Cat Power – Live @ Circo Price, Madrid

Παρασκευή απόβραδο και, καθώς όσα από τα φαντάσματα των Καθολικών Αγίων Πάντων είχαν ξεμείνει από την περατζάδα της προηγούμενης νύχτας επέστρεφαν βιαστικά στους τάφους τους, κατηφορίσαμε προς το Teatro Circo Price, στο κέντρο της Μαδρίτης. 

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέραμε τι ακριβώς να περιμένουμε, μιας και ό,τι είχαμε διαβάσει και ακούσει κατά το παρελθόν δεν αντανακλούν ακριβώς μια θετική εικόνα για τις ζωντανές εμφανίσεις της αγαπημένης Cat Power, αλλά ως ορκισμένες φαν της, αποφασίσαμε να αφήσουμε τις αρνητικές επιρροές κατά μέρος και να αφεθούμε στην μουσική στιγμή που ετοιμαζόμασταν να ζήσουμε. 

Χωρίς επαγγελματίες φωτογράφους να καραδοκούν μπροστά στη σκηνή και χωρίς support act – αλλά με το Skeleton Tree των Nick Cave & The Bad Seeds να ζεσταίνει τη σύντομη αναμονή μας – η κατά κόσμον Chan Marshall εμφανίστηκε μπροστά στο ανυπόμονο κοινό χωρίς καλά-καλά να το πάρουμε είδηση. Μια φιγούρα διακριτική και αβέβαιη, στάθηκε όρθια στην άκρη της σκηνής  μπροστά στο μικρόφωνο, φορώντας ένα μαύρο μακρύ φόρεμα, με το πρόσωπο κρυμμένο ανάμεσα σε αφέλειες και με ένα αρωματικό στικάκι στο χέρι – αντί για τσιγάρο.

Και αμέσως άρχισε να ξετυλίγει εμπρός μας ένα ευφάνταστο μουσικό κουβαράκι που θα αποτελούσε το setlist της βραδιάς, το οποίο, αν και επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην τελευταία δισκογραφική δουλειά της, "Wanderer" (Domino Records), που κυκλοφόρησε μόλις έναν μήνα πριν, επίσης συμπεριέλαβε κομμάτια από τους υπόλοιπους 9 δίσκους της καριέρας της. Και φυσικά, κάμποσες διασκευές - αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο όρος στην περίπτωση της Cat Power - που διαθέτει μια σπάνια ικανότητα να ερμηνεύει τα κομμάτια άλλων καλλιτεχνών με τόσο ιδιαίτερο τρόπο ώστε να τα κάνει τελείως δικά της, συνήθως αγνώριστα και, ενίοτε, καλύτερα.

Από το αρχικό medley των Into My Arms / Dark End of the Street / I Don’t Blame You / I Am Stretched on your Grave / Horizon, μέχρι τα Pa Pa Power και Oh Sweet Nuthin’, η μαγευτική φωνή της μας ξανασύστησε γνωστούς στίχους και μελωδίες, εκπλήσσοντάς μας κάποιες φορές με τις εκτελέσεις της. Αν και σε εμάς η φωνή της έφτανε σχεδόν άψογη, η ίδια μάλλον δεν είχε την ίδια άποψη, όπως φάνηκε από τις συνεχείς και νευρικές μετακινήσεις της πάνω στη σκηνή, τις σχεδόν συνωμοτικές συνεννοήσεις της με την μπάντα και τα νοήματα στους τεχνικούς. Ίσως πάλι να ήταν απλώς η μικρή αλλά αισθητή δόση (αδικαιολόγητης;) νευρικότητας που μας έδωσε αυτή την εντύπωση...

Όπως και να ‘χει, η επικοινωνία με τους τρεις μουσικούς που την περιέβαλλαν σίγουρα δεν ήταν η αιτία της όποιας ανασφάλειάς της. Μιλάμε για τους Alianna Kalaba (ντραμς, κρουστά) Adeline Jason (κιθάρα, μπάσο) και Erik Paparazzi(κιθάρα, πλήκτρα).

 

 

Καθώς εξελισσόταν η βραδιά, η Chan σα να κέρδιζε σε αυτοπεποίθηση, διατηρώντας πάντως κάτι από την σπασμωδικότητα στις κινήσεις, τις χορογραφίες και τις χειρονομίες της – σήμα κατατεθέν της εξάλλου – επί σκηνής. Ενθουσιασμός με το αγαπημένο Cross Bones Style, με ζευγάρι του το ανησυχητικό Nude As The News˙ ξεσηκωτικό το κρεσέντο του Woman και υπνωτιστικό το αγαπημένο Great Waves, καρπός της συνεργασίας της με τους Dirty Three. Μαζί με το πιο pop αισθητικής Manhattan, πιθανότατα οι καλύτερες στιγμές του set.

Κάτι μας λέει ότι ήταν σκόπιμη η ελλιπέστατη εκπροσώπηση των δύο εμπορικότερων δίσκων της, των Sun και The Greatest, με μόλις 1 κομμάτι από τον καθένα – όχι, το ομότιτλο χιτ από τον δεύτερο δεν ακούστηκε. Για προσωπικούς, ασφαλώς, λόγους, θα μας άρεσε να είχαμε ακούσει το Lived In Bars, και, αφού η αναδρομή στο παρελθόν ήταν στο πρόγραμμα, ένα Shaking Paper θα ήταν ταιριαστό. Αλλά καμία σημασία δεν έχει το τι θα θέλαμε να ακούσουμε εμείς ως κοινό, ή το τι φαντάζεται ή και γνωρίζει η αγαπημένη «βασίλισσα του sadcore» ότι θα θέλαμε να ακούσουμε, γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη επαγγελματία performer, που συναινεί στις επιταγές της αγοράς, ίσως γιατί δεν θέλει ή γιατί δεν μπορεί να το κάνει - ή και τα δύο.

Κάπως έτσι κύλησαν δύο ώρες, και, ενώ είχε απομείνει μόνη της στη σκηνή, έφτασε το αποχαιρετιστήριο I Can’t Give You Anything But Love, Baby, κλασικό και χιλιοδιασκευασμένο, αν και ποτέ όπως το ακούσαμε, σε μια ερμηνεία a cappella, εκείνο το βράδυ της Παρασκευής. Έφτασε επίσης και η μοναδική απόπειρα επικοινωνίας με το κοινό, εκτός από τις σκόρπιες και χαμηλόφωνες ευχαριστίες που είχαν προηγηθεί, σε σπαστά Ισπανικά που γρήγορα έδωσαν τη θέση τους στα Αγγλικά. Με την ίδια μαγευτική δυνατή αλλά ταυτόχρονα εσωστρεφή φωνή, η Chan μας προέτρεψε να φροντίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας προτού δώσουμε (και δοθούμε) στους άλλους. Απόσταγμα προσωπικής εμπειρίας, λιγάκι κοινότοπο αλλά ειλικρινές, όπως ήταν και η ίδια καθ’όλη τη διάρκεια της βραδιάς.

Το τέλος μας φάνηκε κάπως απότομο, είναι η αλήθεια, εκ των υστέρων όμως, η εμπειρία ήταν αν μη τι άλλο ικανοποιητική. Παρά τα όποια ψεγάδια, η Cat Power μας παρουσίασε με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές, απλά και και ανεπιτήδευτα, αυτό που είναι αυτή τη στιγμή: μια έμπειρη δημιουργός με αναμφίβολο ταλέντο και ιδιαίτερη παρουσία, στο κατώφλι της πολυπόθητης όσο και τρομακτικής ωριμότητας.  

 

Setlist:

1. He Turns Down 
2. Into My Arms / Dark End of the Street/ I Don’t Blame You / I Am Stretched on your Grave / Horizon (medley of songs by Nick Cave & The Bad Seeds, James Carr, Cat Power and Sinéad O’Connor
3. Robin Hood
4. These Days / Song to Bobby
5. Woman
6. Pa Pa Power (Dead Man’s Bones cover)
7. Me voy
8. In Your Face (Frank Ocean’s “Bad Religion” within the song)
9. Great Waves (Dirty Three)
10. Metal Heart
11. White Mustang (Lana del Rey cover)
12. Cross Bones Style / Nude As The News
13. Manhattan
14. He Was A Friend of Mine/ Oh Sweet Nuthin’/ Shivers (medley of traditional tune with songs by The Velvet Underground - The Boys Next Door)
15. Good Woman
16. Wanderer
17. The Moon

I Can’t Give You Anything But Love, Baby (Jimmy McHugh cover)

 

Venue: Circo Price, Madrid

Date: 02.11.2018