Michael Kiwanuka - Live @ Gazi Music Hall, Athens

Παρόλο που η πολυαναμενόμενη εμφάνιση του Michael Kiwanuka στο line-up της τρίτης ημέρας του Release Athens Festival το καλοκαίρι του 2017 ματαιώθηκε, η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ζωντανά το ανερχόμενο αστέρι της soul, folk σκηνής μας ξαναδόθηκε τελικά στις 30 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου από τους διοργανωτές του επώνυμου μουσικού φεστιβάλ (Jamiroquai ως headline act, The Blue Square ως support act).

 

 

The Blue Square

Σε ένα γεμάτο (αν και όχι ασφυκτικά) Gazi Music Hall στην Αθήνα, η βραδιά του Σαββάτου ξεκίνησε με τους Blue Square, το trip hop δίδυμο των Radim και Radical από την Ελλάδα, όπου για την εν λόγω εμφάνιση συνοδεύονταν από ηλεκτρικό μπάσο και γυναικεία φωνητικά.

H εμφάνιση των Blue Square παρότι σύντομη (με συνολική εκτέλεση 4 κομματιών της δουλειάς τους) ήταν αρκετή για να καταλάβουμε την προσπάθεια των συγκεκριμένων μουσικών, αλλά ίσως όχι η καταλληλότερη για το headline act που θα ακολουθούσε. Και εξηγούμαι: στο πλαίσιο ενός καλοκαιρινού μουσικού φεστιβάλ που δίνεται η δυνατότητα τόσο σε διαφορετικούς μουσικούς και μπάντες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους όσο και στο κοινό να επιλέξει τι θα παρακολουθήσει, η επιλογή των Blue Square ως ενός εκ των σχημάτων που θα πλαισίωναν το line up ενός φεστιβάλ και δη του Release να είχε νόημα.

 

 

Ωστόσο, η παρουσίαση του εν λόγω σχήματος ως support act στο Βρετανό τραγουδοποιό δεν λειτούργησε ιδανικά υπό αυτήν την έννοια για τους εξής λόγους: η μουσική ανομοιογένεια μεταξύ των δύο (The Blues Square - M. Kiwanuka) και το γεγονός ότι η δουλειά των συγκεκριμένων μουσικών (όσο και άρτια εκτελεσμένη) παρέπεμπε κατευθείαν σε πολύ γνώριμους ήχους της trip hop σκηνής της δεκαετίας του 1990 και groups όπως οι Portishead, έκαναν το κοινό αλλά και τον υπογράφοντα να αδιαφορούν για το ηχητικό αποτέλεσμα σε στιγμές με αποτέλεσμα τη δημιουργία οχλαγωγίας από ένα ακροατήριο που περιμένει ανυπόμονα το main act.

Επιπλέον, τα γυναικεία φωνητικά που πλαισιώνονταν από ορχηστρικά samples παρμένα από ταινίες και film noir του ‘70 δεν αποτέλεσαν δυστυχώς εκείνες τις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες, πινελιές ή οι ιδέες που κάνουν τη διαφορά ή που σε κάνουν να βιώνεις ακουστικά ναι μεν κάτι γνώριμο αλλά ταυτόχρονα κάτι φρέσκο και ανανεωμένο ή καινοτόμο.

 

 

Michael Kiwanuka

Χωρίς καθυστερήσεις ο Michael Kiwanuka και το ensemble του από ακόμα 5 μουσικούς (ντραμς, κρουστά, πλήκτρα, μπάσο και ηλεκτρική κιθάρα) ανέβηκε στη σκηνή στις 10.30μμ και με ένα set 14 κομματιών διασκέδασε τους παρευρισκόμενους για ούτε λίγο ούτε πολύ μιάμιση ώρα.

To live άνοιξε με τις δύο του γνωστές ραδιοφωνικές επιτυχίες Cold Little Heart και One More Night από το 2ο και πιο πρόσφατο album του “Love & Hate”, ηχογραφημένο το 2016 από την Polydor Records, προθερμαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το κοινό για ακόμα περισσότερα κομμάτια προερχόμενα τόσο από το “Love & Hate” όσο και από το πρώτο του studio album “Home Again” ηχογραφημένο από την ίδια εταιρία το 2012. Για το πλήρες tracklist της συναυλίας δείτε πιο κάτω*.

 

 

Ο Βρετανός στιχουργός και συνθέτης προτιμώντας να πει λίγα και να τραγουδήσει περισσότερα απέδειξε όχι μόνο ότι είναι σωστός επαγγελματίας, αλλά ότι έχει και μια ιδιαίτερη, δυνατή χροιά που δύσκολα την ξεχνάς όταν έχεις παρακολουθήσει live του και που σίγουρα αν συνεχίσει δισκογραφικά με την ίδια θέληση και ταυτόχρονα με την περιέργεια να δοκιμάσει συνεργασίες με διαφορετικούς παραγωγούς (όπως και έκανε με τον γνωστό σε πολύ κόσμο Danger Mouse στο τελευταίο του studio album) και καλλιτέχνες έξω από τις δικές του μουσικές προσλαμβάνουσες και εμπειρίες σίγουρα θα συνεχίσουμε να τον συνδέουμε ή να τον θυμόμαστε για ακόμα περισσότερες “κλασικές” επιτυχίες σε περισσότερα από ένα μουσικά genres.

 

 

Η σεμνότητά του και η σκηνική του παρουσία σε κομμάτια λιγότερο γνωστά όπως τα Falling (Love & Hate, 2016), Rest (Home Again, 2012), Any Day Will do fine (I’m getting ready, EP, 2011, Home Again, 2012) σε κάνουν να νιώθεις πως venues όπως το Hackney Round Chapel στο Λονδίνο, όπου ο εν λόγω καλλιτέχνης έδωσε συναυλία το 2012, αρμόζουν περισσότερο στο στυλ και το προφίλ που έχει διαμορφώσει ως τώρα τουλάχιστον, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο λαμβάνει χώρα τόσο φυσικά και αμφίδρομα η επικοινωνία μεταξύ των μουσικών του και φυσικά μεταξύ του ιδίου και του ακροατηρίου. Και αυτό το συναίσθημα της οικειότητας και του intimacy που απολαμβάνεις μόνο σε τέτοιους χώρους, όπου η έμφαση δίνεται στη φυσική ακουστική του χώρου μαζί με την ενσωμάτωση πνευστών τα οποία ταιριάζουν απόλυτα στο ύφος της μουσικής του Kiwanuka, είναι κάτι που ομολογουμένως μας έλειψε από το live του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.

 

 

Συνεχίζοντας απρόσκοπτα και με λίγα λόγια, ευχαριστώντας το Αθηναϊκό κοινό για την προσέλευσή του και ζητώντας συγγνώμη για τη ματαίωση της συναυλίας του το καλοκαίρι συνέχισε να τραγουδά λέγοντας κομμάτια όπως το δημοφιλές Black Man In A White World ("Love & Hate", 2016) κατά τη διάρκεια του οποίου το ακροατήριο συμμετείχε ρυθμικά με χειροκροτήματα και ακόμα περισσότερα από το Love & Hate όπως το Rule The World, Final Frame, Father’s Child, επιβεβαιώνοντας την τραγουδιστική του δεινότητα στις σόλο στιγμές του, φέρνοντας κάτι από Marvin Gaye, με τη μαρκίζα όμως ψηλά πίσω να μας υπενθυμίζει ποιον ήρθαμε να ακούσουμε και ότι δεν πρόκειται για το 1960 αλλά όντως για το 2017.

 

 

Θέλοντας να ικανοποιήσει το μέσο ακροατή ο Kiwanuka έκλεισε τη συναυλία του με την μπαλάντα Home Again και καταχειροκροτούμενος επανήλθε για το encore του με την επιτυχία Love & Hate, του ομώνυμου δίσκου, κάνοντας έτσι την πλειοψηφία των ακροατών να μουρμουρά “...you can’t break me down, you can’t take me down, pam ram pam ram pam..”.

 

 

Κλείνοντας με ένα προσωπικό σχόλιο, θα έλεγα ότι για τον κόσμο που προσδοκούσε να περάσει ευχάριστα το βράδυ του Σαββάτου τραγουδώντας μαζί με τον κύριο Kiwanuka τις ραδιοφωνικές του επιτυχίες, η συναυλία ήταν ακριβώς αυτό εκπληρώνοντας έτσι το σκοπό της και ικανοποιώντας το ακροατήριο. Για τον μέσο φαν που πλήρωσε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για το εισιτήριο, ειδικότερα για τη μουσική, είμαι σίγουρος ότι αυτό που βίωσε δεν θα του αρκούσε για να δει μια δεύτερη φορά τον Kiwakuka και με την ίδια σκηνική παρουσία.

 

 

Για το μουσικόφιλο κοινό υψηλότερων απαιτήσεων η εφευρετικότητα και η φαντασία αποτελούν αναγκαία συνθήκη για καλλιτέχνες που είναι προικισμένοι με ταλέντο, έχουν “γράψει χιλιόμετρα” στο κοντέρ των ζωντανών εμφανίσεων αλλά χρειάζονται αυτό το κάτι παραπάνω για να σε συγκινήσουν παραπέρα και να μην μείνουν στο τεφτέρι του μουσικού χρονολογίου ως “one hit wonders”.

 

 

*Live Tracklist:

Intro (instrumental)
Cold little heart (LP: Love & Hate)
One more night (LP: Love & Hate)
Falling (LP: Love & Hate)
Tell me a tale (LP: Home Again)
Black man in a white world (LP: Love & Hate)
I’m getting Ready (LP: Home Again)
Rest (LP: Home Again)
Any day will do fine (EP: I’m getting ready, LP: Home Again)
Rule the world (LP: Home Again)
Final Frame (LP: Home Again)
Father’s Child (LP: Home Again)
Home Again (LP: Home Again)
Love & hate (LP: Love & Hate)

 

Venue: Gazi Music Hall, Athens

Date: 30.09.2017

Hosted by Fuzz Productions