Ο Blaine Reininger των Tuxedomoon στο ClockSound.gr

Συναντήσαμε τον Blaine Reininger, την εμβληματική μορφή των Tuxedomoon, περίπου μία ώρα πριν την εμφάνισή τους στο Plisskën, στο οποίο εμφανίστηκαν ως headliners την πρώτη ημέρα του φεστιβάλ.

Στo backstage επικρατούσε ένας μικρός χαμός, λόγω των προετοιμασιών και του εκκωφαντικού θορύβου από το DJ set του Zomby, o οποίος έπαιζε κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι μας. Παρ' όλα αυτά, ο (απολύτως cool και ατάραχος) Reininger είχε την καλοσύνη να μας δώσει μία μικρή συνέντευξη στον πολύ λίγο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας.

 

Αλέξης Καραχάλιος: Βλέπουμε στις μέρες μας ότι η ηλεκτρονική μουσική επηρεάζει τον ήχο ακόμα και από alternative rock μπάντες πιστές στην παραδοσιακή σύνθεση(κιθάρα, μπάσο, ντραμς). Πώς σας φαίνεται αυτή η επίδραση στη μουσική και την τέχνη γενικότερα;

Blaine Reininger: Ξεκινήσαμε να κάνουμε ηλεκτρονική μουσική πριν από 40 χρόνια και αποτελεί ένα σημαντικό μέρος από αυτό που κάνουμε. Χρησιμοποιούμε συνθεσάιζερ, ηλεκτρονικά εφέ, λάπτοπ και computer, οπότε σίγουρα δεν είμαστε εμείς αυτοί που επηρεάζονται, αλλά αυτοί που επηρεάζουν τους άλλους.

 

A.K: To Plisskën είναι ένα φεστιβάλ, το οποίο θα λέγαμε ότι "διδάσκει" στο κοινό του μουσική, έχοντας κάθε χρόνο ανερχόμενους καλλιτέχνες, στα line up του. Πώς νιώθετε που θα είστε headliners σε ένα τέτοιο φεστιβάλ;

B.R: Πώς νιώθουμε; Ω! Δεν ξέρω ακόμα, θα μάθουμε μετά το live.

 

A.K: Είστε γνωστός για τους ποιητικούς στίχους σας. Πρόσφατα, απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Bob Dylan. Ποια είναι η άποψή σας για αυτό; Πιστεύετε ότι οι στίχοι των τραγουδιών είναι εξ ορισμού πιο απλοϊκοί από την ποίηση και τη λογοτεχνία όπως τις ξέρουμε, στην κλασσική τους μορφή;

B.R: Χαίρομαι που ο Bob Dylan κέρδισε το Νόμπελ. Είδα ότι πολύς κόσμος δεν το αποδέχθηκε, θεωρώντας ότι δεν είναι λογοτέχνης. Όμως η ποίση μέσα στο τραγούδι είναι μία μορφή λογοτεχνίας, η οποία προέρχεται από τα αρχαία χρόνια. Τα ομηρικά έπη τα τραγουδούσαν με μία κιθάρα (η λέξη "κιθάρα" στα ελληνικά). Επίσης η ποίηση του William Blake τραγουδήθηκε από τον Allen Ginsberg.

Δεν πιστεύω ότι το να βάζεις ένα ποίημα μέσα σε ένα τραγούδι το κάνεις πιο απλοϊκό, απλά το κάνεις πιο αποτελεσματικό αν βάλεις λιγότερες λέξεις. Δεν μπορείς να κάνεις μακροσκελείς προτάσεις αν θέλεις να τραγουδήσεις, οπότε πρέπει να προσέχεις την οικονομία των στίχων. Όμως τραγουδάς ποίηση.

 

A.K: Υπάρχουν άλλοι καλλιτέχνες από το φετινό Plisskën που θα θέλατε να δείτε live;

B.R: Για να είμαι ειλικρινής, δεν τους ξέρω, οπότε δεν μπορώ να σου απαντήσω.

 

A.K: Στις μέρες μας έχουμε εύκολη πρόσβαση σε μία τεράστια βάση μουσικών δεδομένων (Υoutube, Spotify, Soundcloud κλπ). Θεωρείτε ότι ο μέσος ακροατής μπερδεύεται από όλη αυτήν την υπερπληροφόρηση; Δίνει χρόνο σε άλμπουμ για πολλαπλά ακούσματα, έτσι ώστε να εκτιμήσει το βάθος τους;

B.R: Πιθανότατα δε δίνει πολλά ακούσματα! Οπωσδήποτε υπάρχει μεγάλη προσφορά μουσικής γύρω μας. Όμως ο καθένας μπορεί να ανακαλύψει, στην πιο απομακρυσμένη γωνία του internet, τον καλλιτέχνη που σημαίνει τα πάντα για αυτόν, . Είναι πιο εύκολο για τον καθένα να διαμορφώσει το δικό του, προσωπικό γούστο στη μουσική. Δεν είναι πια όπως ήταν τις παλιές εποχές, όπου ο κόσμος θα αγόραζε έναν δίσκο του Leonard Cohen, θα τον πήγαινε σπίτι και θα τον άκουγε μαζί με φίλους, αποκομίζοντας όλοι τις ίδιες εμπειρίες. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα πια.

 

A.K: Οπότε, υπάρχει και η φωτεινή πλευρά της Σελήνης, με τον κόσμο να έχει δωρεάν πρόσβαση στην Τέχνη;

B.R: Ναι, αυτή είναι η μία όψη. Όμως δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με αυτό. Το κύριο πρόβλημα έχει να κάνει με τους μουσικούς και τους καλλιτέχνες, που προσπαθούν να ζήσουν από την Τέχνη τους. Δεν ξέρω πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό. Αν όλα είναι δωρεάν, οι καλλιτέχνες δε θα πληρώνονται, οπότε θα ξέρουν ότι η Τέχνη τους θα γίνεται χωρίς οικονομικό αντίκρυσμα. Δεν ξέρω αν θα οδηγηθούμε σε καλύτερα ή χειρότερα πράγματα, είναι πολύ δύσκολο να πω. Θα χρειαστεί χρόνος για να ξεκαθαρίσουν αυτές οι καταστάσεις.

 

A.K: Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον; Τι να περιμένουμε από εσάς;

B.R: Να συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάνουμε, μέχρι να μην μπορούμε να το κάνουμε πια!

 

A.K: Τελευταία και πολύ σημαντική ερώτηση, είναι η μπύρα η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις;

B.R: Η μπύρα; Σίγουρα όχι για μένα! Δεν πίνω πια, έπινα αλλά το έκοψα πολύ καιρό πριν.

 

 

Ευχαριστούμε πολύ τη Νάσια Λυμπεροπούλου, για τη βοήθειά της στο τεχνικό κομμάτι της συνέντευξης.