Diary Of Dreams - Live @ Gagarin 205, Athens

Σας έχει τύχει να μεθύσετε ακούγοντας το αγαπημένο σας συγκρότημα; Όπως είχε πει και ο Μπωντλαίρ: «πρέπει να μεθάτε αδιάκοπα. Αλλά με τι; Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει». Αυτό μου συμβαίνει όταν ακούω ζωντανά τους Diary Of Dreams. Με άλλα λόγια είναι το συγκρότημα που έπαιζα αποκλειστικά στο mp3 player για πάνω από χρόνο και συνειδητά το σταμάτησα, γιατί διέκρινα σημάδια σοβαρής εξάρτησης! Οπότε είναι αυτονόητο ότι η συναυλία που έδωσαν την Πέμπτη 2 Μαρτίου στο Gagarin 205 – ένας από τους αγαπημένους μου συναυλιακούς χώρους μετά το κλείσιμο του Ρόδον – ήταν κάτι που περίμενα καιρό. Άλλωστε πέρασαν πάνω από δύο χρόνια από την τελευταία φορά που τους είδαμε στο Κύτταρο.

Φτάνοντας, λίγο αφού είχαν ξεκινήσει οι iN sCissorS, η θέα του άδειου ακόμη Gagarin με ανακούφισε, αλλά αργότερα το γεγονός ότι δεν έγινε χαμός από το κοινό μου άφησε ένα μικρό παράπονο. Όσα περισσότερα είναι τα συναυλιακά αδέρφια τόσο μεγαλύτερος και ο ενθουσιασμός σου κατά την ώρα της συναυλίας... Θέλεις να τους έχεις δίπλα, κοντά, και όλοι μαζί να ενώνουν φωνές και ουρλιαχτά στο άκουσμα των αγαπημένων σας ήχων.

 

 

Μετά τους Inscissors, με τις αργές σκοτεινές ambient μελωδίες τους, ανέβηκαν στη σκηνή οι Dafodil. Μετά το πρώτο τραγούδι συνειδητοποίησα ότι το στήσιμο της μπάντας, ο ήχος και η φιγούρα του τραγουδιστή μου θυμίζουν τρομερά τους Φινλανδούς HIM. Πριν κλείσουν, το ξεκίνημα του Say Just Words των Paradise Lost φάνηκε πολλά υποσχόμενο, αλλά τελικά κάτι έλειπε.

 

 

Τελευταίο support οι και Enemy Of Reality. Αρκετά εκκεντρικοί και διαφορετικοί τράβηξαν τα βλέμματα όλων αλλά σίγουρα το είδος της symphonic metal δεν είναι για όλους.

 

 

Όλοι όμως περίμεναν τους Diary Of Dreams επί σκηνής. Λίγο πριν τις 11 τα χέρια υψώθηκαν και οι κραυγές των φανατικών στην πρώτη σειρά ανήγγειλαν τα μέλη της μπάντας, που έχει πλέον νέο κιθαρίστα, τον Hilger στη θέση του Flex. Δυνατό ξεκίνημα με το Malum και δύο καλά χαρτιά από τα παλιά αγαπημένα Chemicals και The Wedding. Είμαι βέβαιη πως ο πρόλογος άρεσε σε όλους. Και πιστεύω πως οι περισσότεροι ακολουθούν το συγκρότημα σε κάθε του εμφάνιση και δεν ήταν η πρώτη τους φορά. Πρόκειται για μια αμφίδρομη σχέση. Ο Andrian Hates και οι μουσικοί του έχουν αρκετή οικειότητα με το ελληνικό κοινό και φαίνεται ότι εισπράττουν τη θετική ενέργειά του και ανταποδίδουν.

 

 

Στη συνέχεια το σκοτεινό Reign Οf Chaos από το άλμπουμ "Nigredo" από όπου ακούσαμε και τα Kindrom και Giftraum. Δεν ξέρω αν εδώ θα πρέπει να σταθώ και να αναπολήσω εκείνες τις παλαιότερες εποχές του συγκροτήματος με τις πιο αυστηρές στιλιστικά εμφανίσεις, με τα μαύρα κοστούμια και τις καμπαρντίνες. Σήμερα, ντυμένοι πιο χαλαρά φαίνεται να “κουβαλούν τα ίδια μυαλά” και να καταφέρνουν να “παίρνουν” τα δικά μας.

 

 

Το setlist δεν εστίασε σε κάποιο συγκεκριμένο άλμπουμ. Υπήρξαν αρκετές επιλογές από το πιο πρόσφατο Licht Im Grau, αλλά δεν έλειψαν οι δοκιμασμένες συνταγές, όπως τα κλασσικά Butterfly:Dance!, The Plague, The Curse. Η φιγούρα του Hates δικαιωματικά δέσποζε στη σκηνή. Χαρισματικός ερμηνευτής και μουσικός που "μιλάει" απευθείας στην καρδιά των φανατισμένων ακροατών. Οργώνοντας τη σκηνή τον νιώσαμε όλοι συνειδητά παρόντα στο έργο του.

 

 

Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να παραβλέψουμε την υπόλοιπη ομάδα. Πώς θα μπορούσαμε; Η χαρακτηριστική μορφή του μπασίστα με τη φοβερή μοϊκάνα και τις θεατρικές του κινήσεις και οι υπόλοιποι μουσικοί πλαισίωναν άριστα τον πρωταγωνιστή. Γιατί ουσιαστικά ο Andrian είναι το μόνο άτομο πίσω από τις δημιουργίες των Diary Οf Dreams, όνομα που εμπνεύστηκε από τον τίτλο μίας από τις πρώτες του συλλογές με συνθέσεις κλασσικής κιθάρας (Tagebuch Der Träume). Ένα προσωπικό «Ημερολόγιο Ονείρων» που ξεκίνησε να γράφεται στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Είχαμε την τύχη να ακούσουμε και το False Affection, False Creation, που όπως ο ίδιος ανέφερε γράφτηκε το 1991.

 

 

Αναμφίβολα η Λιοσίων σείστηκε στους darkwave ρυθμούς και όλοι απολαύσαμε την ερμηνεία 23 τραγουδιών στο σύνολό τους. Είναι καταπληκτικό όταν μια μπάντα ξέρει να δίνει απλόχερα αυτό που ζητούν οι οπαδοί της. Από παλιά κομμάτια σε πιο καινούρια, από δυνατούς ήχους σε πιο σκοτεινούς και μελαγχολικούς, από χορευτική διάθεση σε πιο ρομαντική, μας απογείωσαν στο δεύτερο encore με το καταπληκτικό Ikarus. Με τέτοια κομμάτια όλοι θα συμφωνούσαν ότι μπορεί και η γερμανική γλώσσα να ακουστεί μελωδική. Ό,τι έπρεπε πριν ανοίξουν τα φώτα, κι ας περίμενα πεισματικά να ακούσω το Traumtänzer… Ελπίζω για την επόμενη φορά… Bis bald!

 

 

 

 

 

 

Setlist:

1. Malum
2. Chemicals
3. The Wedding
4. Reign Of Chaos
5. Sinferno
6. O’ Brother Sleep
7. King Of Nowhere
8. Souls Stripper
9. Giftraum
10. False Affection, False Creation
11. She And Her Darkness
12. Grau Im Licht
13. Butterfly:Dance!
14. Haus Der Stille
15. Dogs Of War
16. Lebenslang
17. The Plague
18. Endless Nights
19. Undividable
20. The Curse

Encore 1

1. Amok
2. Kindrom

Encore 2

3. Ikarus

Venue: Gagarin 205, Athens

Date: 02.03.2017