H DEBONAIR στο Clocksound.gr εν όψει Plisskën Festival [gr + eng]

Λίγο πριν το set της στην σκηνή Aquarium του φετινού Winter Plisskën Festival, το ClockSound συνομίλησε με την DEBONAIR. Η εκλεκτική dj, είναι ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του επιδραστικού λονδρεζικου ραδιοφωνικού σταθμού NTS και είναι γνωστή για την ικανότητά της να αναμιγνύει στα sets της κομμάτια από ετεροκλητα μουσικά genres, ώστε να δημιουργεί ένα σύνολο πολυδιάστατο αλλά συμπαγές. Και ναι, φυσικά και ξέρουμε το meme!

(Please scroll down for English)

 

Anna Lefka: Ξεκινήσατε την καριέρα σας ως ραδιοφωνική dj πριν αρχίσετε να παίζετε ως dj σε clubs. Τι από τα δύο απολαμβάνετε περισσότερο σήμερα;

DEBONAIR: Δεν μπορώ πραγματικά να επιλέξω ανάμεσα στα δύο. Μου επιτρέπουν να κάνω τόσο διαφορετικά πράγματα και να χρησιμοποιώ διαφορετικά είδη μουσικής με διαφορετικούς τρόπους, πράγματα που όλα τα αγαπώ και γι 'αυτό είναι και τα δύο απολύτως απαραίτητα για μένα.

 

 

A.L. :Έχετε ευρεία γνώση πολλών διαφορετικών μουσικών ειδών και είστε διάσημη για το ότι τα συνδυάζετε με τον πιο φυσικό τρόπο στα sets σας. Πώς προετοιμάζεστε αυτά, ξέρετε τι θα παίξετε εκ των προτέρων ή παίρνετε κατά κύριο λόγο σε επί τόπου αποφάσεις;

D.: Θα επιλέξω πάντα μουσική που νομίζω ότι θα ταιριάζει με την περίσταση εκ των προτέρων και γενικά έχω από πριν κάποια ιδέα για το πώς θέλω να ξεκινήσω το σετ, αλλά επίσης αισθάνομαι ότι αν είμαι υπερβολικά αφοσιωμένη σε μια εντελώς συγκεκριμένη ιδέα για το πώς θα παίξω, τότε δεν απορροφώ την ενέργεια του δωματίου και δεν χρησιμοποιώ αρκετά την διαίσθησή μου για να  ανταποκριθώ σε αυτήν - γι 'αυτό και δεν μου αρέσει να κολάω σε ένα προκαθορισμένο σχέδιο. Πολλές φορές περιλαμβάνω και κάτι εντελώς απρόβλεπτο - είτε επειδή έπεσα έξω και η βραδιά έχει εξελιχθεί διαφορετικά από το πώς το περίμενα ή απλά για να το κάνω ενδιαφέρον για τον εαυτό μου και να μην παίζω το ίδιο σετ δύο φορές.

 

A.L.: Σας προκάλεσε ποτέ πρόβλημα ή αρνητική κριτική το γεγονός ότι επιλέγετε να αναμιγνύεται πολλά μουσικά είδη; Αισθάνεστε ποτέ ότι δεν είστε ελεύθερη να πειραματιστείτε ή να είστε τόσο σκοτεινή όσο θα θέλατε;

D.: Μου είπαν όταν ξεκινούσα ότι το να μην είσαι DJ που θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα είδος ή σε μια σκηνή θα κάνει δύσκολο το να να ακολουθήσεις μια εμπορική καριέρα, καθώς συχνά οι διοργανωτές δεν θα ξέρουν που να με τοποθετήσουν και πιστεύω ότι υπάρχει πολλή αλήθεια σε αυτό. Αλλά ήξερα ότι δεν θα ήμουν σε θέση να εκπροσωπώ τον ήχο και τα γούστα μου με ακρίβεια αν έκλεινα τον εαυτό μου σε συγκεκριμένα όρια, έτσι συνέχισα να κάνω τα πράγματα με τον τρόπο μου .... για καλύτερα ή για χειρότερα :)

 

 

A.L.:  Πως βρίσκετε τη σημερινή σκηνή του Λονδίνου;

D.: Το Λονδίνο είναι τεράστιο και θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια συλλογή από μικρότερες σκηνές σε όλη την πόλη ενώ στο παρελθόν νομίζω ότι υπήρχε περισσότερο ένας κυρίαρχος ήχος. Αυτό δεν είναι κακό πράγμα, στο Λονδίνο υπάρχει πάντα ταλέντο που ηγείται της παγκόσμιας σκηνής, είναι ένα δύσκολο μέρος για να ζήσεις, οπότε αναγκάζεσαι να δουλεύεις σκληρά και να δημιουργείς λόγω των δικών σου αναγκών και παρορμήσεων και οι μικρότερες σκηνές δίνουν λιγότερη δύναμη σε αυτούς που θέλουν να βάζουν ταμπέλες και όρια, κάτι που είναι τρομερά θετικό. Και πάλι, ίσως είμαι λίγο λιγότερο συνδεδεμένη με το Λονδίνο αυτή τη στιγμή γιατί λείπω τόσο πολύ - αλλά αυτό είναι το συναίσθημά μου.

 

 

A.L.: Ποιο είναι το καλύτερο set που έχετε παίξει ποτέ;

D.: Άλλη μια δύσκολη ερώτηση! Υπάρχουν αρκετά φαβορί για να είμαι ειλικρινής. Το Panorama Bar και το κλείσιμο στο Unsound Festival φέτος ήταν αμφότερα στην λίστα των επιθυμιών μου όλων των εποχών και υπερέβησαν τις προσδοκίες μου - μερικές φορές όταν είσαι τόσο ενθουσιασμένος για κάτι, μπορεί να διαψεύσει τα όνειρά σου αλλά αυτά τα δύο πραγματικά έκαναν κάτι παραπάνω από το να ανταποκριθούν στις προσδοκίες μου. Ένιωθα ευφορία για μέρες μετά και είχα τόσους πολλούς φίλους και στους δύο - το να μοιράζεσαι εμπειρίες τόσο ακραίες, μοναδικές και πολύτιμες, σε κάνει πραγματικά να νιώθεις ότι είσαι συνδεδεμένος με κάποιον.

Μου αρέσει ωστόσο να παίζω σε μικρά κλαμπ και ενδιαφέροντες χώρους παντού. Το Kablys Club στο Βίλνιους, στη Λιθουανία είναι ένα απίστευτο κτίριο και ήταν υπέροχα όταν έπαιξα εκεί, το Sneaky Pete στο Εδιμβούργο και το Ballesta στη Μαδρίτη ήταν επίσης καταπληκτικά μικρά κλαμπ με πραγματικά ζωντανά πλήθη. Για τελείως διαφορετικούς λόγους, το The Tate Modern Turbine Hall ήταν απίστευτο γιατί είχα την δυνατότητα να παίξω τόσο βαθιά, εσωτερικά δίσκους σε αυτόν τον τεράστιο χώρο, και το De School στο Άμστερνταμ σίγουρα ανταποκρίνεται στο hype! Έχουν υπάρξει πολλές συναρπαστικές συναυλίες τα τελευταία χρόνια, αισθάνομαι ευλογημένη.

 

 

A.L.: Τι ακούτε τελευταία; Τι ακούτε συνήθως όταν βρίσκεστε στο σπίτι, χωρίς να επιλέγετε μουσική για άλλους;

D.:Ο Jan Jelinek, το ιταλικό synth-κύμα, κάποιοι hardcore και οι Stone Roses παίζουν όλοι σε διάφορες ρυθμίσεις και διαδικτυακές καρτέλες στο δωμάτιό μου αυτή τη στιγμή.

 

A.L.:Παίζετε στο αθηναϊκό Plisskën Festival τον Δεκέμβριο. Τι να περιμένει το ακροατήριο της Αθήνας από το σετ σας;

D.: Μα, πειραματικά grooves φυσικά! Συχνά μου αρέσει να έχω κάποιου είδους εορταστικό στοιχείο στα σετ σε φεστιβάλ, καθώς σκέφτομαι ότι είναι μέρη όπου συναντιούνται παλιοί και νέοι φίλους, αλλά το στυλ μου είναι επίσης συγκαλυμμένο και νευρώδες ..... Για να δούμε! : D

 

A.L.: Αγαπημένα κομμάτια να παίζετε σε club; Έχετε κάποιο κομμάτι ως "μυστικό όπλο" για όταν η νύχτα δεν εξελίσσεται όπως θα περιμένατε;

D.: Εdits ή τo μοτίβο στα drums από τη Spacerwoman - έχετε δει το meme, έτσι;

 

 

 

* Διαβάστε την πλήρη προεπισκόπηση των συνακτών μας για το φετινό Plisskën, με όλες τις πληροφορίες για τα venues και τα εισιτήρια.

** Ευχαριστούμε τη Θεοδώρα από το τμήμα επικοινωνίας του Plisskën που για τη μεσολάβησή της ώστε να πραγματοποιηθεί η συνέντευξη με την DEBONAIR.

 

English Version

Shortly before her set at the Aquarium at this year's Winter Plisskën Festival, ClockSound spoke to DEBONAIR. The eclectic dj, is one of the founding members of the influential London NTS radio station and is known for her ability to mix in her sets bits of diverse musical genres to create a set that is multidimensional yet compact. And yes, of course we know the meme!

 

Anna Lefka: You started off your career as a radio dj before getting to play clubs. Which do you enjoy the most nowadays?

 

DEBONAIR: I really can't choose a preference of the two. They allow me to do such different things and utilise different types of music in such different ways, all of which I love, so they are both absolutely essential to me.

 

A.L.: You have a broad knowledge of many different music genres and you are famous for bringing them together in the most natural way at your gigs. How do you prepare for a set, do you know what you will play beforehand or is it mostly on spot decisions?

 

D.: I will always select music that I think will suit the occasion before heading there and generally have some idea of how I want to start the set, but I also feel that if I'm too committed to an idea of how to play the gig, then I'm not soaking up the energy of the room and using enough of my intuition to work out how I should be responding to it - so I also don't like to be too fixed to a set plan. I do throw in curveballs often also - either because I fell like the gig has turned out differently to how I anticipated it, or just keep it interesting for myself and not play the same set twice.

 

 

A.L.:Has your mixing of genres ever caused you criticism or trouble? Do you ever feel like you are not free to experiment or be as obscure as you would like?

 

D.: I was told when I was starting out that not being a DJ that could fit within one genre or scene would make a career difficult to get off the ground as often promoters wouldn't know how to place me, and I do believe that there is a lot of truth in this. But I knew that I wouldn't be able to represent my sound and my tastes at all accurately if I closed myself off, so I've continued doing things my way.... for better or for worse :)

 

 

A.L.: What do you thing of today’s London club scene? 

D.: London is vast and I would say that at the moment there's a collection of  smaller scenes across the city while in the past I think there was more of an over-riding London sound. This is no bad thing; there is always world-leading talent in London, it's a tough place to live so you're pushed to work really hard and create because of your own compulsions here and smaller scenes give less power to gatekeepers which is a huge positive. Then again, maybe I'm slightly less connected to London at the moment because I'm away so much - but this is my feeling.

 

 

A.L.: What is the best show you’ve ever played?

D.: Another tough question! There are a fair few favourites to be honest; Panorama Bar and the closing set at Unsound Festival this year were both in the all time wish-list and exceeded expectations - sometimes when you're so excited for something it can not quite match your dreams but they really did and then some. I felt euphoric for days after and had so many friends at both - getting to share experiences as extreme and unique and precious as those really makes you feel connected to someone. 

I also love playing sick little clubs and interesting spaces all over the place though; Kablys Club in Vilnius, Lithuania is an incredible building and was wonderful to play, Sneaky Pete's in Edinburgh and Ballesta in Madrid were also wicked small clubs with really live crowds. For entirely different reasons, The Tate Modern Turbine Hall was incredible because I got to play such far-reaching, esoteric records in that humongous space, and De School in Amsterdam also totally lives up to the hype! There have been a lot of standout gigs in recent years, I feel blessed.

 

A.L.: What have you been listening to lately? What do you usually listen to when you are at home, not djing for others?

D. :Jan Jelinek, Italian synth-wave, some hardcore and The Stone Roses are all partly through playing on various set-ups and internet tabs in my room right now.

 

A.L.: You are playing at the Athenian Plisskën Festival in December. What should the Athens audience expect from your set?

D.: Why, left-field grooves of course! I often like to have some sort of celebratory element in festival sets as I think of them as places to come together with old and new friends, but my style is also surreptitious and punchy so..... let's see, shall we :D

 

 

A.L.: Any favourite tracks for playing at a club? Any track that you have as a “secret weapon” for when the night is not turning out as expected?

D.: Edits or the drum pattern borrowed from Spacewoman - you've seen the meme right?