Primavera Sound 2018 | The National, Mogwai, Panda Bear, etc (Day 2)
Η πρώτη ημέρα του φετινού Primavera Sound μας άφησε με τις καλύτερες αναμνήσεις με τις εμφανίσεις των The War On Drugs, Nick Cave, CHVRCHES, Four Tet, Bjork, Warpaint, Nick Cave and The Bad Seeds, Fever Ray, Sylvan Esso, Zeal And Ardor.
Το μενού της δεύτερης ημέρας, 1ης Ιουνίου, έχει ως ακολούθως με τη συνδρομή τεσσάρων αρθρογράφων μας:
Mogwai
Να 'μαστε λοιπόν στη Βαρκελώνη και το περίφημο Primavera Sound για τη 2η κύρια ημέρα του φεστιβάλ! Είπα να θυμηθώ τα νιάτα μου (post rock & άγιος ο θεός δλδ.!) και να δω την θρυλική σκοτσέζικη μπάντα των Mogwai.
Αν και παλιότερα τους θεωρούσα overrated μετά από τη συγκεκριμένη ζωντανή τους εμφάνιση, μπορώ πλέον με σιγουριά να πω ότι έχουν εξελιχθεί. Ηλεκτρονικές πινελιές και μια ακόμα μεγαλύτερη "πιασάρικη" κινηματογραφική προσέγγιση είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Photo by Garbiñe Irizar
Οι Mogwai μετά από μια 20ετή πορεία, εσωτερικές αλλαγές στα μέλη καθώς και κινηματογραφικές συνεργασίες, μπορούν πλέον να χαρίσουν στα live τους δυνατές συγκινήσεις.
Η βραδιά ξεκίνησε με το χαλαρό Hunted by a Freak όπου ήταν ένα χαλαρό ζέσταμα γι' αυτό που θα ακολουθούσε το Rano Pano με έντονο distortion στις κιθάρες είχαμε ήδη απογειωθεί. Ακολουθεί το Don't Believe the Fife προσθέτοντας στην εμφάνισή τους μια ambient πινελιά ακολουθούμενη απ' την γνωστή και μεθυστική κορύφωση που μας έχουν συνηθίσει. .
Η βραδιά έκλεισε με το δυναμικό Old Poisons, με την Cat Myers να εντυπωσιάζει με τις δυναμικές της στα drums και το κοινό εκστασιασμένο να χειροκροτεί.
Photo by Garbiñe Irizar
Photo by Garbiñe Irizar
(author: Markela Perdiki)
Panda Bear
O Panda Bear - κατά κόσμον Noah Lennox - έπαιξε ένα σόλο set στη σκηνή Bacardi των Primavera Bits. Ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπα μόνο του, αν και μεγάλος φαν των Animal Collective (πλέον). Και λέω πλέον γιατί για μένα ήταν ένα turning point η συναυλία τους στο Μιλάνο το 2016.
H προσωπική του εμφάνιση στο φεστιβάλ έγινε με την αφορμή της τελευταίας του κυκλοφορίας από τη Domino, του EP "A Day With The Homies" νωρίτερα στη χρονιά.
Η ψυχεδελική ποπ του, τουλάχιστον στο σκέλος αυτού που μας παρουσίασε στη Βαρκελώνη, ήταν ένα κλικ κάτω σε τέμπο από τις συνήθεις εμφανίσεις των A.C.. Αυτό μετέτρεψε την εμφάνισή του σε μια υποτονική εμπειρία χωρίς τις αναγκαίες κορυφώσεις που θα μπορούσε να ζητήσει το κοινό.
Έπαιξε ολόκληρο το τελευταίο του EP με την προσθήκη του παλαιότερου Cosplay. Η καλύτερη στιγμή της εμφάνισης ήταν το πρώτο εξαιρετικό κομμάτι Part Of The Math.
Photo by ClockSound
(author: YZ)
Charlotte Gainsbourg
Η κόρη του Serge Gainsbourg αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα acts της 2η βραδιάς. Μια μουσικός που δεν είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση, αλλά με την προτροπή ενός φίλου ακολούθησα και τελικά δε μετάνιωσα. Ως μουσικός η Gainsbourg δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα, αλλά είναι από αυτές που βλέπεις ότι έχουν δουλέψει αρκετά και έχει ένα δικό της στυλ.
Μια εμφάνιση που τεχνικά ήταν άρτια με μια μπάντα από ικανούς μουσικούς μας κράτησε τουλάχιστον για 45 λεπτά προσηλωμένους, αν και ήδη ήμασταν αρκετά κουρασμένοι μετά από την εμφάνιση των National στην σκηνή Mango.
Photo by Garbiñe Irizar
Το μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισής της έλαβε η τελευταία της κυκλοφορία. Η ίδια απλή στην εμφάνισή της με ένα λιτά εντυπωσιακό σκηνικό με ορθογώνιους λαμπτήρες που δημιουργούσαν μια ωραία προοπτική στη σκηνή και παράλληλα το σκηνικό έδενε πολύ όμορφα με τη μουσική της.
Η εμφάνισή της; Η αφορμή για μένα να προσέξω λίγο περισσότερο τι έχει κάνει στην καριέρα της ως μουσικός, εκτός από ηθοποιός.
Photo by Garbiñe Irizar
Photo by Garbiñe Irizar
(author: YZ)
Metá Metá
Από ένα αναμφίβολα πολυσυλλεκτικό και μεστό line-up όπως αυτό του PrimaveraSound δεν θα μπορούσε να λείπουν εκπρόσωποι μιας χώρας σχεδόν συνώνυμης με τη μουσική και τον ρυθμό. Και αν την περσινή έκδοση του φεστιβάλ τίμησε με την παρουσία της η θρυλική Ezra Soares, φέτος σειρά είχαν οι Metá Metá, μια μπάντα με 10 χρόνια μουσικής πορείας, που θεωρείται από τα σημαντικότερα και πιο αντιπροσωπευτικά σχήματα της σύγχρονης βραζιλιάνικης μουσικής. Το ραντεβού μας ήταν στο ευδιάκριτο και ευρύχωρο Primavera with Apple Music stage, που μάλλον δεν ήταν η καταλληλότερη επιλογή για την εμφάνιση των paulistas. Ίσως λόγω της ώρας και του ιδιαίτερου μουσικό ιδιώματος του συγκροτήματος, η προσέλευση δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη. Αλλά όσοι ήμασταν εκεί, το απολαύσαμε δεόντως.
Illustrated by Fabio Castro
Ο ήχος των Metá Metá ξεπερνάει το κλισέ της ανάλαφρης bossa nova αναμιγνύει με μεγάλη μαεστρία στοιχεία από BPM και samba με free jazz και punk rock, με έντονες επιρροές από την κουλτούρα του Candomblé. Το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ειδικά όταν έρχεται από τις εκτελέσεις εξαιρετικών μουσικών όπως οι Thiago França (σαξόφωνο) και Kiko Dinucci (κιθάρα) και συμπληρώνεται από τα δυνατά και συνάμα «χαλαρά» φωνητικά της Juçara Marçal. Αν και η μουσική τους δεν απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό, η εναλλακτική festa που μας προσέφεραν με κομμάτια από τον τελευταίο τους studioalbum, MM3, αλλά και από προηγούμενες δουλειές τους άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω.
(author: Katerina Soumani)
Sevdaliza
Παρά την πληθώρα και ποικιλία επιλογών, η δεύτερη μέρα μας στο φεστιβάλ σφραγίστηκε από τρεις (μεταξύ πολλών ακόμα) δυνατές γυναικείες παρουσίες από την (neo) soul και r&b σκηνή. Με πρώτη και καλύτερη την εξ Ολλανδίας ορμώμενη, ιρανικής καταγωγής Sevdaliza, της οποίας την τελευταία δουλειά, The Calling, ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα. Στην δεύτερη επίσκεψή της στην καταλανική πρωτεύουσα (μετά το Sonar του 2016) αλλά με ένα αρκετά διαφορετικό set, η σκηνική παρουσία και μόνο της Sevdaliza, συνοδευόμενη από την απόκοσμη φιγούρα του χορευτή που την συντρόφευσε σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας – και που κατάφερε να μας στοιχειώσει για τα καλά- ήταν αρκετή για να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού. Αν και ο ήχος στο Pitchfork stage δεν ήταν ιδανικός, αυτό καθόλου δεν την πτόησε, μιας και η φωνή της ήταν το ίδιο επιβλητική όσο και το αθλητικό της σώμα, ενώ παρέμεινε προσιτή και εξαιρετικά επικοινωνιακή – δεν έλειψαν οι προσωπικές εξομολογήσεις και τα εμψυχωτικά μηνύματα αισιοδοξίας προς το κοινό.
Photo by Eric Pàmies
Photo by Eric Pàmies
(author: Katerina Soumani)
Jorja Smith
Και προτού επιστρέψουμε στο ίδιο stage, σειρά είχε μια μικρή εκδρομή στην άλλη πλευρά της γέφυρας, ως τη σκηνή του Bacardí Live, όπου μας περίμενε ένα ακόμη ανερχόμενο ταλέντο της soul/r&b. Η Βρετανή Jorja Smith, την οποία γνωρίσαμε κυρίως μέσα από τη συμμετοχή της στο soundtrack της ταινίας Black Panther, εμφανίστηκε στη σκηνή ως αλλοτινή ντίβα της jazz, πανέμορφη, κομψή και απαστράπτουσα, για να παρουσιάσει τον τελευταίο της δίσκο, Lost & Found, μέσα από κομμάτια όπως τα “TeenageFantasy” και “February 3rd” ενώ δεν έλειψαν και οι γνωστές διασκευές των “Lost” του FrankOcean και “NoScrubs” των TLC, που, όπως ήταν αναμενόμενο, ξεσήκωσε τα πλήθη. Όμορφα κομμάτια – με πινελιές αγαπημένου northern soul - και εξαιρετικές εκτελέσεις.
(author: Katerina Soumani)
The National
Για την εμφάνιση των National είχαμε την τιμή να γράψει η - έκτακτη - συνεργάτης και φαν της μπάντας Cecilia Ghidotti από την Ιταλία.
Διαβάστε εδώ την περιγραφή μιας φαν από της μπάντας που τελικά δεν ήταν και στην καλύτερη κατάστασή της την 2η βραδιά του Primavera Sound.
Photo by Sergio Albert
Festival: Primavera Sound, Barcelona
Venue: Parc del Fòrum
Date: 01.06.2018
Hosted by Primavera Sound
