The KVB - Live @ Fuzz Club, Athens
Σάββατο βράδυ, 11 Μαΐου, σε μια Αθήνα που είχε αρχίσει να μπαίνει επιτέλους πια σε ανοιξιάτικο mode, με το πλήθoς των συναυλιακών events ανάμεσα στα οποία έχουν να επιλέξουν οι κάτοικοί της να εντείνει την ορμή, την ανανέωση και τον αναβρασμό που αποτελούν χαρακτηριστικά της εποχής,
Το ClockSound βρέθηκε στο Fuzz Club για να παρακολουθήσει και από κοντά τους The KVB, σε μια ακόμα εμφάνισή τους στην χώρα μας. Είχε προηγηθεί η επαφή μας μαζί τους μέσω της πρόσφατης συνέντευξης που μας παραχώρησαν (διαβάστε εδώ).
Photo by Manos Kalafatelis
Data Fragments
Δύο ήταν τα συγκροτήματα που άνοιξαν την βραδιά, και τα δύο αθηναϊκά, και τα δύο στο σκοτεινό φάσμα του ήχου. Πρώτο ανέβηκε στην σκηνή του Fuzz αυτό των Data Fragments. Aποτελούμενο από τρία μέλη, τους Πάνο Δεδεψίδη στην κιθάρα και τα φωνητικά, τον Στάθη Λεοντιάδη στο μπάσο και τον Πάνο Δημόπουλο στα synths, οι Data Fragments μας παρουσίασαν κομμάτια από το ομώνυμο ντεμπούτο album τους, που κυκλοφόρησε φέρος από την Geheimnis Records.
New wave συνθέσεις, μελαγχολία και νεορομαντισμός διανθίζονται από EBM στοιχεία, χάρη στον καίριο ρόλο που παίζει το μπάσο δημιουργώντας ένα δυναμικό, χορευτικό αποτέλεσμα. Η αισθητική είναι ένα μίγμα post-punk και goth, το οποίο ο Πάνος Δεδεψίδης άριστα συνοψίζει με τα λιτά, ψυχρά χωρίς όμως να στερούνται συναισθήματος φωνητικά του όσο και με την φυσική του παρουσία.
Photo by Manos Kalafatelis
Photo by Manos Kalafatelis
Strawberry Pills
Σειρά είχε το δίδυμο των Strawberry Pills. Το ντουέτο των Αντώνη Κωνσταντάρα και Valisia Odell, δουλεύοντας πλέον αρκετά χρόνια μαζί, έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα δεμένο, επαγγελματικό, στιβαρό και ομοιογενές μουσικό αποτέλεσμα. Η κιθάρα του Αντώνη συνοδεύει καίρια τα προηχογραφημένα synths και drums machines. H Valisia με τη σειρά της διαθέτει τόσο ένα εντυπωσιακό παρουσιαστικό, όσο και μια επιβλητική φωνή, βαθιά και τρανταχτή, που παραπέμπει σε κλασικές γυναικείες φωνές της goth rock σκηνής.
Με τις μελετημένες, εκφραστικές κινήσεις της, σίγουρα είναι εκείνη που συγκεντρώνει τα βλέμματα, ωστόσο και τα δύο μέλη κινήθηκαν δυναμικά στην σκηνή του Fuzz. Dark-wave και post-punk στοιχεία συνδυάζονται με εκλεκτικούς ήχους για να δημιουργήσουν ένα μουσικό αποτέλεσμα μυστηριακό, σύγχρονο και υψηλής αισθητικής.
Photo by Manos Kalafatelis
Photo by Manos Kalafatelis
The KVB
Oι ίδιοι οι The KVB περιγράφουν τα live τους σαν μια οπτικοακουστική εμπειρία και παρακολουθώντας τους κανείς ζωντανά, καταλαβαίνει ότι αυτή η περιγραφή είναι ακριβέστατη. Το concept της προβολής εικόνων πίσω από την μπάντα που ερμηνεύει τα τραγούδια της δεν είναι βέβαια κάτι καινούριο, όμως το δίδυμο των Kat και Nicholas έχει καταφέρει να συνδυάσει το ακουστικό με το οπτικό κομμάτι με τρόπο οργανικό, παρουσιάζοντας εντέλει στο κοινό ένα σφιχτό, άρτιο καλλιτεχνικά αποτέλεσμα.
Οι εικόνες που συνοδεύουν την μουσική είναι οργανωμένες σε ενότητες ώστε να αντιστοιχούν σε κάθε τραγούδι χωριστά. Έτσι, abstract γραμμικά γραφιστικά εναλλάσσονται με υπνωτιστικές εικόνες από θαλασσινό νερά, αστικά τοπία διαδέχονται ψυχεδελικά ξεσπάσματα φωτός, οργιώδεις ψηφιακές ζούγκλες ακολουθούνται από minimal μοτίβα.
Photo by Manos Kalafatelis
Η μουσική των The KVB είναι άλλωστε ένα μίγμα μινιμαλισμού και μαξιμαλισμού καθώς και εναλλαγών διαθέσεων, γεγονός το οποίο αποτυπώνεται ακόμα πιο έντονα στις συναυλίες τους από ότι στις studio ηχογραφήσεις. Η Kat Day, υπεύθυνη για τα synths είναι ο άνθρωπος που παρέχει το μυστηριακό, αφαιρετικό και λιτό αλλά την ίδια στιγμή στέρεο και γεμάτο υπόβαθρο για να ενσωματώσει σε αυτό τις κιθάρες του ο Nicholas Wood.
Κιθάρες οι οποίες διαθέτουν τόσο μελωδία, όσο και νευρώδη ξεσπάσματα, παραπέμποντας ταυτόχρονα και στο shoegaze και στο post-punk. Εδώ βρίσκεται κατά τη γνώμη μου η επιτυχία των The KVB. Χάρη στην ικανότητα τους να αναμιγνύουν στοιχεία από διάφορα στιλ, καταφέρνουν να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που τόσο αιχμαλωτίζει όσο και αφήνει το κοινό να προσμένει κι άλλο. Δημιουργώντας συνεχείς εναλλαγές, ενσωματωμένες όμως με τρόπο απόλυτα οργανικό στο προσωπικό τους όραμα, χτίζουν μια συναυλία περιπετειώδη, με διαρκείς εκπλήξεις αλλά και με απόλυτη συνοχή.
Photo by Manos Kalafatelis
To live άνοιξε το Only Now Forever από το ομότιτλο νέο album όμως το συγκρότημα δεν επέλεξε να εστιάσει αποκλειστικά σε κομμάτια από το νέο δίσκο. Αντιθέτως, παρουσιάζοντας μας και αρκετά κομμάτια από την πλούσια πλέον προηγούμενη δισκογραφία τους, μας βούτηξε για τα καλά στον κόσμο του. Σχεδόν πριν από κάθε τραγούδι η Kat μας το παρουσίαζε, αφήνοντας μετά την φωνή του Nicholas, η οποία είναι τόσο λεία και στρωτή όσο και ζωντανή και ζωηρή χρειάζεται, να κάνει τα υπόλοιπα.
Και οι δύο τους διαθέτουν πολύ καλή σκηνική παρουσία: η Κat, συγκροτημένη, συγκεντρωμένη, σίγουρη, αλλά και γλυκιά και ενθουσιώδης, οχυρωμένη πίσω από το gear της και ο Nicholas, περιφέροντας δραστήρια την κιθάρα του με εμφανείς στον τρόπο που παίζει τις επιρροές από την βρετανική shoegaze παράδοση.
Photo by Manos Kalafatelis
Photo by Manos Kalafatelis
Οι δυο τους γεμίζουν την σκηνή απόλυτα. Το οπτικό υλικό που προβάλλεται δεν είναι εκεί για να γεμίσει τα κενά στην φυσική τους παρουσία, ούτε και το χρειάζονται για κάτι τέτοιο. Λειτουργεί περισσότερο ως συνεκτικός ιστός, ως η κόλα που συγκρατεί το σύμπαν τους. Το γεγονός ότι η Kat, η οποία είναι δημιουργός των εικόνων που προβάλλονται είναι εικαστικός και μέλος της μπάντας, προφανώς αποτελεί καταλυτικό παράγοντα: προφανώς κανείς δεν μπορεί να μετατρέψει σε εικόνα την ατμόσφαιρα της μουσικής καλύτερα από τον άνθρωπο που την έχει γράψει, εφόσον αυτός έχει την δυνατότητα να το κάνει.
Photo by Manos Kalafatelis
Το Under My Skin είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του με πόσο απλό τρόπο το επιτυγχάνει αυτό η Day: επιλέγοντας να προβάλει μόνο τους στίχους του κομματιού πίσω από το δίδυμο, τυπωμένους με μεγάλα άσπρα γράμματα σε μαύρο φόντο, δημιουργεί την πιο ρομαντική στιγμή της βραδιάς χωρίς να γίνεται γραφική.
Mε αυτό και με άλλα κομμάτια όπως τα Violent Noon και White Walls, οι The KVB ήταν περισσότερο ατμοσφαιρικοί (χωρίς όμως να χάσουν τίποτα από το νεύρο τους) προς τη μέση του live, μας επιφύλασσαν όμως ιδιαίτερα δυναμικό τελείωμα, με το Never Enough στο κλείσιμο του κανονικού setlist και ένα encore στο οποίο ο Wood τα έδωσε όλα, κραδαίνοντας την κιθάρα του μπροστά και πάνω από το κοινό, θυμίζοντας παλαιότερα βρετανικά κιθαριστικά μεγαλεία.
Photo by Manos Kalafatelis
Μια μπάντα που έχει διαμορφώσει άρτια και με πληρότητα τον ήχο της, απέδειξε στους παρευρισκόμενους στο Fuzz το Σάββατο ότι αξίζει κανείς να την παρακολουθήσει όχι μόνο όσον αφορά την δισκογραφία της, αλλά και στις ζωντανές της εμφανίσεις.
Venue: Fuzz Live Music Club, Athens
Date: 11.05.2019
Hosted by: Fuzz Productions
Photos by Manos Kalafatelis
