Συνέντευξη με την St. Vincent στο Primavera Sound 2014
Αν κάποιος μου έλεγε, πηγαίνοντας στο φετινό Primavera Sound, ότι θα συναντούσα την Annie Clark, ή αλλιώς St. Vincent, δεν θα το πίστευα. Η St. Vincent ήταν στο φετινό lineup, αλλά οι διοργανωτές μας κρατούν σε αγωνία μέχρι τελευταία στιγμή για να μας πουν τις συνεντεύξεις τύπου που θα λάβουν χώρα. Ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη όταν την Τετάρτη ενημερωθήκαμε πως θα μιλούσαμε σε μία καλλιτέχνη που μας αρέσει πάρα πολύ.
Μιλώντας για την εμπειρία της με τον David Byrne των Talking Heads είπε:
“Το να δουλεύω με τον David ήταν υπέροχο. Είναι ένας από τους ήρωες μου και πιστεύω πως κάναμε μία πολύ καλή δουλειά μαζί για την οποία είμαι πραγματικά περήφανη”.
Για την καριέρα της μέχρι τώρα και την αποδοχή που απολαμβάνει από τους οπαδούς και την μουσική κοινότητα:
“Νιώθω πολύ τυχερή που κατάφερα να εξελίξω τη φωνή μου σαν καλλιτέχνης πριν να έχω τα φώτα της δημοσιότητας πάνω μου. Γιατί τώρα νιώθω πως ξέρω τι κάνω. Αν η επιτυχία είχε έρθει από το πρώτο κιόλας άλμπουμ, ίσως να ήταν πολύ δύσκολο να τη διατηρήσω. Πιστεύω πως ο νέος δίσκος πραγματικά άλλαξε και εξέλιξε τη φωνή μου”.
Για τις συνεχείς περιοδείες:
“Νιώθω τυχερή που καταφέρνω να δω τον κόσμο. Συχνά όμως μπορώ μόνο να τον δω μέσα από τον φακό ενός show. Σε κάθε πόλη, ο κόσμος έρχεται και έχω την αίσθηση οτι έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης με εμένα.
Η μουσική αντηχούσε μέσα μου όταν μεγάλωνα. Αυτό ήταν το είδος μουσικής που μιλούσε στα συναισθήματά μου. Ήμουν κατά κάποιο τρόπο freak, ένας ξένος. Έτσι έβλεπα και βλέπω τον κόσμο και νιώθω πολύ τυχερή που μπορώ να γυρίσω σε αυτήν την παράδοση μέσα από τα show και τους ανθρώπους που γνωρίζω”.
Το νέο της άλμπουμ St. Vincent κυκλοφόρησε φέτος. Εκείνη είναι συνεχώς στο δρόμο για live εμφανίσεις, με τις εμπειρίες της να την αλλάζουν σαν άνθρωπο. Για τα επόμενα πλάνα της είπε:
“Δεν γνωρίζω τι έρχεται μετά, το οποίο είναι συναρπαστικό. Αυτή τη στιγμή έχω την αίσθηση ότι είμαι στο δρόμο όλη την ώρα. Απλά δουλεύεις και δεν μπορείς να κρατηθείς από καμία στιγμή, όντας σε διαφορετικό μέρος κάθε μέρα. Όταν φεύγω από τον δρόμο και γυρνάω πίσω, βάζω πάλι την ζωή μου σε μία τάξη και κάθομαι και σκέφτομαι απλά τι συνέβη”.
Για το είδος των show που προτιμάει:
“Δεν έχω κάποια προτίμηση σε χώρους. Στα φεστιβάλ, όποιες και να είναι οι μπάντες που παίζουν μαζί μου, είμαι χαρούμενη πολύ που θα μπορέσω να τις δω και είμαι χαρούμενη επίσης που παίζω και εγώ ”
Για τα συναισθήματά της όταν έπαιξε με τους υπόλοιπους Nirvana στην εισαγωγή τους στο RnR Hall of Fame:
“Αυτό ήταν βαρύ για μένα. Εύχομαι να ζούσαμε σε ένα κόσμο όπου ο Kurt (Cobain) θα ήταν ακόμα μαζί μας. Είμαι οπαδός των Nirvana και ένιωσα μεγάλη τιμή που με κάλεσαν να παίξω τραγούδια που έχω αγαπήσει. Ο Kurt ήταν φοβερός τραγουδοποιός. Επίσης, ήταν πολύ cool που φώναξαν μόνο γυναίκες να τραγουδήσουν”
Για την μόδα και τις εταιρίες στον χώρο:
“Πιστεύω ότι, σαν μουσικός, είναι πολύ δύσκολο να εξαργυρώσεις την μουσική. Βλέπω άτομα να μπλέκονται με εταιρίες ρούχων γιατί δεν μπορούν να πουλήσουν δίσκους, φυσικά γιατί κανείς δεν αγοράζει δίσκους πλέον. Πρέπει να βγεις έξω σε περιοδεία και να παίξεις για να βγάλεις χρήματα, αλλά ακόμα και για αυτό χρειάζεται κανείς να έχει πρώτα ένα κεφάλαιο για να μπορέσει να συνεχίζει. Έτσι πολλές μπάντες μένουν κολλημένες με εταιρίες για να μπορέσουν να το κάνουν. Πέρα από αυτό όμως, μου αρέσει η μόδα με την έννοια ότι μπορέι να αποτελέσει ένα είδος τέχνης που μπορείς να φορέσεις. Είναι καταπληκτικό να φοράς κάτι το οποίο θα είναι ένα οπτικό συμπλήρωμα της μουσικής. Πέρα από αυτό όμως δεν με ενδιαφέρει καθόλου το οποιοδήποτε status θεωρούν κάποιοι πως μπορεί να κερδίζουν φορώντας γνωστές μάρκες ρούχων”
Τέλος, μας μίλησε για τις σκέψεις της για την κατάσταση στη μουσική βιομηχανία:
“Δεν θα το χαρακτήριζα σαν κρίση αυτό που συμβαίνει τώρα. Είναι πιθανό να πηγαίνουμε απλά πίσω, προς ένα σύστημα το οποίο είναι πιο κοντά σε αυτό που συνέβαινε στις δεκαετίες των 40 ή 50 όπου η μουσική δεν είχε ιδιαίτερη χρηματική αξία. Μετά στα 80s και στα 90s η μουσική άρχισε να θεωρείται ένα πολύ ακριβό αγαθό.
Ξέρεις, όταν ήμουν παιδί θα έτρωγα και σφαίρα για τις μπάντες που αγαπούσα. Πιστεύω πως η μουσική τώρα πακετάρεται τόσο πολύ, είναι σαν μία μάρκα, σαν ένα μέρος του lifestyle. Πουλιέται σαν μία στοίβα από t-shirts και αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο του τι η μουσική εκπροσωπεί.
Γενικά, θεωρώ πως βρισκόμαστε σε ένα νέο τοπίο το οποίο μου φαίνεται και αρκετά συναρπαστικό. Η τεχνολογία έχει φέρει μία δημοκρατία όσον αφορά το πόσοι πολλοί άνθρωποι μπορούν να κάνουν μουσική πλέον. Yπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία βγάζουν ακόμα και μόνοι τους κάποιοι και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει”.
