LCD Soundsystem - American Dream
Ακούγοντας πολλάκις το νέο άλμπουμ των LCD Soundsystem δυσκολεύτηκα να καταλάβω αν αποτελεί μια αρκετά καλή ή μια κορυφαία δουλειά, επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του "This Is Happening" (2010).
Ο James Murphy συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα μέσα στα κορυφαία μυαλά της μουσικής του σήμερα δίπλα σε ονόματα όπως Thom Yorke, Jack White, Four Tet, Justin Vernon, Grimes, Adam Granduciel (War On Drugs) κ.α.. Τόσο σε ότι αφορά τη μουσική των δικών του LCD Soundsystem, όσο και μέσα από δουλειές όπου μετέχει σαν παραγωγός (βλ. Reflektor, 2013 των Arcade Fire).
Όταν πέρσι οι LCD Soundsystem ανακοινώθηκαν ως headliners στο Coachella 2016, κανείς πιστεύω ότι μπόρεσε να κρατήσει τον ενθουσιασμό του, και ειδικότερα ο γράφων που είχε την τύχη να τους δει από κοντά στο Primavera Sound 2016 και να ζήσει μια από τις κορυφαίες συναυλιακές εμπειρίες της ζωής του.
Πιστεύω ότι o Murphy έχει ένα στυλ που πέραν του ότι χαρακτηρίζει τις μελωδίες του σχήματός του, εμφανίζεται και στις παραγωγές όπου μετέχει. Για παράδειγμα, όπως είχαμε γράψει το για το "Reflektor", η συνδρομή του Murphy στο στυλ των Arcade Fire τους έβγαλε λιγάκι από τα "νερά" τους, και τελικά μόλις φέτος με τη νέα τους δουλειά "απελευθερώθηκαν" ξανά μουσικά βγάζοντας έναν πολύ καλύτερο δίσκο ("Everything Now", 2017).
Σε ότι αφορά του ίδιους, ο νέος τους δίσκος "American Dream" δεν περιέχει κομμάτια που μπορούν να σταθούν δίπλα στα Daft Punk Is Playing at My House, Tribulations, Losing My Edge, All My Friends, New York I Love You, But You're Bringing Me Down, κλπ.
Είναι ένα άρτιο άλμπουμ σε επίπεδο παραγωγής με κομμάτια που "υπομονετικά" χτίζονται και με τρόπο αψεγάδιαστο. Οι κιθάρες πολύ καλά τοποθετημένες, τα φωνητικά γνώριμα και με τη συμμετοχή της Nancy Whang με ενίοτε δόσεις ψυχεδέλειας (Change Yr Mind, Tonite) και τα ντράμς με τα synths σε γνωστούς ρυθμούς πάντα LCD Soundsystem.
Οι στίχοι επίκαιροι πολιτικά και κοινωνικά κάτι που συνάγεται και από τον τίτλο του δίσκου:
--
"The early years were boring
The quiet, unhappy punk
See mother was a cripple and my father was a drunk but gentle man
So we do the best we can" (Call The Police)
--
"Wake up with somebody near you
And at someone else's place
You took acid and looked in the mirror
Watched the beard crawl around on your face
Oh, the revolution was here
That would set you free from those bourgeoisie" (American Dream)
--
και για τους φίλους:
"And it sounds like the nineties
Who can you trust
And who are your friends
Who is impossible
And who is the enemy" (Other Voices)
Το "American Dream" διαπιστώσαμε / νιώσαμε ότι δημιουργήθηκε όχι τόσο για το foreground, αλλά για το background του οποιουδήποτε χώρου μπορεί να ακουστεί. Ενας δίσκος που πιστεύουμε ότι θα αποτελέσει το τέλειο lead-in για τις συναυλιακές εκρήξεις των LCD, και όχι για να είναι το κύριο μέρος της αυτής setlist των live τους από δω και στο εξής (βλ. setlist.fm).
Με το "American Dream" o James Murphy δεν κατάφερε να σκεφτεί "out-of-the-box". Είχε ανακοινωθεί εδώ και 1,5 χρόνο ότι θα κυκλοφορήσει νέα δουλειά. Καθυστέρησε αρκετά, κάτι που συνεπάγεται ότι ίσως δούλεψε αρκετά, και ίσως ότι τόσο καινοτομικά, για να μας παραδώσει αυτό το τελικό αποτέλεσμα.
Πιστέουμε ότι σίγουρα και πάνω απ' όλα του έλειψαν οι αγαπημένοι του LCD Soundsystem. Το 2011 με την ιστορική "τελευταία" συναυλία στο Madison Square Garden, και με το ντοκυμαντέρ που την ακολούθησε, ουκ ολίγοι από μας δάκρυσαν και μάλλον περισσότερο απ' όλους μας ο ίδιος ο Murphy.
Επανήλθε λοιπόν, έχει δώσει φοβερές παραστάσεις από πέρσι, και ασφαλώς ως σοβαρός και υπεύθυνος μουσικός δε θα μπορούσε να μην μοιραστεί μαζί μας τους νέους ήχους και μουσικές που τριγυρνούσαν στο μυαλό του τα τελευταία χρόνια.
Υ.Γ.: Κατάφερε να πετύχει το πρώτο Νο1 άλμπουμ στα τσαρτ των Η.Π.Α.
Κομμάτια που ξεχώρισα: How Do You Sleep?, Call The Police, American Dream
DFA Records / Columbia Records, 01.09.2017
