BIME Live Festival, Bilbao: Chemical Brothers, Moderat, Lambchop, etc (Day 2)

Σάββατο 29 Οκτωβρίου και ο καιρός στην πανέμορφη πόλη του Ισπανικού βορρά είναι για άλλη μια μέρα απρόσμενα ευνοϊκός, με εξαίρεση φυσικά την πυκνή ομίχλη, σήμα κατατεθέν της περιοχής, που ήταν συνεπής στο ραντεβού της με το BIME, τυλίγοντας τα πάντα. 

Έτσι «νοτισμένοι», λοιπόν,  και με πιο χαλαρή διάθεση αυτή τη φορά, παρά τα σημάδια της προηγούμενης μέρας, κατευθυνθήκαμε για μία ακόμη φορά στην είσοδο του τεράστιου εκθεσιακού κέντρου, με στόχο – πρώτο και σημαντικότερο της ημέρας – να συναντήσουμε τους Moderat για μία συνέντευξη/συζήτηση πριν από την εμφάνισή τους (διαβάστε εδώ). Το τίμημα ήταν να χάσουμε κάποια από τα ενδιαφέροντα set που ξεκινούσαν νωρίς, αλλά φυσικά άξιζε τον κόπο! Εξάλλου, δεσμευόμαστε να επανορθώσουμε με την πρώτη ευκαιρία, που σίγουρα δεν θα αργήσει να εμφανιστεί, ειδικά στην περίπτωση των ισπανικών σχημάτων.

Ακολουθούν οι εντυπώσεις μας από την 2η μέρα του φεστιβάλ:

 

Lambchop

 

 

Από νωρίς στο Antzerkia/Teatro stage, που, όπως ξεκαθάρα δηλώνει το όνομά του, διέθετε αμφιθεατρικά τοποθετημένα καθίσματα. Ένας μικρός σχετικά χώρος προετοιμασμένος ειδικά για μουσικές συναντήσεις πιο προσωπικές, με μια ατμόσφαιρα διαφορετική από τα άλλα δύο stages στον κυρίως χώρο.

Ιδανικός για το ραντεβού μας με την μπάντα από το Nashville των ΗΠΑ, που εκτέλεσε ένα υποδειγματικό σετ: εκτελέσεις ήπιων τόνων, μελωδίες υπνωτιστικές και γεμάτες συναίσθημα και μια φωνή παραμορφωμένη αλλά διόλου παράταιρη.

Οι πειραματικές περιπλανήσεις του Kurt Wagner σε νέα τεχνολογικά μονοπάτια και το πάντρεμα των νέων «ανακαλύψεων» με την κλασική/εναλλακτική country, εμφανή στοιχεία στον νέο δίσκο του σχήματος, ήταν μάλλον επιτυχείς.

Η κατά τα άλλα παρακινδυνευμένη χρήση του vocoder, αν και αρχικά μπορεί να ξένισε τους απροετοίμαστους fans της μπάντας, δεν διατάρραξε καθόλου την όλη ατμόσφαιρα. Έτσι, ζεσταμένοι και με μια κάποια αίσθηση αρμονίας αποχαιρετίσαμε τους  Lambchop, που μας χάρισαν μια πολύ καλή εμφάνιση.

Αναμένουμε την επόμενη συνάντησή μας και, στο μεταξύ, θα ακούσουμε με προσοχή τον νέο τους δίσκο με τον αμφίσημο τίτλο FLOTUS, που κυκλοφόρησε στις 4 Νοεμβρίου. 

 

 

Wild Beasts 

Μετά την ιδανική  προθέρμανση και με τις προσδοκίες μας στα ύψη για το υπόλοιπο μιας πολλά υποσχόμενης βραδιάς, ήταν ώρα για μεταβολή και...εισβολή στον κυρίως συναυλιακό χώρο. Συγκεκριμένα, στην σκηνή Thunder Bitch (εξαιρετικά ευφάνταστο το όνομα του αλκοολούχου σπόνσορα και σχολιάστηκε αρκετά!) μας περίμενε η επόμενη ευχάριστη έκπληξη της δεύτερης μέρας.

Έκπληξη για κάποιους από εμάς, γιατί, απ’ό,τι φαίνεται, οι Βρετανοί Wild Beasts έχουν αρκετά καλή συναυλιακή φήμη. Δικαίως, πιστεύουμε, καθώς τα ιδιαίτερα φωνητικά των Hayden Thorpe και Tom Fleming αλλά και η όλη παρουσία και ενέργεια του σχήματος επί σκηνής δύσκολα αφήνουν το κοινό ασυγκίνητο.

Indie/Rock, dream pop,  synth-pop, ελαφρώς 90s αισθητική... οι ετικέτες περιττεύουν και η ουσία του πράγματος συνοψίζεται στο αποτέλεμα: ένα κοινό ενθουσιασμένο που χόρευε ασταμάτητα και ενίοτε συνόδευε την μπάντα τραγουδώντας στίχους από τα κομμάτια του πολύ καλού Boy King.

Γερή δόση ενέργειας και διάθεση στα ύψη. Και κάπως έτσι, ήρθε η ώρα να κατευθυνθούμε στο Heineken stage, με ρυθμικό βηματισμό και με το BigCat  να ηχεί ακόμα στα αυτιά μας!  

Setlist

1. Big Cat
2. Ponytail
3. A Simple Beautiful Truth
4. He the Colossus
5. Hooting and Howling
6. Mecca
7. Tough Guy
8. Wanderlust
9. Alpha Female
10. Get My Bang
11. Celestial Creatures
12. All the King’s Men  

 

 

 

Moderat

Αλλαγή stage, διάθεση στα ύψη και ο ενθουσιασμός αμείωτος. Ενώ είχαμε πιάσει θέση στην πρώτη σειρά μπροστά από τη σκηνή, η αναμονή άρχισε να γίνεται βασανιστική. Τα σχεδόν 20 λεπτά της καθυστέρησης μας φάνηκαν 20 ώρες! Προφανώς κάποιο τεχνικό απρόοπτο κρατούσε το βερολινέζικο τρίο εκτός σκηνής, το οποίο, ύστερα από αλλεπάλληλες παρεμβολές και δοκιμές των roadies, αντιμετωπίστηκε επιτυχώς. Και ξάφνου τα φώτα χαμήλωσαν και στην οθόνη της σκηνής εμφανίστηκε ένα μήνυμα που λίγο-πολύ μας προειδοποιούσε για το σκοτεινό οπτικοακουστικό θέαμα που επρόκειτο να παρακολουθήσουμε˙ η χρήση flash θα ήταν αυστηρά απαγορευμένη, καθώς θα διατάρασσε την υποβλητική ατμόσφαιρα! Ήμασταν πανέτοιμοι, λοιπόν, όταν, υπό τον ήχο επευφημιών και χειροκροτημάτων, οι Moderat επιτέλους  έλαβαν τις θέσεις τους στη σκηνή. Η στιγμή που ένα μεγάλο μέρος των παρευρισκόμενων στο φεστιβάλ περίμενε με ανυπομονησία είχε φτάσει. Παρεμπιπτόντως, όσοι έλειπαν, είχαν ήδη αρχίσει να απολαμβάνουν τους «θεϊκούς» The Divine Comedy  πίσω στην αμφιθεατρική σκηνή, οι οποίοι, απ’ ό,τι μάθαμε αργότερα, ήταν σε πολύ καλή φόρμα. Ίσως η πιο δύσκολη επιλογή που αναγκαστήκαμε να κάνουμε. Ευτυχώς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε μέχρι τον Φλεβάρη για να επανορθώσουμε.  Η αλήθεια είναι πάντως ότι το show  που μας προσέφεραν οι Moderat μας αποζημίωσε και με το παραπάνω. Άρτι αφιχθέντες από το Παρίσι, όπου εμφανίστηκαν στο Pitchfork Music Festival, οι Sascha Ring (a.k.a Apparat), Gernot Bronsert και Sebastian Szary παρέμειναν στην σκηνή για λίγο παραπάνω από μία ώρα, παίζοντας συνολικά 10 κομμάτια και από τα τρία μέρη της ομώνυμης δισκογραφικής τους τριλογίας. Το set ξεκίνησε στον ρυθμό του Ghostmother ενώ δεν θα μπορούσαμε παρά ξεχωρίσουμε τις εκτελέσεις των  Reminder, Eating Hooks και, για την αποφώνηση, το Bad Kingdom. Το μουσικό μέρος του set συνοδευόταν ιδανικά από τα εντυπωσιακά motiongraphics του studio Pfadfinderei, σταθερών συνεργατών και προσωπικών φίλων των Moderat, τα οποία αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι τόσο των live εμφανίσεων όσο και των videoclip του σχήματος. Και οι τρεις - ή μήπως να λέγαμε τέσσερις, μετρώντας  και τον τεχνικό του φωτισμού, που μετατράπηκε στον αφανή ήρωα της βραδιας;  - φάνηκαν να απολαμβάνουν το show και την επαφή με το κοινό, αφού ήταν αρκετά επικοινωνιακοί και συμμερίζονταν τον διάχυτο ενθουσιασμό του κόσμου. Ένα live άρτιο και πλήρες από όλες τις απόψεις, που δύσκολα θα αποσπούσε αρνητικά σχόλια ακόμα και από το κοινό που δεν είναι τόσο φιλικά διακείμενο προς την ηλεκτρονική μουσική γενικότερα. Αλλά, για μία ακόμα φορά, οι κατηγοριοποιήσεις δεν έχουν τόση σημασία. Σε τελική ανάλυση, αυτό που μετράει είναι ότι είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε στο set των Moderat, θα το θυμόμαστε για πολύ καιρό και σίγουρα θέλουμε να επαναλάβουμε την εμπειρία. Στο μεταξύ, προειδοποιούμε: οι ίδιοι οι Moderat μας υποσχέθηκαν ένα live μεγαλύτερης διάρκειας (και άρα οπτικοακουστικής απόλαυσης!) κατά το πέρασμά τους από την Αθήνα, το Σάββατο 12 Νοεμβρίου. Όσοι (προνοητικοί) πιστοί προσέλθετε στο Gazi Music Hall και θα καταλάβετε τι εννοούμε...

 

Setlist

1. Ghostmother
2. A New Error
3. Running
4. Eating Hooks
5. Rusty Nails
6. Reminder
7. Animal Trails
8. Les Grandes Marches
9. Nr.22
10. Bad Kingdom

 

 

 

The Chemical Brothers

Η βραδιά πλησίαζε  προς το τέλος της, αλλά ακόμα μας απέμενε μία σημαντικότατη εκκρεμότητα.  Άλλωστε, λόγω της ημέρας, είχαμε μπόνους μία ακόμα φεστιβαλική ώρα! Αλλαγή ώρας,  λοιπόν, αλλαγή stage και...φύγαμε! Τα πλήθη που συνέρρεαν μαζικά προς το διπλανό Thunder Bitch stage μας ανέκοψαν κάπως την πορεία, αλλά η απόσταση από την σκηνή δεν μας εμπόδισε να μπούμε γρήγορα στο κλίμα.

Μια ακόμα μικρή δόση νοσταλγίας των 90s ποτέ δεν βλάπτει, αλλά μιλάμε για κάτι παραπάνω από αυτό: οι πάλαι ποτέ πρωτοπόροι του big beat είχαν ετοιμάσει ένα μεστό setlist, με μοναδικό στόχο να μας  να ωθήσουν σε σχεδόν... καταναγκαστικό χορό χωρίς ανάσα! Το ξέφρενο πάρτι ξεκίνησε με τα Hey Boy Hey Girl, Sometimes I Feel So Deserted, και Chemical Beats, και συνεχίστηκε με  το πολύ καλό πρόσφατο hit Go, μεταξύ άλλων.

Για το κλείσιμο, τα αγαπημένα και κλασικά πλέον Galvanize και Block Rockin´Beats απογείωσαν τα ακούραστα πλήθη, παραδίδοντας τη σκυτάλη στον Ισπανό dj Daniless, που ανέλαβε τα decks αμέσως μετά.

Δυνατός ήχος, ξέφρενο beat, εντυπωσιακά οπτικά εφέ –αν και τελείως διαφορετικής αισθητικής από εκείνα των Moderat, όπως ήταν αναμενόμενο– και ένα φαντασμαγορικό φινάλε με μπαλόνια γιγάντια ρομπότ! Με λίγα λόγια, ένα απολύτως ικανοποιητικό show, αντάξιο της της φήμης και της ιστορίας των Chemical Bros. Να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με τις αξιόπιστες πηγές μας, το καστ του Game of Thrones ήταν παρόν και εδώ και τα έδωσε όλα! 

 

Setlist

1. Hey Boy Hey Girl
2. Some Times I feel So Deserted
3. Chemical Beats
4. Do It Again/Get Yourself High
5. Go
6. Swoon
7. Temptation/Star Guitar
8. EML Ritual
9. Out of Control
10. Setting Sun
11. Saturate
12. Elektrobank
13. I’ll See You There
14. Got Glint?
15. Escape Velocity/The Golden Path
16. Under the Influence
17. Galvanize
18. Block Rockin’ Beats

 

 

Κάπως έτσι, η τέταρτη έκδοση του BIME live έφτασε στο τέλος της, αφήνοντας μας μια ευχαριστη γεύση και πολλή όρεξη να επιστρέψουμε ξανά του χρόνου.

Θα θέλαμε εδώ να ευχαριστήσουμε για μια ακόμα φορά τους Naiara, Christophe και Iratxe από την ομάδα επικοινωνίας και οργάνωσης του BIME Live για την πρόσκλησή τους για να βρεθούμε στο Μπιλμπάο για να καλύψουμε από κοντά αυτό το εξαιρετικό φεστιβάλ.