Release Athens 2018 - Jamiroquai, Parov Stelar, Cigarettes After Sex, Sillyboy's Ghost Relatives
Κυριακή 17 Ιουνίου, Πλατεία Νερού:
Ήμουν σχεδόν βέβαιη ότι για ακόμη μια φορά ο Jamiroquai θα μας την σκάσει. Αυτή τη φορά όχι με δική του υπαιτιότητα αλλά λόγω του πολύ κακού καιρού που λίγο έλειψε να μας ακυρώσει την 3η μέρα του Release Athens Festival. Δεν μάσησε κανείς όμως τελικά, ούτε η διοργάνωση ούτε και το κοινό. Έτσι, παρά τις κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα λόγω καιρικών συνθηκών, όλα πήγαν κατ’ ευχήν (για όλους εκτός από τη Σtella, που δυστυχώς έχασε την εμφάνισή της λόγω ζημιάς που υπέστη ο εξοπλισμός της από την έντονη νεροποντή).
Photo by Eirini Kampitsi
Φτάνουμε στην Πλατεία Νερού κάπου στις 17:30 λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες και ενώ μέσα τσεκάρουν τον ήχο τους οι Parov Stelar. Οι πόρτες τελικά ανοίγουν στις 18:00 και όλοι τρέχουν πυρετωδώς να πιάσουν τα πόστα τους, σε κονσόλες, περίπτερα και μπαρ και εμείς μπροστά από τη σκηνή. Όταν πια οι Ghost Relatives του Sillyboy ανεβαίνουν στη σκηνή, η βροχή έχει αποδυναμωθεί εντελώς και όλα δείχνουν ότι η βραδιά θα κυλήσει χωρίς άλλα «καιρικά» ευτράπελα.
Photo by Eirini Kampitsi
Sillyboy's Ghost Relatives
Η νεοσύστατη μπάντα του Sillyboy πιάνει αμέσως δουλειά με στόχο να ανεβάσει τη διάθεση όσων κατόρθωσαν μετά κόπων και βασάνων να φτάσουν εγκαίρως στην συναυλιακό χώρο και αυτοί δεν ήταν λίγοι. Ο Sillyboy έχει πλέον εδραιωθεί στο είδος του και δημιουργεί μουσική αντάξια των διεθνών παραγωγών. Στο 4ο album του, το "Come Closer" που κάνει την εμφάνισή του μαζί με την νέα του μπάντα, ο ήχος είναι αναλογικός και κινείται σε funk ρυθμούς. Με funky groovy ήχους μάς διασκέδασε και στην Πλατεία Νερού.
Photo by Eirini Kampitsi
Ακούσαμε τα Come Closer και το Muscle Cars, το νέο κομμάτι της μπάντας Highlife, ενώ έκλεισαν με το φανταστικό Played. Πολύ καλή μπάντα που αν την ακούσεις ανυποψίαστος, μπορείς άνετα να σκεφτείς ότι πρόκειται για αλλοδαπό σχήμα. Εύγε!
Για τους φαν της μπάντας και για εμάς που θα τους ξανακούγαμε ανετότατα, τα παιδιά θα κάνουν εμφανίσεις φέτος το καλοκαίρι στο Up Festival και το Fengaros Festival. Μην τους χάσετε, γνωρίζουν καλά αυτό που κάνουν!
Photo by Eirini Kampitsi
(Author: Lina P)
Cigarettes After Sex
Παρότι όλη η μέρα υπήρξε αρκετά βροχερή δημιουργώντας - εκτός από προβλήματα στη διοργάνωση - την ανάλογη μελαγχολική διάθεση για να απολαύσει κανείς τους Cigarettes After Sex, όταν ήρθε η στιγμή της εμφάνισής τους φανερώθηκε κι ο ήλιος. Έτσι λοιπόν, ανέβηκαν στην ηλιόλουστη πλέον σκηνή του Release οι Αμερικάνοι shoegazers και ξεκίνησαν τη μουσική τους παράσταση. Αν και ολίγον τι παράταιρο το ύφος τους ως προς το υπόλοιπο line-up της βραδιάς, για μένα ήταν βάλσαμο στην ψυχή η παρουσία τους.
Photo by Eirini Kampitsi
Η γλυκιά κι απαλή φωνή του Gonzalez βύθισε την πλατεία Νερού σε μια μελαγχολία που κάποιοι από μας αποζητούσαν, ενώ άλλοι πιθανά ξενέρωσαν μιας και περίμεναν κάτι πιο ξεσηκωτικό. Η μελωδία τους έδωσε το πάτημα στα ζευγαράκια του κοινού να ερωτευτούν και να ταξιδέψουν στο ρομάντσο τους ανενόχλητα.
Photo by Eirini Kampitsi
Η ambient-pop μουσική τους αν και είχε θέματα στον ήχο, όπως μας απολογήθηκαν οι ίδιοι, σε παρέσυρε στις σκέψεις σου, θλιβερές και μη. Ειδικά στο άκουσμα του John Wayne, εγώ βυθίστηκα στην υπέροχη αυτή χαρμολύπη που μου προκαλεί κάθε φορά αυτό το κομμάτι.
Ωστόσο, αν και το setlist ήταν αρκετά προσεγμένο, παίζοντας τα περισσότερα αγαπημένα κομμάτια του κοινού, όπως τα Crush, Affection ή το ορόσημό τους Nothings Gonna Hurt You Baby, δεν κατάφεραν να κρατήσουν το ήδη ανεβασμένο mood, με αποτέλεσμα να επικρατούν πηγαδάκια κατά τόπους, εκτός αυτών που είχαν δημιουργηθεί λόγω βροχής.
Οι καλές, όμως άψυχες θα έλεγα, εκτελέσεις τους κατέστησαν το προθερμασμένο κοινό πλέον υποτονικό και σχεδόν παγωμένο. Έκλεισαν με το γλυκό Apocalypse, μας χαιρέτησαν θερμά και μας άφησαν σε ένα ελαφρώς βαρύ κλίμα για να υποδεχτούμε εναγωνίως τον Parov Stelar.
Photo by Eirini Kampitsi
(Author: Sevi Stavrianakoy)
Parov Stelar
Όσο το υπάρχον κοινό ξεπάγωνε απ' την μαγκωμένη εμφάνιση των Cigarettes, η Πλατεία Νερού άρχισε να γεμίζει σημαντικά και κόσμος εξαπλωνόταν σε όλο τον χώρο. Χωρίς καμία καθυστέρηση λοιπόν ανέβηκε στη σκηνή ο Marcus Füreder ή αλλιώς ο Parov Stelar μαζί με την ομάδα καλλιτεχνών που είθισται να τον πλαισιώνει, και το κοινό τον αποθέωσε απ' την πρώτη κιόλας στιγμή.
Στο σημείο αυτό να ομολογήσω ότι μουσικά ο Parov Stelar δε με συγκινεί ιδιαίτερα, οπότε δεν ήμουν και ιδιαίτερα ανυπόμονη για την εμφάνιση του. Για καλή μου τύχη όμως, η παρουσία του Parov ήταν τουλάχιστον πέραν των προσδοκιών μου, αλλάζοντας ριζικά την γνώμη μου για αυτό το μουσικό είδος που θεωρούσα ελαφρώς δυσπροσάρμοστο. Στο διαταύτα λοιπόν...
Photo by Eirini Kampitsi
Στο υπερυψωμένο κέντρο της σκηνής ήταν ο παραγωγός της electro-swing έχοντας μπροστά του το τρίο των πνευστών με την εντυπωσιακή και σικάτη τραγουδίστρια του σχήματος και ανέλαβαν αμέσως δράση. Έκρηξη ενέργειας απ' τα πρώτα κιόλας λεπτά! Ηλεκτρονικοί και jazzy ήχοι σε λίγο πιο "βρώμικη" εκδοχή ξεσήκωσαν την Πλατεία Νερού. Όλοι αρχίσαμε να χορεύουμε στο ρυθμό, άλλοι πιο έντονα κι άλλοι πιο υποτονικά - ναι εντάξει, κάποιοι θέλουμε το χρόνο μας. Με κέφι εναλλάσσονταν οι καλλιτέχνες τόσο χωροταξικά όσο και στα πόστα, πρωταγωνιστώντας πότε ο ένας πότε ο άλλος.
Photo by Eirini Kampitsi
Εκτός από κέφι όμως, είχαν και όρεξη για κουβέντα και αλληλεπίδραση με το κοινό καθώς τόσο ο τραγουδιστής δε δίστασε να εκδηλώσει την αγάπη του για το ελληνικό κοινό και την Ελλάδα γενικότερα, ενημερώνοντάς μας ότι ζει πλέον στην Αθήνα, όσο και η ντελικάτη αυτή τραγουδίστρια που μας ξεσήκωνε όποτε αυτή έκρινε απαραίτητο και μια στιγμή μάλιστα μας ζήτησε να συμμετέχουμε αναπαράγοντας μια μελωδία που μας "έμαθε" - τεράστια επιτυχία αυτό το sing-along.
Δεν υπήρξε στιγμή που να σου επέτρεπε να μη χορεύεις. Είτε ως φαν της swing - για τους πιο παλιούς, που να σημειωθεί ήταν αρκετοί και φάνηκε να το διασκεδάζουν και με το παραπάνω - είτε ως φαν της ηλεκτρονικής και πιο σύγχρονης dance μουσικής σίγουρα έμενες ικανοποιημένος.
Photo by Eirini Kampitsi
Το setlist βασίστηκε κυρίως στα τελευταία του άλμπουμ, τόσο απ' το The Demon Diaries όσο κι απ' το The Burning Spider, αφήνοντας χώρο όμως και σε παλιότερα κομμάτια να αναδειχθούν. Αξιοσημείωτο μέρος της βραδιάς υπήρξε το κατά πως το περιέγραψαν οι ίδιοι "a spicy guitar solo" που μας έστειλε λίγο στην Ισπανία καθώς επίσης και η διασκευή του Clint Eastwood των Gorillaz, που με τη χρήση των πνευστών απογειώθηκε.
Όλη η βραδιά ήρθε και έδεσε με το δυναμικό encore τους αλλά και την εκδήλωση αγάπης κι ευγνωμοσύνης του ίδιου του Parov Stelar προς το ελληνικό κοινό. Έτσι φουντωμένοι και γεμάτοι ενέργεια λοιπόν, ήμασταν έτοιμοι να υποδεχτούμε τον μεγάλο Jamiroquai.
Photo by Eirini Kampitsi
(Author: Sevi Stavrianakoy)
Jamiroquai
Μπορεί η μπάντα του Parov Stelar να ανέβασε τον πήχη με την καλοδουλεμένη performance, την αμεσότητα και τους electro swing ήχους, όμως ο Jay Kay ήταν το κάτι άλλο. Ναι, δεν διακρίνεται πια για το λυγερόκορμο παρουσιαστικό του, ούτε για τη σαρωτική του κίνηση επί σκηνής, τα άλματα και τις χορευτικές του φιγούρες αλλά και μόνο που τον βλέπεις με αυτό το «μεταπροχώ» ινδιάνικο καπέλο ξέρεις ότι κρύβει μέσα του μια ‘90s αστείρευτη ενέργεια που προσαρμόζεται αριστοτεχνικά και στα σύγχρονα μουσικά πράγματα.
Photo by Eirini Kampitsi
Τρανό δείγμα το Automation με το οποίο άνοιξε την εμφάνιση του και ξεσήκωσε τους πάντες από το πρώτο λεπτό. Φορμίτσα, καπελάκι και πάμε! Ο ήχος του; Ο παλιός γνώριμος ρετρό ήχος επενδεδυμένος με gospel backing vocals και τα κλασικά πλήκτρα, όλα αυτά συνδυασμένα με το σύγχρονο “πείραγμα” που κάνει όλα τα κομμάτια των Jamiroquai να ακούγονται φρέσκα και επίκαιρα.
Photo by Eirini Kampitsi
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα παλιά χιτ, όπως τα Little L, Canned Heat, Cosmic Girl, Starchild είχαν εγγυημένη επιτυχία, όμως και κομμάτια όπως το Cloud 9 από το τελευταίο του δίσκο απέδειξαν ότι οι Jamiroquai μπορούν να προσελκύσουν και νεότερο κοινό πέρα από εμάς τους mid 30s και βάλε που γνωρίσαμε τη μουσική του Jay Kay στα καλύτερα δικά μας και δικά του χρόνια.
Photo by Eirini Kampitsi
Κατά γενική ομολογία, όταν έχεις τη διάθεση να περάσεις καλά σε ένα live, περνάς, και έτσι κι έγινε και στην Πλατεία Νερού με τους Jamiroquai. Είχαμε όλοι καλή διάθεση, είχε και ο Jay Kay όρεξη να μας διασκεδάσει και έτσι ζήσαμε ένα πολύ καλό live. Καλύτερες στιγμές; Όλα εκείνα τα παλιά του χιτ, οι φάσεις που πήγαινε πέρα-δώθε στο stage ξεσηκώνοντάς μας, τα νέα του δυνατά κομμάτια, το encore με το δικό μου αγαπημένο Deeper Underground. Εν ολίγοις, όλο το live του ήταν η καλύτερη στιγμή της τρίτης και τελευταίας ημέρας του Release Athens 2018.
Photo by Eirini Kampitsi
(Author: Lina P)
Venue: Plateia Nerou, Faliron
Date: 17.06.2018
Photos by Eirini Kampitsi
*Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τη Fuzz Productions που για 3η συνεχή χρονιά μας προσκάλεσε για να καλύψουμε επίσημα το φεστιβάλ. Σε αναμονή πλέον της φθινοπωρινής έκδοσης του Release Athens με τον ερχομό των κορυφαίων Chemical Brothers.
Photo by Eirini Kampitsi
