Desperate Journalist - Live @ Death Disco, Athens

Την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου, όσοι παρευρέθηκαν στο Death Disco είχαν την τύχη να απολαύσουν πολύ ωραίες μουσικές. Ξεκινώντας λοιπόν αλλόκοτα, αναφέροντας το γενικό συμπέρασμα στην αρχή, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

 

Blame Canada

Πρώτη μπάντα on stage οι Blame Canada, πέντε μέλη με έδρα την Αθήνα οι οποίοι με τίποτα δεν θύμιζαν ένα συνηθισμένο support act. Το ύφος τους κινείται στα πλαίσια της post punk, indie rock, shoegaze και psychedelia. Οι πρώτες νότες έφεραν στο νου μας τις μελωδίες των Motorama, αλλά στη συνέχεια το ύφος τους πέρασε από πολλές διακυμάνσεις καλύπτοντας όλο το φάσμα της μουσικής που αντιπροσωπεύουν.

Δραστηριοποιούνται από το 2014 και έχουν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ “City We Love To Hate” (2016). Φάνηκαν μια καλά δεμένη παρέα, παρόλο που ο ερμηνευτής τους άλλαξε πολύ πρόσφατα. Στην ουσία, ήταν το πρώτο του live με τη μπάντα. Μετά από σχεδόν μια ώρα στη σκηνή μας άφησαν με τις καλύτερες των εντυπώσεων.

 

 

The Vagina Lips

Η σκυτάλη στον Δημήτρη Πολιούδη - a.k.a. Zimmy Lips - (κιθάρα, φωνή) και το project του The Vagina Lips. Ξεκίνησε αρχικά με τη συνδρομή του Lostinthe (ντραμς, φωνή) και εμπνευστή των Psychedelic Trips to Death τον Ιούλιο του 2015 και πλέον είναι μόνος. Απέδειξε όμως ότι τα καταφέρνει και μόνος του πολύ καλά.

Πρώτη κυκλοφορία του The Vagina Lips είναι το μίνι άλμπουμ “Youth In Chaos” (2016) ενώ ακολούθησαν αρκετά ακόμα άλμπουμ μεταξύ των οποίων τα “Athanasia” (2016), “Decadent Life” (2016), Elixir (2017). Το live άρχισε με τη διασκευή της Molly Nilsson I Hope You Die και συνέχισε με το Born To Live (“Athanasia”). O ήχος πότε πιο βαρύς και σκληρός όπως στα Forever Blue, Parasites, New Emotions κι άλλοτε διανθισμένος με περισσότερα new wave και dream pop στοιχεία όπως στα New Wave Girl, Disease.

 

 

Στη διάρκεια του live ζητήθηκε και η συνδρομή του Βαγγέλη Καράμπελα από τους The Bonnie Nettles. Ιδιαίτερες στιγμές της εμφάνισης ήταν η υπέροχη διασκευή του Love Will Tear Us Apart των Joy Division και μια ρομαντική νότα προς το κλείσιμο με το Unlove You. Δεν έλειψε ούτε η ποιότητα του ήχου ούτε η ψυχή του ερμηνευτή, ο οποίος ήταν πλήρως αφοσιωμένος στο έργο του με μια φυσικότητα και απλότητα που μας κέρδισε αμέσως. Με δύο λόγια, όλα ήταν τόσο υπέροχα που προς στιγμήν ξεχάσαμε ότι είμαστε ακόμα στην προθέρμανση και δεν βλέπουμε το main act της βραδιάς.

 

 

 

Desperate Journalist

Ήταν πλέον μετά τις 11 και μισή όταν οι Βρετανοί Desperate Journalist έλαβαν θέση στη σκηνή. Τα τέσσερα μέλη της μπάντας, Jo Bevan (φωνητικά), Rob Hardy (κιθάρα), Simon Drowner (μπάσο) και Caroline Helbert (ντραμς) μετά τις προβλεπόμενες διαδικασίες (κουρδίσματα, δοκιμές κτλ) ξεκινούν και γεμίζουν το Death Disco με μουσικές βγαλμένες από την εποχή των Smiths.

 

 

 

Οι Desperate Journalist, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από το ομώνυμο τραγούδι των The Cure δημιουργήθηκαν το 2012. Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ “Desperate Journalist” το 2014 και το επόμενο, με τίτλο “Grow Up”, το 2017. O ήχος τους, ξεκάθαρα post punk, αρκετά αγαπημένος από πολλούς και εύκολα προσεγγίσιμος. Δεν ήταν μόνο όμως αυτό. Αν και το ύφος της μουσικής τους είναι γνώριμο και αρέσει εύκολα, διέκρινε κανείς το κάτι παραπάνω. Καταρχάς το υλικό που παρουσίασαν ήταν αρκετά αξιόλογο. Τα τραγούδια τους, όπως είναι τα Why Are You So Boring, Control, Cristina, Resolution, αποτελούν post punk δημιουργίες με την ιδιαίτερη σφραγίδα της μπάντας. Κι από την άλλη η άψογη εκτέλεση, με τόση έμφαση στη λεπτομέρεια, έδωσε ένα τέλειο ηχητικό αποτέλεσμα.

 

 

 

Η Jo Bevan στα φωνητικά αναμφισβήτητα άκρως εκφραστική μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μας επικοινωνώντας τα συναισθήματα πίσω από τους στίχους, όπως έγινε με την όμορφη εκτέλεση του Radiating λίγο πριν το τέλος της βραδιάς. Εν κατακλείδι, ήταν μια εμπειρία που μας προκάλεσε από την αρχή και σταδιακά έκανε το ενδιαφέρον μας ολοένα και πιο έντονο όπως το κόκκινο καλώδιο του μικρόφωνου περιπλέκονταν ολοένα και πιο σφιχτά γύρω από το λαιμό της Jo Bevan.

 

 

Venue: Death Disco, Athens

Date: 16.02.2018