Porter Ricks - Live @ St Paul's Sessions, Athens
Σάββατο 12 Μαΐου το ClockSound βρέθηκε και πάλι να κάθεται σε ένα από τα στασίδια της Αγγλικανικής Εκκλησίας της Αθήνας, προκειμένου να παρακολουθήσει το τελευταίο από τα φετινά St. Paul’s Sessions, με εκλεκτούς προσκεκλημένους τους Porter Ricks.
Ένα και μόνο album ήταν αρκετό για να φτιάξουν οι Porter Ricks τον μύθο τους. 1996 ήταν η χρονιά που κυκλοφόρησε το "Biokinetics" στην Chain Reaction, ένας δίσκος ο οποίος προσδιόρισε το είδος του dub techno και έκτοτε θεωρείται κλασικός εντός αυτού. Δύο μόνο albums αλλά 21 ολόκληρα χρόνια μετά, το duo των Thomas Köner και Andy Mellwig επέστρεψε με το "Anguilla Electrica". Έναν δίσκο που προετοίμαζαν για 4 ολόκληρα χρόνια και τελικά κυκλοφόρησε στην Tresor για να γίνει αποδεκτός από κοινό και κριτικούς με πολύ θετικά σχόλια.
Mε αυτόν τον τελευταίο δίσκο, οι Porter Ricks επισκέφτηκαν την Αγγλικανική Εκκλησία της Αθήνας, το Σάββατο 12 Μαΐου, για το κλείσιμο της φετινής σεζόν των πολύ επιτυχημένων St. Paul’s Sessions.
Photo by Afroditi Zaggana
Ο ήχος των Porter Ricks υπήρξε από τον σχηματισμό τους έως σήμερα πολύ συγκεκριμένος. Deep techno που παραπέμπει σε υποβρύχια σκοτεινά τοπία, με ένα αχνό φως μόνο να καταφέρνει να διεισδύσει στο σκοτάδι, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να δεις ποια θαλάσσια τέρατα κολυμπάνε δίπλα σου, παρά μόνο να αφήνεις το σώμα σου να περιβάλλεται από το θαλασσινό νερό, αβαρές, με την συνείδηση να αδειάζει, σαν μέσα σε μήτρα.
Ένας ήχος ρευστός, που περιστρέφεται γύρω από τον πυρήνα του σε ομόκεντρους κύκλους, σαν θαλάσσια δίνη.
Photo by Afroditi Zaggana
Τον ήχο αυτό ακριβώς ακούσαμε το Σάββατο στην εκκλησία του Αγίου Παύλου. Οι Κöner και Μellwig, πιστοί στο είδος που υπηρετούν, πρόσφεραν στο κοινό που παραβρέθηκε dub techno υψηλής ποιότητας. Σαράντα πέντε λεπτά περίπου σκοτεινών υποθαλάσσιων δονήσεων που απλώνονταν γύρω από το κέντρο βαρύτητας που εκείνοι είχαν ορίσει. Οι ίδιοι, ντυμένοι με παρόμοια ρούχα, σαν να είναι πλήρωμα σε υποβρύχιο σκάφος, κινούνταν ελαφρώς καθώς μας οδηγούσαν ανάμεσα στα θαλάσσια ρεύματα.
Ένα άλλο στοίχημα ωστόσο που έμενε να κερδηθεί, αφορούσε στο κατά πόσο ο συγκεκριμένος ήχος θα κατόρθωνε να λειτουργήσει σε έναν τόσο ιδιαίτερο χώρο όπως η Αγγλικανική Εκκλησία. Ο Κöner σε συνέντευξή του είχε δηλώσει πως αυτό που έχει τελικά σημασία είναι το που ακούει κανείς ένα μουσικό κομμάτι ή κομμάτια, καθώς και το σημείο στο οποίο αυτά παρεισφρέουν στην ποιότητα ζωής του ακροατή, στις αναμνήσεις του και τα συναισθήματά του, αυτό είναι το σημείο στο οποίο ο ήχος έχει σημασία.
Παραφράζοντας ελαφρά τα λόγια του, θα γράψω ότι το αυτό που έχει σημασία είναι το ΑΝ ο ήχος, την στιγμή και στο μέρος που θα ακουστεί, θα καταφέρει να διεισδύσει στην συνείδηση και το συναίσθημα του ακροατή. Η εντύπωση μου είναι ότι κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε το Σάββατο. Παρ’ όλο που οι ίδιοι οι Porter Ricks έχτισαν τον γνώριμο, βαθύ, ρευστό, υπνωτιστικό 4/4 techno ήχο τους, παρ’ όλο που τα φώτα πολύ σωστά είχαν περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα, το εκκλησιαστικό περιβάλλον δεν κατόρθωσε να μετατραπεί εντέλει σε ενυδρείο. Και για έναν ήχο ο οποίος ξεκινά από έναν πυρήνα για να απλωθεί στον χώρο μέσα από επαναλαμβανόμενα μοτίβα, και έτσι να κερδίσει την δύναμή του, έχει μεγάλη σημασία ο χώρος που του δίνεται για να εξελιχθεί.
Photo by Afroditi Zaggana
Η στατικότητα των καθήμενων θέσεων που δεν επέτρεπε στους παρευρισκόμενους να ελιχθούν, έστω και νωχελικά σαν ψάρια γύρω από το υποβρύχιο των Porter Ricks εντέλει δεν βοήθησε. Το νερό αν μη τι άλλο είναι ρευστό και παρασέρνει ενώ υποστηρίζει απαλά το σώμα. Πως να νιώσεις την ρευστότητα κολλημένος σε μια θέση; Παράλληλα, ο βαθύς, μπάσος ήχος των Porter Ricks δεν είχε πολλά να κερδίσει από τις συγκεκριμένες ηχητικές δυνατότητες που διαθέτει η Αγγλικανική Εκκλησία. Μπάσα που μπούκωναν σε σημεία, χωρίς να προσφέρουν βάθος, αλλά ένα επιφανειακό βουητό.
Παρ’ όλο που στο τελευταίο τους συναυλιακό δρώμενο της σεζόν τα St. Paul’s Sessions μας έδωσαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε από κοντά ένα θρύλο της dub techno, εντέλει, αποδείχτηκε ότι οι συνθήκες δεν ήταν ικανές να μας ανεβάσουν πάνω στο υποβρύχιο σκάφος των Porter Ricks ώστε να καταδυθούμε σε ωκεάνια βάθη, αλλά μας άφησαν να κοιτάμε μέσα σε ένα ενυδρείο, έξω από το νερό, προστατευμένοι πίσω από το γυαλί.
Photo by Afroditi Zaggana
Photo by Afroditi Zaggana
Photo by Afroditi Zaggana
