Release Athens Festival 2016 - Sigur Rós, Black Angels, DIIV, Theodore (Day 4)

 

Theodore 

Φτάσαμε στην πλατεία Νερού, λίγο πριν βγει στη σκηνή ο Theodore. Ήταν η πρώτη φορά που τον είδαμε live και μπορώ να πω ότι αποτέλεσε την έκπληξη της βραδιάς. Η άρτια επαγγελματική του εμφάνιση, η εξαιρετική ενορχήστρωση των κομματιών και η πληρότητα στον ήχο κέρδισε το κοινό.

Ο Theodore ήταν εκφραστικότατος στη σκηνή, βγάζοντας συναίσθημα με την κατάθεση ψυχής on stage, ενώ τα εκρηκτικά μουσικά ξεσπάσματά του μας ενθουσίασαν. Θεωρώ ότι είναι ζήτημα χρόνου να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα προς τα φεστιβάλ του εξωτερικού και το σίγουρο είναι πως θα επιδιώξουμε να τον ξαναδούμε ζωντανά.

 

 

 

 

 

DIIV

Στις 19:10 βγήκαν στη σκηνή οι Νεοϋορκέζοι psych rockers, DIIV. Ξεκίνησαν το live τους με το κλασικό Druun, από τον πρώτο τους δίσκο, "Oshin". Ακολούθησε το Is The Is Are, από το πολύ καλό ομώνυμο δεύτερο άλμπουμ τους και οι νοσταλγικοί shoegazers είχαν αρχίσει να ζεσταίνονται.

 

Η Sky Ferreira δέσποζε στα home-video που έπαιζαν πίσω από το συγκρότημα, τα οποία έδιναν μια πιο άμεση και προσιτή αίσθηση στην εμφάνιση του συγκροτήματος, με τον Zachary Cole Smith να αποτελεί έναν ξεχωριστό front man.

 

 

Μεταξύ άλλων ακούσαμε τα Oshin, Under The Sun, Dopamine και το συγκρότημα έκλεισε με τους shoegaze ύμνους Dust και Doused.

Σε γενικές γραμμές μου άφησαν μία ευχάριστη επίγευση, ωστόσο υπήρχαν στιγμές που ένιωθα να επαναλαμβάνονται και να μην καταφέρνουν να ξεσηκώσουν τον κόσμο.

Έχω την αίσθηση ότι οι DIIV είναι συγκρότημα που αποδίδει καλύτερα σε κλειστά venues. Εκεί μεταφέρουν αποτελεσματικότερα το ονειρικό και μελαγχολικό κλίμα της μουσικής τους.

 

 

The Black Angels

Επόμενο συγκρότημα, οι αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, The Black Angels. Κατά πολλούς οι Black Angels έκλεψαν την παράσταση από τους Black Keys, πέρυσι το καλοκαίρι.

 

 

Στις 20:50 ξεκίνησαν την εμφάνισή τους με το Mission District και το αγαπημένο trippy κομμάτι, I Hear Colors. Έχοντας ως συμμάχους την αυτοπεποίθησή τους και το ορεξάτο κοινό, πραγματοποίησαν ένα πολύ καλό και σφιχτοδεμένο live.

 

 

Παίζοντας μπροστά από ένα καλειδοσκόπιο με γρήγορα εναλλασσόμενα χρώματα και σχήματα, και με πολύ καλό ήχο βγαλμένο από τα ‘60s, οι Black Angels ξεσηκώνουν το κοινό και επιβεβαιώνουν γιατί θεωρούνται μία από τις κορυφαίες rock’n’roll μπάντες των τελευταίων ετών.

 

 

Οι παραμορφωτικοί κιθαρισμοί, τα ψυχεδελικά riffs, τα δυναμικά tribal κρουστά και τα ταξιδιάρικα φωνητικά του Alex Maas σπρώχνουν το συγκρότημα στην αναζήτηση νέων ορίων στη psych rock σκηνή. Το, ομολογουμένως, εξαιρετικό live των Black Angels έκλεισε με τα Waterloo Waltz και Bloodhounds On My Trail.

 

Με ανεβασμένη τη διάθεση, λόγω Black Angels και μπύρας, περιμέναμε με ανυπομονησία τους θρυλικούς - πλέον - Ισλανδούς, Sigur Rós. Είχαμε ακούσει καταπληκτικές κριτικές για την εμφάνισή τους πριν λίγες μέρες στο Primavera (το αμερικάνικο Consequence of Sound την χαρακτήρισε ως κορυφαία εμφάνιση του φεστιβάλ), αλλά τίποτα δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει ρεαλιστικά, για αυτό που βιώσαμε το βράδυ της Δευτέρας στην Πλατεία Νερού.

Οπωσδήποτε δεν ήταν ένα συνηθισμένο show, αλλά μία εξωπραγματική οπτικοακουστική εμπειρία. Το συγκρότημα εμφανίζεται πίσω από μία μεταλλική κατασκευή και το νέο κομμάτι Óveður είναι το πρώτο που ακούμε από τον Birgisson.

 

 

Η κλιμάκωση έρχεται στην αρχή σταδιακά και στη συνέχεια καταιγιστικά, ενώ σκοτεινά σύννεφα εμφανίζονται στις οθόνες, πίσω από το συγκρότημα. Ακολουθεί το πιάνο του Starálfur, συνοδευόμενο από εντυπωσιακά visuals και τα ονειρικά φωνητικά να αγκαλιάζουν τον χώρο.

 

Επόμενο κομμάτι το Sæglópur. Ο μεταλλικός τοίχος ανεβαίνει, ο Birgisson παίζει την ηλεκτρική του κιθάρα με το δοξάρι και ο Dyrasson ξεσπάει στα drums του, ενώ τα visuals μεταφέρουν ένα σκηνικό αποκάλυψης. Τι στιγμή! Και ως εκ θαύματος, οι ουρανοί ανοίξανε και άρχισε να βρέχει. Έχω σοβαρές υποψίες ότι όλο αυτό το προκάλεσαν εκούσια οι εξωπραγματικοί Sigur Rós. Θα μπορούσε - και τελικά ήταν - να είναι ένα κομμάτι του εντυπωσιακού σκηνικού τους. Το μεγάλο τους τρικ!

 

Τα Glósóli, Dauðalagið και Yfirborð ακούστηκαν μεταξύ άλλων, ενώ το Hafsól και το Popplagið (στο encore) έκλεισαν με εκπληκτικές μουσικά οργασμικές κορυφώσεις. Οι Sigur Rós, μας οδήγησαν μέσω ενός υπερβατικού ταξιδιού σε απόκοσμα μέρη. Έβλεπα γύρω μου κόσμο εκστασιασμένο, άλλους να κλαίνε και άλλους να κινούνταν υπνωτισμένοι με τη μουσική τους.

 

Κάποιες φορές το μέγεθος κάποιων εμπειριών είναι τέτοιο, που χρειάζεται χρόνος για να αφομοιωθούν. Τέτοια ήταν η και η εμπειρία της συναυλίας των Sigur Rós. Για πολλή ώρα, έχοντας ένα "what the f... just happened" βλέμμα και μεθυσμένος από αυτό που μόλις βίωσα, προσπαθούσα να καταλάβω αν μόλις είδα μπροστά μου αγγέλους, μάγους ή θεούς, όπως ακριβώς φαίνονται μέσα από τη φώτο που ακολουθεί...

 

 

Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη και Θωμά για τη συνεργασία και την πρόσκληση να παρεβρεθούμε στο φετινό πρώτο Release Athens Festival και ως χορηγοί επικοινωνίας.

Να ευχηθούμε μακροημέρευση και σε καλή συνέχεια της προσπάθειας τους για να - συνεχίσουν - να φέρνουν από τα μέρη μας μπάντες που διαφορετικά το ελληνικό κοινό δε θα είχε την ευκαιρία να δει εντός των συνόρων.