusions και του ψυχεδελικού ροκ χαρακτήρα, δίνοντας όλο και περισσότερα επίπεδα στα πολύ δυνατά κομμάτια του συγκροτήματος.
Μετά το Sleep Drifter, ο Mackenzie αλλάζει την μικροτονική μπανάνα του με κανονική ηλεκτρική κιθάρα και η μπάντα συνεχίζει με τα Welcome To An Altered Future και Digital Black. Χαλαρώσαμε λίγο με το Polygondwanaland στο οποίο ο Mackenzie έπαιξε φλάουτο, όμως αυτή η «ηρεμία» κράτησε ελάχιστα. Η δυνατή εκτέλεση του Crumbling Castle έδωσε το σήμα στους crowd surfers να επιστρέψουν στη δράση και στον υπόλοιπο κόσμο να συνεχίσει τον χορό, χύνοντας πολλά κιλά ιδρώτα.
Τα Big Fish και Gamma Knife, από το mind fucking άλμπουμ τους "Nonagon Infinity" διατήρησαν την ένταση, σε ένα πάρτυ που κανείς δεν ήθελε να τελειώσει. Η μπάντα έκλεισε την εμφάνισή της με τα The River και God Is In The Rhythm, μετά από τα οποία το κοινό μάταια ζητούσε λίγα riffs ακόμα, αφού οι King Gizzard δεν ξαναβγήκαν στη σκηνή για το πολυπόθητο encore. Αυτό όμως δε μειώνει στο ελάχιστο το γεγονός ότι είδαμε μία συναυλιάρα.
