Metz - Strange Peace

Οι Καναδοί Metz ξεκίνησαν δισκογραφικά το 2012, έχοντας υπογράψει στην θρυλική Sub Pop, στην οποία βρίσκονται ακόμα. Με το πρώτο αυτό άλμπουμ και το δεύτερο ύστερα το 2015 κατάφεραν να κερδίσουν την προσοχή μας αλλά όχι και και τον θαυμασμό μας. Με οδηγό το Νεουορκέζικο noise punk rock (βλέπε Unsane*) αλλά και μπάντες όπως οι Big Black, Jesus Lizard, The Ex εξαπέλυσαν μία ηχητική επίθεση με υψηλές εντάσεις. Ενώ το αποτέλεσμα ήταν καλό, δεν περιείχε κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο θετικής διαφοροποίησης από τη μουσική που ακούγαμε πολλά χρόνια πριν (όπως τα παραδείγματα που αναφέραμε).

Το παραπάνω έρχεται με τον τρίτο τους δίσκο "Strange Peace", που κυκλοφόρησε τον περασμένο Σεπτέμβρη. Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο του «ήρωά τους» Steve Albini στο Σικάγο, ο οποίος έχει κάνει και την παραγωγή. Ο τρόπος ηχογράφησης? Live και οι τρεις στο στούντιο, αναλογική εγγραφή και 14 κομμάτια σε 4 μέρες! Τελικά 11 μπήκαν στο δίσκο...

Και ακούγοντας το άλμπουμ διαπιστώνει κανείς ξανά οτι όταν υπάρχει καλό υλικό, αυτοπεποίθηση, ένας καλός «μαέστρος» και οι κατάλληλες συνθήκες, 4 μόνο μέρες μπορούν να γεννήσουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα (καμιά φορά και ακόμα λιγότερες, όπως πχ στην περίπτωση των Husker Du). Έτσι και στην περίπτωση των Metz, το αποτέλεσμα είναι τραχύ, ωμό, άμεσο, αλλά με δομή, διαφοροποιήσεις και χρωματισμούς.

Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και οι έντονες βρόμικες παραμορφώσεις, που χαρακτηρίζουν από την αρχή το ύφος τους, παραμένουν άθικτα. Οι ταχύτητες βρίσκονται σχεδόν πάντα σε υψηλά επίπεδα. Εκτός από 1-2 περιπτώσεις, όπως πχ στο Caterpillar, στο οποίο οι Metz κοιτούν λίγο προς τους Swans.

Στο Cellophane, η μπάντα έχει συνδέσει μία πιο ευδιάκριτη μελωδία, Sonic Youth riffs, garage τύμπανα και καλιφορνέζικα ρεφρέν και background vocals, συνθέτοντας ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου αλλά και της καριέρας τους.

Και αυτό είναι η μεγάλη διαφοροποίηση που αναφέραμε πιο πάνω. Ενώ το μοτίβο διατηρείται σε ολόκληρο το άλμπουμ, το περιεχόμενο είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, τα επαναλαμβανόμενα riff πιο δουλεμένα και ξεχωριστά, η φωνή δυνατή και σε στιγμές απεγνωσμένη και η ατμόσφαιρα χαοτική αλλά και δομημένη.

Το "Strange Peace" δεν μπορεί να συγκριθεί με αριστουργήματα του παρελθόντος από μπάντες που αναφέραμε πιο πάνω, αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί ένα πάρα πολύ καλό δίσκο, μία αναζωογόνηση για τους λάτρεις ενός είδους, του οποίου η ποσότητα κυκλοφοριών και η ποιότητα έχουν πέσει τα τελευταία χρόνια.

Sub Pop, 22.09.2017

*Τους Unsane θα έχει την τύχη το ελληνικό κοινό να απολαύσει στο Fraternity Of Sound Festival στην Αθήνα το Σάββατο 28 Οκτωβρίου. Διαβάστε εδώ όλες τις λεπτομέρειες.

Μπορείτε εδώ να διαβάσετε την συνέντευξη που έδωσαν πριν λίγες μέρες στο ClockSound.