Ο Jaakko Eino Kalevi στο ClockSound.gr

Για τους fans του είδους, ακολουθεί λεκτικό meme: είναι πάντα όμορφο να συνομιλείς με έναν άνθρωπο για μουσική. Είναι ακόμα πιο όμορφο όταν, η μουσική που φτιάχνει αυτός ο άνθρωπος, μιλάει στην ψυχή σου. Και είναι ακόμα πιο όμορφο όταν μέσα από την συνομιλία προκύπτουν πράγματα που σκεφτόσουν από πριν. Αλλά πέρα και πάνω από αυτά, είναι υπέροχο όταν πίσω από αυτά τα λόγια, διακρίνεις μια ποιότητα και ένα ήθος στον ίδιο τον άνθρωπο. 

Έχοντας τον παρακολουθήσει να παίζει και ως dj αλλά και live με το άλλο του σχήμα, τους Man Duo (διαβάστε το review μας εδώ) ανυπομονούσαμε για αυτήν την κουβέντα. Ο Jaakko Eino Kalevi δεν μας απογοήτευσε: πρόκειται για την προσωποποίηση του λίγα λόγια και καλά. Λίγο πριν από την αυριανή εμφάνισή του στο Ρομάντσο (καλεσμένος του Κορμοράνου μαζί με Guillaume Marietta και Johny Labelle) μιλήσαμε μαζί του για synths, την δημιουργική του διαδικασία, τι είναι ευτυχία, την Αθήνα και τον Γιώργο Λάνθιμο. 

 

Anna Lefka: Γεια σου Jaakko! Ελπίζω να είσαι καλά! Έχεις μεγαλώσει ακούγοντας progressive metal και δούλευες παλιότερα ως οδηγός τραμ. Πώς πιστεύεις ότι οι προηγούμενες εμπειρίες σου από την ζωή σε βοήθησαν να διαμορφώσεις τη μουσική σου σε αυτό που είναι σήμερα; 

Jaakko Eino Kalevi: Η μουσική μου έχει να κάνει τις εμπειρίες μου σε αυτή τη ζωή. Η δουλειά στο τραμ ήταν εύκολη και διαλογιστική. Εγώ βασικά οδηγούσα στην πόλη ακούγοντας μουσική. Άκουγα πολύ ραδιόφωνο. Επίσης μερικές μέρες απογοητευόμουν και στη συνέχεια κινητοποιόμουν από αυτό για να γράψω νέα πράγματα στον ελεύθερο χρόνο μου. Βλέπεις πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων σε αυτή τη δουλειά.

 

A.L.: To να μεταπηδάς από το ένα μουσικό είδος στο άλλο φαίνεται να είναι ένα από τα χόμπι σου. Είναι επειδή βαριέσαι ή απλά είναι κάτι που δεν μπορείς να σταματήσεις να κάνεις; 

J.E.K.: Ακούω πολλά είδη μουσικής και η μουσική που ακούω με εμπνέει. Δεν κάνω συνειδητά πολλά είδη, αλλά μερικοί μπορεί να λένε ότι συμβαίνει. Είναι ok.

A.L.: H πιο πρόσφατη δουλειά σου "Out Of Touch" είναι pop και πειραματική ταυτόχρονα. Αυτή είναι μια γενική ποιότητα που ισχύει για τη μουσική σου. Πώς επιτυγχάνεις αυτό το αποτέλεσμα; 

J.E.K.: Για μένα η μουσική είναι ένα πείραμα. Έτσι, ό,τι κάνω είναι πειραματικό από αυτή την άποψη. Επίσης και στην ποπ. Είναι πάντα κάτι διαφορετικό από αυτό που περίμενα. Μερικές φορές η πειραματική μουσική μπορεί να ακούγεται πιο συμβατική από την ποπ μουσική. Είναι ένας καλός συνδυασμός νομίζω.

A.L.: Προτιμάς μια καλή ποπ σύνθεση με ένα θέμα που “κολλάει” στο μυαλό πάνω από την πειραματική ελευθερία, ή το αντίστροφο; 

J.E.K.: Δεν αποκλείουν το ένα το άλλο νομίζω. Αλλά νομίζω ότι θα πάρω την πειραματική ελευθερία αν κατάλαβα σωστά το ερώτημα.

A.L.: Ποιος είναι ο τωρινός σου εξοπλισμός; Ποιο είναι το αγαπημένο σου όργανο; 

J.E.K.: Με το "Out Of Touch" έχω περιορίσει τα πληκτρολόγια μου σε 4: Korg Polysix, Korg MS-20, Hohner Pianet T & Casio SK-100. Είναι ωραίο να περιορίσετε τον εαυτό σας έτσι. Ευκολότερη λήψη αποφάσεων. Μου αρέσει πολύ ο ήχος του Polysix. Ένα τόσο ευπροσάρμοστο synth.

 

A.L.: Πώς δουλεύεις όταν γράφετε ένα τραγούδι ή / και άλμπουμ;

J.E.K.: Συγκεντρώνω ιδέες και στη συνέχεια κάθομαι στο στούντιο για να τις περάσω. Συνήθως θα κάνω ένα drum track πρώτα, μετά το μπάσο, μετά ακόρντα. Τα φωνητικά είναι τα τελευταία για μένα. Δεν έχω πραγματικά ισχυρά θέματα όταν δουλεύω σε ένα άλμπουμ, νομίζω ότι το άλμπουμ φτιάχνει το θέμα από μόνο του. Το συνειδητοποιείς αργότερα.


A.L.: Την τελευταία φορά που σε είδα να παίζεις στην Αθήνα ήταν με τους Man Duo, το άλλο σου σχήμα, και έμεινα έκπληκτη από το πώς φαινόσασταν και ακουγόσασταν σαν να ήσασταν ένα άτομο. Ποια πιστεύεις ότι είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της συνεργασίας σε σχέση με το να δουλεύεις και να περιοδεύεις σόλο;

J.E.K.: Όταν ταξιδεύεις, τα τραγούδια αναπτύσσονται λίγο, αλλά γενικά δεν είναι τόσο δημιουργικός χρόνος. Η πραγματική δημιουργική διαδικασία συμβαίνει στο στούντιο. Το ζωντανό είναι περισσότερο για το πάρτι και το στούντιο είναι ο διαλογισμός.

A.L.: Έχεις μια ξεχωριστή και πολύ προσωπική αισθητική προσέγγιση μουσικά και οπτικά. Έχει να κάνει με το χρόνο και τη νοσταλγία ή είναι περισσότερο ένα δικό σου πράγμα; 

J.E.K.: Υποθέτω ότι όταν εκτελείς με το πραγματικό όνομά σου το πράγμα γίνεται πολύ προσωπικό. Είναι σίγουρα κάτι να κάνει με το χρόνο και με μένα.

 

A.L.: Οι στίχοι σου φαίνεται να είναι πολύ σημαντικοί για τα τραγούδια σας, όμως επιλέγεις να τους κρύβεις κάτω από τα στρώματα του ήχου. Είναι μια αισθητική απόφαση, ή περισσότερο από αυτό; 

J.E.K.: Ναι, μου αρέσουν τα φωνητικά να είναι στο μίγμα και να μην γίνονται πολύ κυρίαρχα. Αν οι στίχοι είναι πολύ συγκεκριμένοι και τα φωνητικά δυνατά παίρνει λίγο μακριά την αφηρημένη ποιότητα της μουσικής.

A.L.: Θα μπορούσατε να γράψετε ένα εντελώς καθαρό, ευθύ άλμπουμ; 

J.E.K.: Χε χε. Σίγουρα, ό, τι και αν σημαίνει αυτό.

A.L.: Υπάρχει σκηνή στην Φινλανδία αποτελούμενη από καλλιτέχνες με ήχο παρόμοιο με τον δικό σου?

J.E.K.: Ναι.

A.L.: Τι περιλαμβάνεται στο τωρινό σου playlist; 

J.E.K.: Τα αδέλφια Alessi: Seabird and Gaëll: Kiwi Bahamas παίζουν δυνατά.

A.L.: Τι σε εμπνέει;

J.E.K.: Η ζωή, τα μουσικά όργανα, η μουσική που ακούω, τοποθεσίες και μέρη. Η ίδια η διαδικασία του να φτιάχνει κανείς μουσική είναι πηγή έμπνευσης.

A.L.: Φαίνεται να επισκέπτεστε την Αθήνα αρκετά συχνά, σας εμπνέει; 

J.E.K.: Ναι σίγουρα. Υπάρχει πολλή έμπνευση της Αθήνας στο τελευταίο άλμπουμ. Είναι ένα τόσο ονειρικό μέρος.

A.L.: Μέσα πριν από λίγα χρόνια αναφέρατε ότι ένα από τα όνειρά σας για το μέλλον ήταν "Ταξιδεύοντας κάπου, έχοντας όλα τα γεύματά μου στα βενζινάδικα". Ολοκληρώσατε αυτόν τον στόχο;

J.E.K.: Χαχαχα. Σχεδόν. Στην τελευταία περιοδεία είχαμε τόσο καλό φαγητό, θεέ μου! Συνήθως πάρτε μόνο καφέ από τα πρατήρια βενζίνης.

A.L.: Τι είναι μια στιγμή ευτυχίας για σένα; Είναι αναπόφευκτη η μελαγχολία; 

J.E.K.: Χμμμ. Μια όμορφη ερώτηση. Μια ευτυχισμένη στιγμή θα μπορούσε να είναι όταν υπάρχει μια νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου στον κινηματογράφο ή όταν δεν υπάρχει ουρά στο αεροδρόμιο.

A.L.: Πώς βλέπεις τον εαυτό σου στο μέλλον τώρα;

J.E.K.: Θα υπάρξει σύντομα ένα νέο EP. Απλώς ακούω τα masters. Και επίσης περισσότερο touring.

Σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου! Ανυπομονούμε για την συναυλία του Σαββάτου!

 

* Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Κορμοράνο για τη συνεργασία του ώστε να πραγματοποιηθεί αυτή τη η συνέντευξη.

 

 

English Version

  

Anna Lefka: Hello Jaakko! Hope you are well! You grew up listening to progressive metal and you used to have a job as a tram driver. How do you think your past life experiences have helped you shape your music into what it sounds like today?

Jaakko Eino Kalevi: My music is all about my experiences in this life. The tram job was easy and meditative. I basically was just driving around the city and listening to music. I was listening to radio a lot. Also sometimes I would get frustrated and then get motivated to record new stuff in my free time. You see a lot of different kinds of people in that job.  

 

A.L.: Genre-hoping appears to be a hobby of yours musically. Do you get bored or is it something that you can’t help doing?

J.E.K.: I listen to many kinds of musics and the music I hear inspires me. I´m not consciously doing many genres but some might say it happens. It's ok. 

 

A.L.: Your most recent work “Out of Touch” is pop and experimental at the same time. That is a general quality that applies to your music. How do you achieve that result?

J.E.K.: For me making music is an experiment. So what ever I do is experimental in that sense. Also in pop. It's always something different than I expected. Sometimes experimental music might sound more conventional than pop music. it's a good combination I think. 

 

A.L.: Do you prefer a good pop tune with a nice hook over experimental freedom, or the other way round?

J.E.K.: They don't exclude themselves I think. But I think I would take the experimental freedom if I understand the question right. 

 

A.L.: What is your current gear set-up? Which is your favourite piece of gear?

J.E.K.: With “Out Of Touch” I limited my keyboards to 4: Korg Polysix, Korg MS-20, Hohner Pianet T & Casio SK-100. It is nice to limit yourself like that. Easier to make decisions. I really like the sound of Polysix. Such a versatile synth. 

 

A.L.: How do you work when you write a song and/ or album?

J.E.K.: I gather ideas and then sit down in studio to go through them. Usually I make a drum track first, then the bass, then chords. Vocals are the last for me. I don't really have strong themes when I I´m working on an album, I think the album makes the theme by itself. You realise it afterwards. 

 

A.L.: Last time I caught you playing Athens with Man Duo, your other project, I was amazed by how you guys looked and sounded as if you were one person. What do you find are the pros and cons of collaborating vs working and touring solo?

J.E.K.: When you are on tour the songs do develop little bit but in general it is not that creative time. The real creative process happens in studio. Live is more about the party and studio is meditation. 

 

A.L.: You have a distinct and very personal aesthetic approach musically and visually. Does it have to do with time and nostalgia or is it more of doing your own thing?

J.E.K.: I guess when you perform with your own real name it becomes pretty personal. It's definitely something to do with time and me.  

 

A.L.: Your lyrics appear to be very important to your songs, yet you choose to hide them under layers of sound. Is it an aesthetic decision, or more than that?

J.E.K.: Yes I like vocals to be in the mix and not become too dominant. If lyrics are too specific and vocals loud it takes little bit away the abstract quality of music. 

 

A.L.: Would you ever record a totally clean, straight-forward album?

J.E.K.: Hehe. Sure, whatever it means. 

 

A.L.: Is there a scene in Finland with artists similar to you?

J.E.K.: Yes. 

 

A.L.: 12.What is on your current playlist?

J.E.K.: Alessi brothers: Seabird and Gaëll: Kiwi Bahamas are playing hard

 

A.L.: 13.What inspires you?

J.E.K.: Life, instruments, music I hear, places. The process of making music is inspiring. 

 

A.L.: You seem to visit Athens quite often, does it inspire you?

J.E.K.: Yes definitely. There is a lot of Athens inspiration on the latest album. It is such a dreamy place

 

A.L.: You mentioned a few years ago that one of your dreams for the future was "Touring somewhere, having all my meals at gas stations" . Did you accomplish that goal?

J.E.K.: Hahaha. Almost. On the last tour we had such good food, my god! Usually just take coffee from the gas stations. 

 

A.L.: What is a moment of happiness to you? Is melancholy inevitable?

J.E.K.: Hmmm. A beautiful question. A happy moment could be when there is a new  Yorgos Lathimos film on the cinema or when there is no queue at the airport. 

 

A.L.: How do you see yourself in the future now?

J.E.K.: There will be a new EP very soon. I´m just listening to the masters. And also more touring. 

 

Thank you very much  for your time! Really looking forward to attending a gig of yours again!

 

* We'd like to thank Kormoranos for his co-operation to make this interview take place.