Οι MENTA μίλησαν στο ClockSound.gr ενόψει του Plisskën Festival

Δύο μέρες πριν την εμφάνισή τους στο φετινό Plisskën Winter Festival και με νέο άλμπουμ στις αποσκευές τους, οι ΜΕΝΤΑ μίλησαν στον συντάκτη του ClockSound, Αλέξη Καραχάλιο, για τη δουλειά τους, τα σχέδιά τους και τη μουσική γενικότερα. Διαβάστε τι μας είπαν:

 

 

Αλεξης Καραχάλιος: Πείτε μας λίγα λόγια για τη διαδρομή του συγκροτήματος, πώς προέκυψαν οι ΜΕΝΤΑ και από πού πήρατε το όνομά σας;

Κώστας Βλάχας: Είναι πολύ παλιά ιστορία. ΜΕΝΤΑ ονομαστήκαμε όταν ήμασταν στο Studio II, όπου έπρεπε απλά να βρούμε ένα όνομα για το γκρουπ.

Νίκος Παπαδημητρίου: Ήταν λίγο πριν βγει ο πρώτος δίσκος, στα τέλη της δεκαετίας του '90, νομίζω το 1999. Είχαμε πάει στο Studio II, με συμφωνία να βγάλουμε δύο δίσκους. Τότε ονομαζόμασταν "Ομάδα Περιφρούρησης", αλλά ήταν κάτι που δεν άρεσε στον Βλάση Ερημάκη και μας πρότεινε να αλλάξουμε το όνομα. Ο Πάνος (Γαλάνης) σκέφτηκε το ΜΕΝΤΑ. Εμένα το όνομα δε με νοιάζει. Και ΟΤΕ ή ΔΕΗ να μας πεις, απλά ένα όνομα είναι. Έτσι ξεκίνησαν οι ΜΕΝΤΑ. Στο Studio II, βγάλαμε τους πρώτους δίσκους μας και από εκεί ξεκίνησε η πορεία μας ως ΜΕΝΤΑ.

 

Α. Κ.: Ξεκινώντας από το Téléphérique και συνεχίζοντας με το K.I.D, βλέπουμε μία δραματική αλλαγή στο μουσικό ύφος της μπάντας. Πού οφείλεται αυτή;

Κ. Β. Στο μυαλό μας, δεν ξέρω. Μετά τον δίσκο ΜΕΝΤΑ, θέλαμε να αλλάξουμε και είπαμε "και τώρα τι κάνουμε;"

Ν. Π. Σχεδόν 15 χρόνια παίζαμε ποπ-ροκ. Ο Αργύρης ο Ζήλος, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που ξέρει τη μουσική πολύ βαθιά και μας επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό μας έλεγε εδώ και χρόνια να αφαιρέσουμε τον στίχο από τα κομμάτια μας. Εμάς μας πήρε χρόνια να το συνειδητοποιήσουμε και αποφασίσαμε να βάλουμε δύσκολα στους εαυτούς μας, να κάνουμε κάτι άλλο που δεν έχουμε ξανακάνει, γνωρίζοντας ότι δεν είναι μόνο αυτά που είχαμε γράψει όσα μπορούσαμε να κάνουμε. Μεγαλώσαμε, ωριμάσαμε, έχουμε οικογένειες, άλλα προβλήματα, έχουμε πιο πολύ βάρος στους ώμους μας και σε αυτήν την ηλικία, με την εμπειρία της ζωής έπρεπε κάπως να αποτυπωθούν όλα αυτά.

 

Α. Κ.: Στο K.I.D διακρίνω έναν αέρα "νοσταλγίας της ανθρωπιάς ή της χαμένης αθωότητας". Από την άλλη στο Téléphérique είχαμε το κτίσιμο μιας δυστοπικής ατμόσφαιρα. Ποια η σύνδεση ανάμεσά τους;

K. B. To K.I.D είναι στην ουσία μία συνέχεια του Téléphérique, η εξέλιξή του. Το Téléphérique είναι πιο σκοτεινό. Στο K.I.D αλλάζει ελαφρώς το ύφος, αλλά ο προβληματισμός παραμένει. Τα κομμάτια του K.I.D τα πιάσαμε αμέσως μετά από το τέλος του Téléphérique.

Ν. Π. Σαφέστατα υπάρχει συγγένεια. Στο K.I.D υπάρχει ακόμα ο απόηχος από το Téléphérique. Είναι γεγονός ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας σε συνδυασμό με την ηλικία μας, δεν μπορούν να μας αφήσουν αδιάφορους. Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα το πρόβλημα, αλλά σε όλον τον κόσμο. Το K.I.D αναφέρεται  στις εμπόλεμες ζώνες και τη ζωή των παιδιών. Θα έλεγα ότι αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι αποτυπωμένα στο Téléphérique, ενώ αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο είναι αποτυπωμένα στο K.I.D. Επειδή είμαστε γονείς, έχουμε μία ιδιαίτερη ευαισθησία όσον αφορά τα παιδιά και σε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε χάσει την αισιοδοξία μας. Πάντως η ανθρωπιά έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό.

 

Α. Κ.: "I'll Turn Into Hitler" είναι το όνομα του 3^ου κομματιού από το K.I.D. Η σκληρότητα ως μέσο (συναισθηματικής) άμυνας είναι σημείο των καιρών ή αναπόφευκτο αποτέλεσμα του περάσματος του χρόνου;

Ν. Π. Είναι σημείο των καιρών, γιατί είναι πολύ σκληρή η εποχή μας. Αυτό βέβαια αλλάζει, αφού υπάρχουν περίοδοι στην ανθρωπότητα όπου τα πράγματα είναι πολύ πιο ήρεμα, υπάρχει ευημερία, δεν υπάρχουν τόσοι πόλεμοι. Δυστυχώς όμως η κακή ιστορία των ανθρώπων επαναλαμβάνεται. Βλέπεις ότι στην ανθρώπινη φύση υπάρχει μία έμφυτη σκληρότητα. Τα συγκεκριμένα λόγια είναι τα λόγια ενός παιδιού σε ένα ντοκιμαντέρ, το οποίο θέλει να εκδικηθεί αυτούς που του κάνουν κακό. Άρα βλέπουμε ότι εκεί που δίνεις πόνο και κακία, τους ίδιους καρπούς θα δρέψεις. Το K.I.D είναι το ακρωνύμιο του Killing Innocent Dreams. Αυτό είναι το ευρύτερο concept του άλμπουμ.

 

Α. Κ.: Έχετε συνήθως έναν δομημένο τρόπο στο γράψιμο των κομματιών, από τη στιγμή της έμπνευσης μέχρι την ολοκλήρωσή τους;

Κ. Β. Όχι, δεν έχουμε κάτι συγκεκριμένο. Ξεκινάμε το κάθε κομμάτι και βλέπουμε πού θα πάει. Ξέρουμε ότι θέλουμε να δώσουμε έμφαση στα πλήκτρα και να είναι ηλεκτρονικό αυτό που θα φτιάξουμε, αν και ιδέες μπορεί να έρθουν και από μία κιθάρα. 

Ν. Π. Είναι ιδιαίτερα αυτοσχεδιαστικός ο τρόπος δημιουργίας. Σίγουρα έχουμε μία κατεύθυνση στο μυαλό μας, δε θα παίξουμε ούτε blues ούτε ροκαμπίλι. Παίζουμε μαζί και πάνω στη βασική μελωδία φτιάχνουμε πράγματα.

 

Α. Κ.: Πόσο εύκολο σας είναι να αποφασίσετε ότι ένα κομμάτι είναι έτοιμο και δε θέλει περαιτέρω βελτίωση;

Κ. Β. Πολύ! Το νιώθουμε. Υπάρχουν κομμάτια που μπορεί να βγούνε μέσα σε δύο ώρες. Από την άλλη, αν δούμε ότι περνάνε οι ώρες και ένα κομμάτι δε βγαίνει όπως μας αρέσει πραγματικά, τότε το "πετάμε".

Ποιες είναι οι κυριότερες μουσικές επιρροές σας τον τελευταίο καιρό και τι ακούτε στα σπίτια σας ;

Κ. Β. Θα σου πω τι μου άρεσε τελευταία. Μου άρεσε πολύ ο τελευταίος δίσκος των Bon Iver, του Nick Cave και του Frank Ocean. Όμως, σαφείς μουσικές επιρροές δεν υπάρχουν. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που ακούμε.

Ν. Π. Δεν έχω κολλήσει με κάτι τώρα τελευταία. Ακόμα ακούω φανατικά το "Epic", του Kamasi Washington.

Δημήτρης Λαϊνάς: Εγώ που είμαι των κλασικών σπουδών, θα σου πω ότι με έχει επηρεάσει και με εμπνέει ο Chopin και ο Ravel.

 

Α. Κ.: Πιστεύετε ότι όλη αυτή η εύκολη πρόσβαση στη μουσική, κάνει τα κομμάτια να "μείνουν" πιο δύσκολα στον κόσμο;

Κ. Β. Ναι, είναι πολύ δύσκολο. Βέβαια, αν κάτι είναι σπουδαίο, θα ξεχωρίσει.

Δ. Λ. Το σκεφτόμουνα σήμερα. Σκέψου πόσα διαμάντια χάθηκαν και δεν ανακαλύφθηκαν ποτέ. Άρα, φτάνουμε στο σημείο να πούμε ότι κάποιος του οποίου η δουλειά αναγνωρίστηκε μετά από 30-40 χρόνια είναι τυχερός.

 

 

Α.Κ.: Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχουν κάνει οι ΜΕΝΤΑ;

Ν. Π. Η μουσική στροφή που κάναμε, που τολμήσαμε να αναζητήσουμε νέους ήχους, ξαφνιάζοντας ακόμα και το πιστό μας κοινό. Αν δεις όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες, ένα κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι διαρκώς προσπαθούσαν να εξελίξουν τον ήχο τους.

 

Α. Κ.: Σε ποια ταινία/θεατρικό/έργο τέχνης θα βάζατε ως soundtrack κάποιον δίσκο σας;

Κ. Β. Το έχω σκεφτεί και στο παρελθόν. Πιστεύω ότι κάποια κομμάτια από το Téléphérique θα ταίριαζαν στο "Μ" του Fritz Lang. Θα μπορούσαμε να το δοκιμάσουμε αυτό μια μέρα, αλλά πιστεύω θα κολλάγαμε στα πνευματικά δικαιώματα.

 

Α. Κ.: Το Plisskën είναι ένα σπουδαίο φεστιβάλ που χαίρει αναγνώρισης και στο εξωτερικό, προβάλλοντας και τα συγκροτήματα του αύριο. Πώς νιώθετε που παίρνετε μέρος σε ένα τέτοιο φεστιβάλ;

Δ. Λ. Σίγουρα μας αρέσει η συμμετοχή σε τέτοιου είδους φεστιβάλ, όπου δίνεται η δυνατότητα να ακουστεί η μουσική μας σε κόσμο ο οποίος δε θα επέλεγε να έρθει να μας δει, είτε γιατί δε μας ξέρει ή δεν είναι τόσο υποψιασμένος, πόσο μάλλον στο κοινό του Plisskën που αναζητά καινούργια πράγματα και αναζητά νέους καλλιτέχνες.

 

Α. Κ.: Ποιους καλλιτέχνες ανυπομονείτε να ακούσετε ζωντανά στο Plisskën;

Κ. Β. Σίγουρα τους Tuxedomoon.

Δ. Λ. Θα ήθελα να δω τον Prefuse 73, να δω τι κάνει αυτόν τον καιρό. Παλιά έβγαινε ένας ντράμερ και ο ίδιος, τώρα δεν ξέρω τι κάνει.

Ν. Π. Κι εγώ είμαι πολύ περίεργος για τον Prefuse 73.

 

Α. Κ.: Ποια είναι η άποψή σας για την εγχώρια ηλεκτρονική σκηνή;

Δ. Λ. Ο Sillyboy είναι πολύ καλός. Μου αρέσει και η Γεωργία Καρύδη, είναι αρκετά διαφορετικές οι δουλειές της.

Κ. Β. Συμφωνώ. Τα τελευταία χρόνια πάντως γίνονται σαφέστατα πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές. Είναι τόσα πολλά

Ν. Π. Και οι Mechanimal είναι πολύ ωραίοι. Αλλά δε θέλω να το περιορίσω μόνο στην ηλεκτρονική σκηνή, πιστεύω ότι πλέον γίνονται πολλά καλά άλμπουμ σε όλα τα είδη μουσικής. Για παράδειγμα, μου άρεσε ο δίσκος των Whereswilder. Παρά το ότι είναι μία εποχή δύσκολη για όλους μας, με οικονομικές δυσκολίες, γίνονται πολύ ωραία πράγματα. Γενικά, δεν ακούμε τόσο συστηματικά την ηλεκτρονική σκηνή. Είμαστε ένα περίεργο υβρίδιο, ροκάδες που το γυρίσανε στα ηλεκτρονικά. Λίγο μυστήριοι, λίγο μπάσταρδο πράγμα.

 

Α. Κ.: Τι να περιμένουμε να ακούσουμε από τους MENTA στο Plisskën και ποια είναι τα σχέδιά σας στο εγγύς μέλλον;

Κ. Β. Στο Plisskën θα παίξουμε όλο το Téléphérique και δύο κομμάτια από το KID...

Δ. Λ. Θα παίξουμε και ακυκλοφόρητα κομμάτια, από τον επόμενο δίσκο μας, που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Θα είναι πιο uptempo κομμάτια, πιο γρήγορα.

Κ. Β. Θα είναι ένας πιο μπιτάτος δίσκος, πιο χορευτικός, θα συνεχίσουμε να ψαχνόμαστε με τον ήχο μας.

Ν. Π. Χωρίς να σημαίνει όμως ότι ο νέος δίσκος θα έχει χαζοχαρουμενιές! Παραμένουν ορχηστρικά τα κομμάτια μας. Συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο, τον καινούργιο.

 

Α. Κ.: Αν έπρεπε να διαλέξετε ανάμεσα σε μία βραδιά με ζεστές και τελείως αδιάφορες μπύρες και μία "κρύα" ερωτική βραδιά, τι θα επιλέγατε;

Δ. Λ. Μπύρες.

Κ. Β. Μπύρες.

Ν. Π. Πού το ήξερες ότι έχουμε ένα θέμα με τις μπύρες; Δύσκολο το δίλημμά σου, σκληρό. Θα πω μπύρες.

 

 

Οι ΜΕΝΤΑ θα εμφανιστούν στο Plisskën Festival την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου στην εγχώρια "Republic" Stage.

Το digital EP, “K.I.D.”, είναι διαθέσιμο στις παρακάτω ψηφιακές πλατφόρμες.

Bandcamp

http://menta.bandcamp.com/album/k-i-d

iTunes

http://itunes.apple.com/album/id1177492089?ls=1&app=itunes

Spotify

https://open.spotify.com/album/6cLxdARNVZRsz7JKh9Ulix

Deezer

http://www.deezer.com/album/14488284

Amazon Music

https://www.amazon.com/dp/B01N2HT4F8/ref=cm_sw_r_fa_dp_t2_chUlybBGBFKZY

 

Αύριο Παρασκευή ξεκινάει το φεστιβάλ και το ClockSound - ως χορηγός επικοινωνίας, θα βρεθεί στην Πειραιώς για να καλύψει από κοντά την εκδήλωση και να σας μεταφέρει οπτικό και ακουστικό υλικό.