Federico Albanese - Live @ St Paul's Sessions, Athens
Τα St Paul's Sessions, μία διοργάνωση της Groove Productions, στον 2ο κύκλο ύπαρξής τους έχουν διαγράψει μία πραγματικά αξιοσημείωτη πορεία. Έχοντας αυξήσει τον αριθμό των συναυλιών και των εμφανιζόμενων καλλιτεχνών σε σχέση με πέρσι, παρέχοντας μάλιστα αρκετές φορές και δυνατότητα δεύτερη εμφάνιση λόγω της ιδιαίτερα αυξημένης ζήτησης, έχουν καταφέρει να φέρουν το ελληνικό κοινό καλλιτέχνες από τον ηλεκτρονικό, τον πειραματικό και τον σύγχρονο κλασσικό χώρο, πάντοτε διατηρώντας υψηλό επίπεδο τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τη διοργάνωση των συναυλιών.
Photo by Nothing Βut Ηeart
Στους καλλιτέχνες οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη σύγχρονη κλασσική σκηνή, ήρθε να προστεθεί ο Federico Albanesse, με την εμφάνισή του το Σάββατο 21 Απριλίου, μιας συναυλίας η οποία προήλθε από αναβολή της εμφάνισης της Παρασκευής 20 Απριλίου, καθώς η πτήση του καλλιτέχνη είχε μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να χρειαστεί αλλαγή της ημέρας της συναυλίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διοργανωτές έδωσαν την ευκαιρία σε όσους δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία του Σαββάτου για την πλήρη επιστροφή της αξίας του εισιτηρίου.
O Albanese γεννήθηκε το 1982 στο Μιλάνο και παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει δημιουργήσει πολύ καλή φήμη κυρίως από τη μουσική επένδυση που έχει παράσχει σε μια πλειάδα ταινιών και ντοκιμαντέρ. Το πρώτο του, εξαιρετικό solo album κυκλοφόρησε το 2014 με τίτλο "The Houseboat And The Moon" και διέπεται από από μια όμορφη νεο-κλασική αίσθηση. Σύντομα, το 2016 κυκλοφόρησε το δεύτερό του album με τίτλο "The Blue Hour", στην εταιρεία Berlin Classics και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε και το τρίτο του album με τίτλο "By The Deep Sea", ένα ακόμα όμορφο, εσωτερικό album, στην Neue Meister.
Photo by Nothing Βut Ηeart
Η εμφάνιση του Albanese βασίστηκε σκεδόν αποκλειστικά στο πιάνο. Ο καλλιτέχνης διέθετε πάνω στο πιάνο που δέσποζε στη σκηνή της εκκλησίας ένα pad και ένα βασικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό, ο οποίος όμως έπαιξε δευτερεύοντα ρόλο κατά την εμφάνισή του σε σχέση με το ίδιο το πιάνο. Η εμφάνισή του ξεκίνησε με το The Boat and the Cove από το "The Blue Hour", ένα κομμάτι που βασίζεται σε ένα minimal θέμα και διακατέχεται από μία ιμπρεσιονιστική αισθητική.
Photo by Nothing Βut Ηeart
Συνέχεια με το ομότιτλο από το "By The Deep Sea", στο οποίο χρησιμοποιεί σαμπλαρισμένους ήχους πιάνου που προστίθενται στη ζωντανή εκτέλεση του κομματιού, δημιουργώντας ένα γεμάτο, ονειρικό ήχο. Οι studio ηχογραφήσεις του Albanese έχουν περιστασιακά ηλεκτρονικά στοιχεία, κυρίως μελωδικά και λειτουργούν μόνο ως πινελιές. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ότι οι ήδη λιτές από τέτοια στοιχεία συνθέσεις του παρουσιάζονται ακόμα πιο αφαιρετικά κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Αυτό λειτουργεί θετικά, καθώς δίνει στον ακροατή τη δυνατότητα να βυθιστεί στις μελωδίες του πιάνου αλλά θεωρώ ότι στερεί κορυφώσεις, οι οποίες ούτως ή άλλως δεν αποτελούν χαρακτηριστικό των συνθέσεων, που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν έμμεσα από την προσθήκη περισσότερων ηλεκτρονικών ήχων, επομένως και ηχητικού όγκου.
Photo by Nothing Βut Ηeart
Το set που επέλεξε να μας παρουσιάσει βασίστηκε περισσότερο στα δύο τελευταία του album και λιγότερο στο πρώτο, στο οποίο υπήρχε και συχνή χρήση και άλλων συνοδευτικών μουσικών οργάνων. Time has Changed, Shadow Land pt. 1 από το "The Blue Hour", απογυμνωμένο από τις περισσότερες ηλεκτρονικές τους προσθήκες και ομοίως τα Untold, Mauer Blues από το πρόσφατο "By The Deep Sea". Ενδιαφέρουσα και η εκτέλεση του Your Lunar Way, η οποία παρότι λιγότερο Philip Glass-ική από ότι στο album, έδωσε περισσότερο όγκο και ένταση συγκριτικά με άλλες επιλογές του set του Albanese.
Photo by Nothing Βut Ηeart
Ο ίδιος ο Albanese ήταν αφοσιωμένος στο έργο και όταν ανέβηκε στη σκηνή για encore, φάνηκε η μεσογειακή του καταγωγή, καθώς δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον καιρό της Αθήνας που του θυμίζει την οικογενειακή καταγωγή του από τη νότια Ιταλία, αλλά και στο καλό φαγητό που όπως επεσήμανε είναι κάτι που στερείται στη βόρεια Ευρώπη, και αν αυτά ακούγονται αρκετά ελληνικά, είναι προφανές ότι είναι παράλληλα και σχετικά ιταλικά.
Photo by Nothing Βut Ηeart
Συνολικά η εμφάνιση του Albanese ήταν αρκετά συμπαθητική και ενδιαφέρουσα υπό το πρίσμα ότι μας παρουσίασε μία διαφορετική οπτική των συνθέσεων από ότι στις studio ηχογραφήσεις του, καθώς προσέγγιζε περισσότερο τον φυσικό ήχο, αφήνοντας τα περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία εκτός. Παρόλα αυτά, προσωπικά θεωρώ ότι θα προτιμούσα να υπήρχε ισορροπία μεταξύ των στοιχείων, καθώς ιδιαίτερα τα πιο αργά και λιτά του κομμάτια ακούστηκαν πολύ άδεια, αλλά αυτό μπορεί να είναι θέμα αισθητικής και προτιμήσεων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ήταν άμεσος απέναντι στο κοινό, αλλά και προσηλωμένος παράλληλα στην μουσική του και θεωρώ ότι ικανοποίησε το ακροατήριό του.
Δείτε το εξαιρετικό 10-λεπτο βίντεο που ετοίμασε ο φωτογράφος μας που θα σας δώσει την σχεδόν πλήρη αίσθηση της εμφάνισης του καλλιτέχνη:
Video by Nothing Βut Ηeart
