Slowdive - Slowdive

Ένας χρόνος πέρασε από την εμφάνιση των Slowdive στο Release Athens Festival (διαβάστε εδώ τις εντυπώσεις μας), όπου οι παλιοί φαν της μπάντας (40-αρηδες και βάλε πια) είχαν τη χαρά να θυμηθούν το "Souvlaki" (1993) και το "Pygmalion" (1995), ενώ οι μικρότεροι ήρθαν ίσως και για πρώτη φορά σε επαφή με το «τίμιο», παλιό, καλό shoegazing.

Η επανεμφάνισή τους στα φεστιβάλ ήταν μια πρώτη ένδειξη ότι οι Slowdive είναι ξανά μαζί και φτιάχνουν νέα μουσική. Όταν, μάλιστα, μας παρουσίασαν κάποια νέα κομμάτια τους πέρσι στο Release, πιάσαμε αμέσως το νόημα ότι σύντομα θα ακούσουμε και νέο δίσκο από την μπάντα.

Και να που μετά από 22 χρόνια, οι Slowdive, ευθυγραμμισμένοι με τη σύγχρονη τάση για κάθε είδους revival, έρχονται να μας παρουσιάσουν το νέο τους άλμπουμ που φέρει και το όνομα της ίδιας της μπάντας.

Το "Slowdive" απαρτίζεται από 8 κομμάτια και έχει διάρκεια κάπου 45 λεπτά.

Ο ήχος του; Αυθεντική dream pop με αέρινα, διάσπαρτα φωνητικά και καθηλωτικές, μακρόσυρτες κιθάρες. Το άλμπουμ ξεκινάει με το Slomo. Το εναρκτήριο τραγούδι του άλμπουμ μάλλον αδικείται λόγω θέσης, καθώς με ένα περίεργο τρόπο, μας βάζει απότομα και όχι σταδιακά σε shoegaze mode. Προσωπικά θα το προτιμούσα ανάμεσα στα τελευταία tracks του άλμπουμ.

Ακολουθεί το Star Roving, που αναμφισβήτητα ξεχωρίζει, και άλλωστε αποτέλεσε και το lead track του δίσκου μαζί με το Sugar For The Pill. Αρκετά μελωδικό και με «ποπ» αίσθηση που επιμένει να μας γυρνά αρκετά χρόνια πίσω.

Τα Don’t Know Why, Everyone Knows και No Longer Making Time κινούνται στο γνώριμο στυλ του "Souvlaki", χωρίς ιδιαίτερες καινοτομίες και εκπλήξεις, συνεπή όμως και τα τρία στο γνωστό ύφος των Slowdive.

Το Sugar For The Pill, στο νούμερο 4, κάνει τη διαφορά, όχι τόσο στο ύφος, αλλά στη μελωδία και την εξέλιξη του ήχου του. H φωνή του Neil Halstead χτίζει αριστοτεχνικά αυτή την μπαλάντα. Στην πρώτη ακρόαση, το κομμάτι μοιάζει απλό, κρύβει όμως μια ξεχωριστή δυναμική από άποψη εκτέλεσης και μελωδίας.

Με το Go Get It, οι Slowdive «σκληραίνουν» ελαφρώς τον ήχο τους, σαν να δοκιμάζουν να ξεπεράσουν τα «αέρινα» όριά τους και να «αγγίξουν» post-rock ήχους.

Το Falling Ashes είναι ότι πρέπει για το κλείσιμο: μίνιμαλ μελωδία πιάνου και η επανάληψη του στίχου “thinking about love” από μια ονειρική και ζεστή φωνή.

Άραγε, το "Slowdive" συμβολίζει τη νέα αφετηρία της μπάντας ή μήπως θα αποτελέσει τη "σφραγίδα" που θα χαρακτηρίσει τη μέχρι τώρα πορεία τους; Μένει να το δούμε τι επυφυλλάσει το μέλλον. Η γενική μας αίσθηση πάντως είναι ότι δεν έχουν χάσει τη φόρμα τους, μένουν πιστοί στο καθαρόαιμο shoegazing, κάτι που δείχνει ότι έχουν μπόλικο ακόμη υλικό να μας δώσουν.

Dead Oceans, 05.05.2017