Phosphorescent – Live @ Nochtspeicher, Hamburg

Η Παρασκευή, 20 Οκτωβρίου μας βρήκε να περιφερόμαστε στα στενά της περιοχής Reeperbahn του Αμβούργου. Το μεσημέρι της ημέρας της συναυλίας είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με τον Matthew Houck για να μιλήσουμε από κοντά σε μια συζήτηση που κράτησε περίπου 30 λεπτά. Ήταν τιμή μας να συναντήσουμε έναν μουσικό που πρεσβεύει τη σύγχρονη americana με τον καλύτερο τρόπο.

 

 

Ο μουσικός που κυκλοφόρησε το εξαιρετικό "Muchacho" το 2013 και έβαλε στην playlist μας folk πινελιές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, παρέμεινε για μια ακόμα φορά (προς εκπληξή μου για να είμαι ειλικρινής) σε κορυφαίο επίπεδο με την κυκλοφορία του "C’est La Vie", πριν λίγο καιρό από την Dead Oceans. Το νέο του άλμπουμ χρειάζεται αρκετές ακροάσεις για να σας πείσει ότι μπορεί να σταθεί δίπλα στο - κορυφαίο του - προηγούμενο.

 

 

Στη χώρα μας από το 2013 και μετά, το περίφημο και πολυαγαπημένο Song For Zula συμμετέχει ακόμα στις playlist όλων των μέσων και είναι γνώριμο στα αυτιά ακόμα και του κοινού που είτε δε γνωρίζει τη μπάντα ή ακόμα καν τη σκηνή τους.

Η πρώτη φορά που είχα δει τους Phosphorescent ήταν στο Primavera Sound στην Βαρκελώνη το 2013 σε μια βραδιά όπου μου είχε μείνει στη μνήμη η εκτέλεση του φοβερού Los Angeles. Δεύτερή μου φορά λοιπόν στο Αμβούργο με πολύ πιο ώριμους τους ήχους τους στα αυτιά μου (και την ψυχή μου), αφού για 2 χρόνια περίπου έχω ήδη "λιώσει" το live τους "Live At The Music Hall" στη Νέα Υόρκη και τελευταία το "C’est La Vie" με επαναλαμβανόμενα ακούσματα στο στέρεο.

 

Hilary Woods

Η βραδιά στο Nochtspeicher ήταν υπέροχη από την αρχή μέχρι το τέλος. Support Act η ανερχόμενη Ιρλανδή Hilary Woods η οποία σε μια άψογη σόλο εμφάνιση μας παρουσίασε τη πρώτη δουλειά της και με το κοινό να παρακολουθεί μια μουσικό για πρώτη φορά.

Ο πρόσφατος δίσκος της "Colt" κυκλοφόρησε τον περασμένο Αύγουστο από την Sacred Bones Records. Η παρουσία της λιτή με κιθάρα και πλήκτρα, ονειρεμένα φωνητικά με το αποτέλεσμα να είναι πλούσιο ηχητικά και με "διακριτική" ένταση.

 

Photo by Carsten Wohlfeld

 

Phosphorescent 

Η πολυμελής συνοδευτική μπάντα του Matthew Houck, Phosphorescent, βγήκε στη σκηνή μετά το απαραίτητο διάλειμμα και κατευθείαν ξεδίπλωσε όλους τους ήχους που μας έχουν κάνει να τους αγαπήσουμε.

Η playlist τους επικεντρωμένη στο νέο τους άλμπουμ και πολύ κοντά στην πρόσφατη διαδικτυακή τους εμφάνιση για το Pitchfork (05.10):

 

 

Η εκκίνηση με τους καταπραϋντικούς και αφυπνιστικούς εισαγωγικούς ήχους και φωνές του Black Moon / Silver Waves για να περάσουν στο New Birth in New England το οποίο μαζί με το My Beautiful Boy έχουν επηρεαστεί προφανώς από το γεγονός ότι Matthew Houck είναι πλέον πατέρας δύο παιδιών. Μάλιστα στο My Beautiful Boy έμμεσα αναφέρεται σε ένα σοβαρό θέμα υγείας που είχε ο γιος του, ο οποίος πλέον είναι καλά. Οι ήχοι σε "παιδικό κλίμα" και με πολλή ουσία.

 

Photo by Carsten Wohlfeld

 

Αμέσως μετά, μια παρένθεση / αναδρομή στο "Muchacho" με τα κορυφαία Terror in the Canyons (The Wounded Master) και The Quotidian Beasts, τα οποία μας κράτησαν αποσβολωμένους και με το εντυπωσιακό κρεσέντο "ξεσπασμάτων" στο πέρας των επι μέρους εκτελέσεών τους.

Μετά η επιστροφή στο νέο άλμπουμ και There From Here, My Beautiful Boy, Around the Horn και Christmas Down Under. Φοβερά και έδειξαν και σε ζωντανή εκτέλεση πόσο δεμένος μουσικά είναι ο νέος τους δίσκος. Από τα λίγα άλμπουμ τα τελευταία χρόνια από τα οποία δεν επέμεινα επιλεκτικά σε μεμονομένα κομμάτια.

 

 

Με το Nothing Was Stolen (Love Me Foolishly) έκανε μια επιστροφή στο 2010 και το "Here's To Taking It Easy" για να περάσει στην καλύτερη στιγμή της βραδιάς με το κομμάτι - ύμνο (και δεν του φαινόταν...) These Rocks. Κατά τη διάρκεια του εν λόγω κομματιού ένιωσα ότι παρακολουθώ ένα από τα λάιβ της χρονιάς μου.

Η ώρα της πρώτης αποχώρησης για το encore έφτασε. Με το πολυδιάστατο σε νόημα και λιτό μουσικά C'est La Vie No.2 η μπάντα επέστρεψε προς χαρά όλων μας, που λίγο πολύ αναμέναμε να ακούσουμε και το Song For Zula, το οποία μεγαλειωδώς έπαιξαν μετά από το "Wolves" (2007) για να κλείσει με το έντονα ρυθμικό Ride On / Right On του "Muchacho".

 

Photo by Carsten Wohlfeld

 

Τα δικά μου λόγια, ως φαν τους, ίσως να περιγράφουν πιο έντονα και συναισθηματικά την εμφάνιση του συγκροτήματος. Οι Phosphorescent αποτελούν μια από τις λίγες σύγχρονες μπάντες που σου δίνουν την αίσθηση ότι κεφαλαιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο την αμερικανική παραδοσιακή (folk) μουσική με ένα κλασικό set up, άψογα ενορχηστρωμένο. Οι εκτελέσεις τους και το μουσικό αποτέλεσμα που παρουσιάζουν δίνει την εντύπωση μιας αβίαστης ωριμότητας. Μιας μουσικής παράστασης ανεπιτήδευτης και γνήσιας, όπως και οι μελωδίες τους.

Ο Matthew Houck ζει πλέον με τη σύζυγό του (και μέλος της μπάντας) στο Nashville, Tennessee, ένα μέρος που βρίθει μουσικών και όπως μας είπε στη συνέντευξη, το μέρος που μπορεί να ψάχνεις κοντραμπασίστα και τελικά να συνεργάζεσαι με αυτόν του Johny Cash!

Ο μουσικός που έχει κυκλοφορήσει δίσκους με ονόματα / μοτο: "Here's To Taking It Easy", "C'est La Vie" και καταφέρνει να τα ενσωματώσει πλήρως στην μουσική του, τον τρόπο ζωής του και τελικά στο μουσικό ζωντανό αποτέλεσμα που ίσως απασχολεί περισσότερο το κοινό.

Μια αξέχαστη βραδιά από το πολύ ενδιαφέρον Αμβούργο στη Γερμανία.

 

Photo by Carsten Wohlfeld

 

Venue: Nochtspeicher, Hamburg

Date: 19.10.2018

Hosted by FKP Scorpio