Top 10 Albums of 2014

Το 2014 θεωρούμε ότι ήταν μια σχετικά καλή χρονιά για τη μουσική.

Αν εξαιρέσει κανείς τους Pink Floyd, το έτος χαρακτηρίστηκε από την έλλειψη ποιοτικών κυκλοφοριών από τα θεωρητικά μεγάλα σε δημοτικότητα συγκροτήματα όπως Foo Fighters (σπουδαίο project, μέτριος δίσκος), Kasabian, Black Keys κ.α.. Αυτό δεν μας απασχολεί καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα. Είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε σπουδαίες κυκλοφορίες από καλλιτέχνες που δεν περιμέναμε, γεγονός το οποίο κάνει την ενασχόληση με τη μουσική ακόμη πιο συναρπαστική. 

Σας παρουσιάζουμε, πιο κάτω, τα 10 αγαπημένα άλμπουμ του ClockSound για τη χρονιά που φθάνει στο τέλος της. Όπως πάντα, σε μία Top 10 λίστα θα πρέπει να μείνουν εκτός και δίσκοι τους οποίους αγαπήσαμε όπως αυτοί των Afghan Whigs, Broken Bells, FKA Twigs ή Nothing. Σε κάθε περίπτωση όμως, βλέποντας το τελικό Top 10 θεωρούμε το 2014 ως μία πετυχημένη χρονιά, με κάποια άλμπουμ τα οποία δεν θα ξεχαστούν εύκολα στο μέλλον.

 

10. St. Vincent - St. Vincent

Το 2014 ήταν, επίσης, μια τυχερή και δημιουργική χρονιά για την Annie Clark. Ήταν σίγουρα μια από τις πιο επιδραστικές γυναίκες καλλιτέχνιδες της εν λόγω περιόδου. Το 2014 επιλέχτηκε για να εκτελέσει το τραγούδι των Nirvana "Lithium", ενώ επίσης πήρε μέρος σε ορισμένα κομμάτια του τελευταίου άλμπουμ των Swans. Το τελευταίο άλμπουμ της έχει αποσπάσει θετικές κριτικές σχεδόν από όλα τα μέσα και οι επιδόσεις της στη σκηνή είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.

 

 

9. Paolo Nutini - Caustic Love

Το Caustic Love αποτελεί την μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς. Κανείς δεν περίμενε ότι ένας καλλιτέχνης όπως ο Paolo Nutini θα ήταν ικανός να κυκλοφορήσει ένα soul δίσκο με τόσο ψυχή και πάθος! Τα Iron Sky και Let Me Down Easy είναι κομμάτια τα οποία καταφέρνουν να ταξιδέψουν τον ακροατή ακόμα και μετά από 100 ακούσματα, αξία την οποία πολύ σπάνια συναντούμε πλέον στο σύγχρονο soul, και όχι μόνο, ήχο.

 

 

8. Sharon Van Etten - Are We There

Είχαμε γράψει εδώ

"Η μουσική είναι πολύ συγκινητική, όπως και οι στίχοι. Το indie/folk rock της Sharon Van Etten αγγίζει την ψυχή του ακροατή. Η φωνή της είναι μελαγχολική, περιγράφοντας με ψίθυρους την πορεία της ζωής. Της ζωής μιας γυναίκας που μεγαλώνει, μαζί με την μουσική της. Στο συγκεκριμένο σημείο του σύμπαντος και την συγκεκριμένη στιγμή, η αλλαγή πορείας και το ξεκίνημα μιας νέας φάσης εκφράζεται μέσα από ήχους και εξιστορήσεις που θα αφήσουν και αυτές ένα αποτύπωμα στην ιστορία."

 

 

7. The Antlers – Familiars

Είχαμε γράψει εδώ

"Στο Familiars υπάρχουν δύο «φωνές», αυτή του παρατηρητή-καθοδηγητή και αυτή του ανθρώπου που υποφέρει και αναζητά την εσωτερική λύτρωση. Ο άνθρωπος που παραμένει σταθερά υπάκουος στα σκοτεινά κελεύσματα των ωρών, καταγράφοντας νοσταλγικά εικόνες όπως αυτές αντανακλώνται στον καθρέφτη της μνήμης. Όμως αυτή είναι μία φυλακή από την οποία ψάχνει εναγωνίως την απόδραση: “But your fantasy’s a prison and you are serving a sentence you can’t stop repeating” τραγουδάει ο Silberman στο Revisited.

Το ταξίδι του Familiars δεν είναι εύκολο, θέλει κόπο και χρόνο. Είναι ένα σύνθετο και πολυεπίπεδο έργο τέχνης, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Σε κάθε ακρόαση θα ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερους μικρούς κρυμμένους θησαυρούς…"

 

 

6. Andy Stott - Faith in Strangers

Είχαμε γράψει εδώ

"Σε αντίθεση με την πολυπλοκότητα του προηγούμενου Luxury Problems, το νέο άλμπουμ είναι ένα συμπύκνωμα μεταλλικών ήχων, με περισσότερες εξάρσεις. Βασισμένο σε field recordings και άλλους έντονα επεξεργασμένους ήχους, συνδυάζει τη ζεστασιά του μπάσου με την κρύα αίσθηση του μετάλλου, ενώ θυμίζει, σε κάποιες ίσως στιγμές, μία μίξη από techno με κάποιου είδους ποπ μουσικής (ειδικά στα φωνητικά). Τα τελευταία ενεργούν σαν ήχοι φαντασμάτων και ψίθυροι, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και οι μοναδικοί πρωταγωνιστές στο σκηνικό. Ολόκληρο το συνολικό tracklist είναι μια κλιμάκωση θορύβων και ήχων που έρχονται ένας - ένας να γεμίσουν την ατμόσφαιρα σιγά - σιγά."

 

 

5. White Lung - Deep Fantasy

Είχαμε γράψει εδώ:

"Οι ρυθμοί του άλμπουμ είναι καταιγιστικοί, μην αφήνοντας τον ακροατή να πάρει ανάσα επί 22 λεπτά. Στο Deep Fantasy θα ακούσει κανείς 10 κομμάτια αυθεντικού punk, το οποίο αν και έχει αρκετές επιρροές από θρυλικές μπάντες του χώρου, ακούγεται πολύ φρέσκο.

Η φωνή της Mish Way είναι εντυπωσιακά καλή για το είδος, θυμίζοντας σε στιγμές την προ-δεκαπενταετίας τραχύτητα της Courtney Love. Το παίξιμο του Kenneth William (κιθάρα) είναι ίσως από τα πιο ενδιαφέροντα που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια στο punk, με αρκετές μεταλλικές επιρροές, προσαρμοσμένες όμως στο ύφος της μπάντας. Η Anne-Marie Vassiliou δεν ξέρουμε αν γνωρίζει ποιο κομμάτι παίζει την κάθε φορά, αφού ο ρυθμός έχει μικρές διαφορές. Σίγουρα όμως θα χρειάζεται νέο drumset μετά από κάθε πρόβα ή live."

 

 

4. Electric Litany – Enduring days you will overcome

Είχαμε γράψει εδώ:

"Οι Electric Litany με το νέο δεύτερο άλμπουμ τους έρχονται να μας αποδείξουν πόσο πολύ ταλέντο έχουν και πώς μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει διαφορετικές μουσικές επιρροές του παρελθόντος ώστε να βγάλει κάτι όχι μόνο εμπνευσμένο αλλά αριστουργηματικό και σύγχρονο.

Στο Enduring Days You Will Overcome ακούει κανείς την αιθέρια ατμόσφαιρα του Μάνου Χατζιδάκη και την παράδοση, περασμένες μέσα από alternative μονοπάτια του χθες και του σήμερα. Η ενορχήστρωση είναι εκπληκτική. Η φωνή του Αλέξανδρου Μίαρη μπορεί να απορροφήσει τον ακροατή. Οι στίχοι είναι τόσο άμεσοι και έντονοι που νιώθει κανείς ότι κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί για στιγμές της δικής του ζωής."

 

 

3. Pink Floyd – The Endless River

Είχαμε γράψει εδώ:

"Συνολικά το The Endless River είναι ένας δίσκος που δεν ανακαλύπτει νέα μουσικά μονοπάτια, όμως αυτό είναι κάτι που έκαναν εδώ και δεκαετίες οι Pink Floyd και δεν το έχουν ανάγκη πια. Στέκονται μπροστά από τον καθρέφτη και αγκαλιάζουν όλα τα είδωλα που προβάλουν, όλες τις πτυχές και τους ήχους του παρελθόντος. Αν βλέπαμε το συγκρότημα σαν έναν άνθρωπο, θα λέγαμε ότι αυτό το album είναι το soundtrack των αναμνήσεών του. Των αναμνήσεων ενός ταξιδιού-ζωής που ξεκίνησε από τις πρώτες νότες του θεότρελου Arnold  Layne και του ψυχεδελικού ήχου του The Piper At The Gates Of Dawn και ολοκληρώθηκε με το The Endless River. Και μέσα από αυτό το ταξίδι, πάντα πρωτοπόροι, δημιούργησαν με πάθος νέα μουσικά μονοπάτια, επηρεάζοντας όσο κανένα άλλο συγκρότημα το μουσικό γίγνεσθαι."

 

 

2. Future Islands - Singles

Είχαμε γράψει εδώ:

"Οι Future Islands με τη 4η δουλειά τους δηλώνουν παρόν στην φετινή μουσική αφρόκρεμα και να μας κάνουν να τους προσέξουμε ανάλογα. Τους γνωρίσαμε, τους συμπαθήσαμε και μας κάνουν να θέλουμε να τους ακούσουμε και live με την πρώτη ευκαιρία.

Το Singles είναι ένας δίσκος που με συνέπεια κρατάει το ενδιαφέρον. Mε τον ιδιαίτερο τρόπο του παράγει θετικό μουσικό κλίμα που διατηρείται σε πολύ καλό ρυθμό."

 

 

1. The War On Drugs - Lost In The Dream

Είχαμε γράψει εδώ:

"Οι War On Drugs καταφέρνουν, με στίχους άμεσους και χωρίς να φoβούνται τις αναφορές σε γνωστούς και παλαιότερους ήχους, να μας δώσουν μια άψογη σύγχρονη δουλειά με καλοδουλεμένες pop μελωδίες και προσεκτική χρήση του synthesizer και της πολύ καλής ακουστικής και ηλεκτρικής κιθάρας. Αποτελεί βήμα μουσικής εξέλιξης σε σχέση με το προηγούμενο δίσκο τους Slave Ambient και διαχρονικά ίσως να αποτελέσει τη δική τους κλασσική δουλειά."