Afghan Whigs - In Spades

Οι Afghan Whigs κυκλοφόρησαν το δεύτερο album τους μετά την επανένωσή τους το 2012, απαριθμώντας συνολικά οκτώ studio albums μέχρι σήμερα. Μέσα στη δεκαετία του 1990 το συγκρότημα του τραγουδιστή και κιθαρίστα Greg Dulli και της παρέας του μας παρέδωσαν τα πιο αναγνωρίσιμα albums τους, ενώ το το "Do Το Τhe Beast" του 2014, παρόλο που ήταν ένα πολύ τίμιο και ομολογουμένως αξιόλογο album δεν κατάφερε να μεταδώσει το ύφος των παλαιότερων κυκλοφοριών τους για τις οποίες αγαπήθηκαν.

Με αυτό στο νου, σε πρώτη ακρόαση, το καινούριο album των Afghan Whigs "In Spades" εξακολουθεί να μην θυμίζει τόσο τα 90's αριστουργήματά τους, αλλά φέρνει στο νου περισσότερο τα υπόλοιπα project του Dulli. Το γεγονός αυτό βέβαια είναι αναμενόμενο σε κάποιο βαθμό καθώς το εξαμελές πλέον setup των Afghan Whigs απαρτίζεται από τους Twilight Singers, το βασικό side-project του Dulli, στους οποίους έχει προσαρτηθεί ο original μπασίστας των Afghan Whigs, John Curley.

Παρόλα αυτά, με μία πιο προσεκτική ακρόαση του δίσκου αποδεικνύεται ότι υπάρχει μία σαφής εξέλιξη τόσο στο ύφος των νέων κομματιών των Afghan Whigs όσο και στις ενορχηστρώσεις. Το γεγονός αυτό είναι προφανές από τις πρώτες νότες του πρώτου κομματιού του δίσκου, Birdland, όπου διάφοροι ήχοι μπλέκονται με βιολί και τσέλο, πριν μπει η φωνή του Dulli, ο οποίος μιλάει ενδεχομένως για τα νεανικά του χρόνια. Η αντίθεση της ενορχήστρωσης με την φωνή είναι ιδιαίτερη και οι δύο μελωδίες κατά την εξέλιξη του κομματιού δημιουργούν μία πολύ ενδιαφέρουσα αντίστιξη. 

Το Arabian Heights στη συνέχεια αποτελεί ένα σαφώς πιο τυπικό Afghan Whigs κομμάτι, ρυθμικό με δυναμικές κιθάρες και τον Dulli άλλοτε να ψιθυρίζει και άλλοτε να τραγουδάει με την χαρακτηριστική του φωνή και το ύφος που κάνει τη φωνή του τόσο αναγνωρίσιμη. Στο τελείωμα του κομματιού, μία ευχάριστη coda που οδηγεί στο Demon in Profile, το οποίο τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά θυμίζει την 90's εποχή τους∙ μία όμορφη "soul μπαλάντα", με πιάνο και τον Dulli να τραγουδάει για σκοτεινές επιθυμίες "All over your body, This electricity, It was all that I wanted, Now it's killing me".

Το Toy Automatic αποτελεί ένα ακόμα δείγμα της εξαιρετικής ενορχήστρωσης που διακατέχει το "In Spades", τα λυρικά έγχορδα μπλέκουν όμορφα με το χαρακτηριστικό ρυθμικό κομμάτι, οι στίχοι εκφέρονται ακριβώς με όση ένταση απαιτείται μέχρι να μπουν τα πνευστά και το κομμάτι κορυφωθεί "Tell me, is this real? Everything I feel? Tell me this is real". Το Oriole αρχίζει ως άλλη μία μπαλάντα, με την μπάντα να πλαισιώνεται από strings και vibraphone, ενώ όταν οι στίχοι γίνονται πιο σκοτεινοί και έντονοι αποκτάει επιπλέον δυναμική. 

Δυναμική η οποία διατηρείται ακέραια στο Copernicus και ενισχύεται από την παρουσία δυνατών κιθαρών, ενώ στη μέση του το κομμάτι παίρνει διαφορετική τροπή, ρίχνοντας λίγο φως στο σκοτεινό ύφος του πρώτου μισού και δίνοντας μία ανεπαίσθητη αίσθηση αισιοδοξίας. Το The Spell αποτελεί ίσως την πιο όμορφη στιγμή του δίσκου. Ηλεκτρικό πιάνο και βιολιά συνοδεύουν την υπέροχη μελωδία του Dulli, ο οποίος δε διστάζει να επιδοθεί και σε ένα πολύ ωραίο φαλτσέτο "... are you gonna see the light? Or are you gonna be the light? I wanna free the light".

Στο Light As Feather o Dulli ξεδιπλώνει τις εξαιρετικές φωνητικές του ικανότητες και ακούγεται και σκοτεινός και σέξι έχοντας την απόλυτη funky συνοδεία από το υπόλοιπο συγκρότημα. Το I Got Lost είναι ένα όμορφο βαλς βασισμένο στο πιάνο, ενώ στην πορεία προστίθενται τα υπόλοιπα όργανα, καθώς έγχορδα, backing vocals, προσδίδοντάς του την απαραίτητη ένταση, πριν σβήσει πάλι όπως άρχισε. 

Το τελευταίο κομμάτι του album, Into The Floor, αποτελεί άλλη μία αξιομνημόνευτη στιγμή, με την ερμηνεία του Dulli να γίνεται ακόμα πιο αισθαντική, με στίχους όπως "Is It late, Or is it yet to come? Will it wait, Or burn into the sun, I'll remember you always this way". Η ενορχήστρωση εξυπηρετεί με εξαιρετικό τρόπο την ένταση των στίχων και το album κλείνει όμορφα αν και σχετικά σύντομα, μετά από δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας 36 λεπτών, αφού μας έχει ταξιδέψει με εικόνες και ήχους μυστικιστικούς όπως το εξώφυλλό του και στίχους σκοτεινούς και αισθησιακούς.

Συνολικά, τo "In Spades", αποτελεί ένα πραγματικά συναρπαστικό album, το οποίο όχι μόνο έρχεται να επιβεβαιώσει την ήδη μεγάλη φήμη του συγκροτήματος, αλλά και αποδεικνύει ότι η μπάντα καταφέρνει και εξελίσσεται προσθέτοντας νέα αλλά και πρωτίστως ενδιαφέροντα στοιχεία στον ήχο της. 

Sub Pop, 05.05.2017