Rockwave Festival 2015, Day 1 – Black Keys, Black Angels κ.α.

First things first:

Μου αρέσει το Terra Vibe. Και περιμένω πώς και πώς την ανακοίνωση του line up, κάθε χρόνο, και ούτε που κατάλαβα πότε πέρασαν 20 χρόνια θεσμού. Και το Rockwave είναι θεσμός, να τα λέμε όπως είναι – όπως όλοι οι θεσμοί, έχει τα καλά του, τα κακά του, τα πάνω του και τα κάτω του. Και, ναι, ήμουν στην δραματική στιγμή Depeche Mode, και ναι, έχω επίσης δει εκεί μέσα από το Dark Side of the Moon, τους Rammstein, Manu Chao, Patti Smith, Muse, Tool, Massive Attack, Suicidal Tendencies, Robert Plant μέχρι Guns n Roses, Sting, Lana del Ray, Kylie Minogue και δε συμμαζεύεται. Αντιλαμβάνομαι ότι ένας συναυλιακός χώρος που βρίσκεται εκτός του άστυ, και ανήκει σε μία τοπικής κοινότητας θεσμική νομοθεσία (βλέπε τροχαία, διόδια και προβλήματα πήγαινε και φύγε) έχει το θαυμάσιο αυτό του τοπίου (δεν έχει υπάρξει καλλιτέχνης του εξωτερικού που να μην το σχολιάσει με δέος μόλις σουρουπώσει), αλλά και ένα σωρό προβλήματα. Δεν ξέρω πως γίνεται να υπάρξει ομαλή διεξαγωγή στάθμευσης και ...αποστάθμευσης για 30 συν-πλην χιλιάδες κόσμου. Το γνωρίζω, περιμένω, και υπομένω-όχι στωικά, αλλά με την γνώση ότι όλα τα μεγάλα φεστιβάλ έχουν προβλήματα, λόγω προσέλευσης χιλιάδων ανθρώπων (θέλω να προσθέσω εδώ, ότι as far as I know, στα 20 χρόνια του θεσμού, δεν υπήρξαν ποτέ περιστατικά λυπηρά, ενώ βλέπε έξω, θα δεις μερικά..). Και όχι, δεν εργάζομαι στην DiDi, και ναι, έχω πληρώσει πάντα για να πάω. 

Πολύ χάρηκα το κοινό στη γη του ρυθμού εκείνο το απόγευμα/βράδυ. Όμορφος πολύς κόσμος από νωρίς. Και πολύ ωραίο το συναίσθημα να βλέπεις ελληνικές μπάντες στο πατάρι, να παίζουν σε κοινό που τους προσέχει – σε πολύ κόσμο, σε σύγκριση με προηγούμενα ροκ-κύματα. 

 

 

Εντυπωσιακά άνετοι οι Puta Volcano, με άξια αναφοράς λόγω εντυπωσιασμού (η διπλανή μου, μου είπε κυριολεκτικά «ντάξει, η κοπέλα τα σπάει») η frontwoman Luna με τις αντρίκειες μελωδίες της, και το πρέπον attitude, σε 45 λεπτά σετ, με κομμάτια από το ΕΡ και δίσκο τους. Δεμένη μπάντα, τραγουδένια τραγούδια, παρά τα βαριά τους ρiφ, πολύ καλός ήχος, ωραία διάθεση, καπνοί, φλόγες, με το κοινό να φάνηκε να το διασκεδάζει. 

Ναι, οι Big Nose Attack μοιάζουν πολύ με τους headliners της βραδιάς (βέβαια αυτοί βγήκαν τα δυο τους, όπως ακριβώς είναι) και τι μας πειράζει εμάς? Ωραία και άνετη διάθεση (ναι είναι σημαντικό, πώς να το κάνουμε, το πατάρι κείνο είναι θεόρατο, πόσο μάλλον αν είσαι ντουέτο), ωραίο και το κράμα από 70’s και μπλουζ-ο-ριφ-ο-καταστάσεις. Καλός ήχος και καλή ανταπόκριση από το κοινό ειδικά στο hit τους “Yeah! (That Girl)” (χωρίς την guest vocalist). Ένα κομμάτι αφιερωμένο στον Β.Β. Κing και ένα μμμμ.. jam προς το τέλος (μμμμ.. ήταν ακόμα μέρα μεσημέρι.. bad timing, maybe). 

Το stoner καλά χορεύει τελευταία στην εγχώρια αγγλόφωνη σκηνή, και τα παιδιά με το ευφάνταστο-ονομασίας-προέλευσης-τίτλο 1000mods, up next. Ένας στρατός από ενισχυτές στο πατάρι, και παρόλα αυτά, μπουκωμένος αρκετά, ήχος, και δυστυχώς δεν κατάλαβα ποτέ λέξη (και μπουκωμένο μικρόφωνο). Αλλά δυνατοί πολύ και άνετοι, τόσο που περνούσες καλά μόνο και μόνο από την ενέργεια που ξεχυνόταν από τα πρόσωπά τους (του drummer δεν το είδα ποτέ, μέσα στον ωκεανό από μαλλιά που τον περιέλουζε σε κάθε μπακετιά). Και με τους Χιλιομόδιους στο πατάρι, γύρισα το κεφάλι γύρω και προς τα πίσω (είμαι πολύ μπροστά) και κατάλαβα ότι σε αυτό το φεστιβάλ πλέον, κάτι άλλαξε. Είναι πολύ σωστά θεματικό αυτήν την φορά και αισθητικά «κυλάει» καλά. Ο κόσμος περνούσε σταθερά όλο και καλύτερα και οι μπάντες φόρτιζαν την ατμόσφαιρα όλο και περισσότερο. Αλλά, γύρισα το κεφάλι πίσω. Και άρχισα να χαζεύω τον κόσμο. Κάπου στην πορεία των αργόσυρτων ριφ και του αρκετού τζαμ στο φινάλε, με χάσανε. 

 

 

 

Το Τέξας ανέλαβε σκυτάλη, και ξαφνικά, ω θεοί! Ηχάρα, μουσικάρες, πολυμήχανοι και πολύ-οργανικοί, ψυχεδελικοί και Doors influenced όσο δεν πάει άλλο, αλλά τόσο μα τόσο καλοί, οι άτιμοι. Με διαφορά οι αγαπημένοι μου, της βραδιάς οι Black Angels. Θα αναφέρω το σχόλιο της παρέας, ότι τους πάει πιο πολύ το κλειστό venue, για διαφωνήσω μαζί τους. Εγώ τους χάρηκα και χτυπήθηκα και τους χάζευα και τους ζήλευα. Και όταν πήρε να σουρουπώνει, ήρθε και έδεσε και το ψυχεδελικό βίντεο στο wall. O καλύτερος ήχος της βραδιάς, μακράν, σε συναυλιακή ένταση και με ευδιάκριτα τα πάντα που διαδραματίζονταν μουσικά. Ωραία σκηνοθεσία στο wall, κάθε πεταλάκι που πειράχτηκε, το είδαμε ξεκάθαρα. I am now, a fan. 

 

Black Keys λοιπόν! Ανεφοδιασμός αλκοόλ: check, φιλιά και αγκαλιές με την μισή Αθήνα που είναι εκεί: check, ανυπομονησία και καλή διάθεση στο ζενίθ: check. Και βγαίνουν. Οι δυο τους και μετά και άλλοι (και καλά κάνανε, και ωραίοι πολύ οι μουσικοί-παρέα). Και ξεκινάνε. Χμ. Και είναι σιγά. Πολύ σιγά, τόσο που πιάνουμε κουβέντα. Και όλοι προσπαθούν να χορέψουν, κάτι, κάπως, αλλά δεν είναι αρκετό αυτό που ξεχύνεται από το πατάρι. Και το χειρότερο βίντεο wall στην ιστορία των συναυλιών ξεκινά. Αυτός ο σκηνοθέτης, δοκίμασε ότι preset υπάρχει και δεν υπάρχει στο video wall, από σέπια σε πολύχρωμα τετραγωνάκια, ρίγες και κουκκίδες. Και καλά εμείς, ήμασταν μπροστά, ο έρμος που είναι τέρμα πίσω, αυτό έβλεπε δηλαδή? Αισθητά μεγάλα κενά αέρος-παύσεις που συνέβαινε τίποτα, μεταξύ των κομματιών, ελάχιστες κουβέντες στο μικρόφωνο και μετά το 5ο κομμάτι άρχισε να γίνεται κάτι στο θέμα της έντασης. Επιστρατεύτηκε η μέθοδος «πάμε να δούμε από αλλού πως ακούγεται» μήπως και αρμενίζαμε μεις στραβά, και όχι ο γιαλός. Οι headliners λοιπόν, λιγότεροι για μένα από τους προλαλήσαντες τεξανούς. Φήμες θένε τον Πάτρικ (ντράμερ των Μαύρων Κλειδιών) τραυματία, εξού και ορισμένα.. λαθάκια (?) κούρασης (να αναφέρω εδώ σε παράθεση, ότι η κτήνος Stephanie Bailey των Black Angels, παρόλο το ξύλο που έχωσε στα δικά της τύμπανα, δεν φάνηκε να ιδρώνει ούτε κλάσμα δευτερολέπτου, ακόμα και όταν της έφυγε μπαγκέτα, και αντικαταστάθηκε αστραπιαία, επαγγελματικότατα). Αλλά, περάσαμε όμορφα. Ο ήχος σιγά-σιγά έστρωσε, αν και δυστυχώς δεν ανέβηκε πολύ σε ένταση. Ο σκηνοθέτης τον χαβά του, αλλά η διάθεση ανέβηκε. Χαζέψαμε τον στρατό από vintage όργανα του Νταν, τον συμπαθήσαμε που τα έδωσε όλα με την συμπαθέστατη φωνούλα του, και αν και δεν ενθουσιάστηκα, ήμουν και εγώ και όλοι δίπλα μου ευτυχισμένοι, και χαμογελαστοί και χτυπιόμασταν στο υπέροχο τελευταίο Little Black Submarines. 

Καμία υπόνοια ή δευτερόλεπτο ευκαιρίας να κλαπ-κλαπ για encore, καθώς το team DiDi music πήρε το stage, με κονφετί, καπνούς και κορδέλες, σε μία υπόκλιση για τα γενέθλια. Και καλά κάνανε, 20 χρόνια είναι αυτά, και εγώ αυτό θα έκανα. 

 

Στο χιλιοταλαιπωρημένο και κουτσομπολεμένο θέμα της διοργάνωσης: άπαντα σχήματα στην ώρα τους, ακριβώς. Ελάχιστη αναμονή στις μάρκες και την κάβα, τεράστια (απαράδεκτη) ταλαιπωρία για το WC. Μπήκαμε σχετικά γρήγορα και άνετα, και ναι! οι πόρτες ψηφιακής ανάγνωσης του εισιτηρίου λειτούργησαν! Έξοδος: δεν φταίει πάντα η διοργάνωση. Ειδικά όταν δεν υπάρχει απλή λογική στη συμπεριφορά μέρους του κοινού. Δεν μπορείς να δίνεις ραντεβού με την παρεούλα σου που έχασες έξω από την πύλη. Ούτε να στέκεσαι να τρως με την άνεση σου το βρώμικό σου. Και οι υπόλοιποι 20χιλιάδες+ να πρέπει να περάσουν πετώντας από πάνω σου. Να μην μιλήσουμε για τους εκατοντάδες που τραβάνε όλη την συναυλία με το χέρι ενοχλητικά υψωμένο και το κινητό τρεμάμενο, για να την ανεβάσουν μια μέρα μετά, η ποτέ τέλος πάντων.. get a life people. (ε… ανέβηκε μία μέρα μετά βίντεο με όνομα Black Kiss live in Athens.. αμέ, Black Kiss!).

Ναι, αργήσαμε να φτάσουμε στο όχημα, μέσα από δάσος και χώματα, αλλά το διασκεδάσαμε, όλοι άγνωστοι, μία παρέα, και όλοι καλοδιάθετοι, που σημαίνει πως όλοι περάσαν καλά. Και ναι, όσον αφορά το ξε-πάρκιν, δεν κουνιόταν τίποτα για ώρα (για αυτό και το καλό το παλικάρι, άραξε για σουβλάκιον εις ψητοπωλείο, ευχαριστήθηκε κουβεντούλα για το δρώμενο με την παρέα, και γύρισε σπίτι, πτώμα μεν, κυρία δε, και κατευχαριστημένη). Rockwave 2015 just commenced. Και εις άλλα, με υγεία! 

*Στα κακεντρεχή έως απάνθρωπα σχόλια που διάβασα στα social media τις μέρες και ώρες που ακολούθησαν (από το χαζό: «φήμες λένε πως βρέθηκε άνθρωπος στο Terra Vibe που ήξερε και άλλο κομμάτι των Black Keys εκτός από το Lonely Boy», μέχρι το κακό, εντελώς κακό: «με τόσους χίπστερς που είδα στις φωτό που ανεβάζετε, ας σας λούζαμε βενζίνη να πετάγαμε και ένα σπίρτο, θα κάναμε καλό στην ανθρωπότητα») δύο έχω να πω: haters gonna hate, και είμαστε πολύ γκρινιάρηδες, ρε παιδί. 

Puta Volcano setlist: Black sand, New song, Rockability, Indri, Indigos and Vulgars, Raindance, Await, Fou, The Sun

The Big Nose Attack setlist: A Bite To Eat, All By Myself, Yeah! (That Girl), Drunk & Gibberish, Adam & Eve, Left Alone, Wild Cherry, Down With Me

1000mods setlist: Seven Flies, Road To Burn, Claws, Low, Vultures, Set You Free, Big Beautiful, Vidage, El Rollito, Super Van Vacation

The Black Angels setlist: Entrance, Old Sniper, Yellow Elevator, Black Grease, Evil Things, Prodigal Sun, You On The Run, Waterloo, Indigo Meadow, Better Off Alone, I Dreamt, Bloodhounds, Bad Vibrations, Young Men Dead, Molly Moves My Generation

The Black Keys setlist: Dead And Gone, Next Girl, Run Right Back, Same Old Thing, Gold On The Ceiling, Strange Times, Nova Baby, Leavin' Trunk, Too Afraid To Love You, Howlin' For You, I Got Mine, Money Maker, Gotta Get Away, She's Long Gone, Fever, Tighten Up, Your Touch, Lonely Boy, Little Black Submarines