Passion Pit - Kindred
Οι Passion Pit, του ελληνικής καταγωγής Michael Angelakos, έλαβαν ευρεία αναγνώριση, ειδικά την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μετά το δεύτερο άλμπουμ τους "Gossamer". Είχαν την ευκαιρία να παίξουν σε μεγάλα φεστιβάλ και κυκλοφόρησαν μετά από μια δύσκολη συγκυρία πριν το τρίτο τους άλμπουμ.
Το 2012 ο Angelakos αναγκάστηκε να νοσηλευθεί και να ακυρώσει σειρά συναυλιών, όταν και έγινε γνωστό ότι πάσχει από διπολική διαταραχή.
Την περασμένη χρονιά η μπάντα δούλεψε στο νέο άλμπουμ στο indie-electro στυλ που τους χαρακτηρίζει.
Το "Kindred" ανήκει στην κατηγορία των άλμπουμ που μετά πρώτο άκουσμα ενδεχομένως κανείς να μην "επιστρέψει" εύκολα σε αυτό.
Ο ξεχωριστός τους ήχος όμως, η χαρακτηριστική φωνή του Angelakos και η πρόσφατη κοινοποίηση από τον ίδιο του ιατρικού ιστορικού μας έκαναν να επιμείνουμε και τελικά να βρούμε αξιόλογα στοιχεία και τραγούδια που θα μας συνοδέψουν την καλοκαιρινή - τουλάχιστον - περίοδο.
Το εισαγωγικό και αρκετά καλό Lifted Up (1985) προϊδεάζει εύστοχα το κλίμα και τη διάθεση του δίσκου.
Η μουσική του άλμπουμ έχει επιρροές από 80's, κάτι που συμβαίνει συχνά στις μέρες μας (βλ. CHVRCHES, Purity Ring...), με το Where The Sky Hangs να αποδεικνύει τα γραφόμενα.
Το All I Want είναι από τα ξεχωριστά τραγούδια του "Kindred", στο οποίο κανείς μπορεί να ακούσει τα διάφορα επίπεδα της φωνής του Angelakos.
Με το δίσκο να διανύει την καλύτερή του περίοδο, ακούμε στο Five Foot Ten (I) με την πολύ καλή εισαγωγή και με κλίμα χορευτικό που θα θέλαμε να ζήσουμε σε κάποια ζωντανή τους εμφάνιση.
Η electro μπαλάντα Dancing On The Grave δημιουργεί έναν συνδετικό κρίκο για τη δεύτερη φάση του δίσκου.
Μετά το θορυβώδες Until We Can't (Let s Go) ακούμε το Looks Like Rain στο οποίο τα φωνητικά είναι ιδιαίτερα και κυρίαρχα.
Το Ten Feet Tall (II) κλείνει πολύ καλά το δίσκο με τα ωραία παραμορφωμένα φωνητικά και δημιουργεί το κατάλληλο fade out.
Το "Kindred" αποτελεί μια συνεπή δουλειά και καλή προσπάθεια στο χαρακτηριστικό στυλ των Passion Pit, που θέλοντας ή μη, μας βάζει σε καλοκαιρινό κλίμα και μας ξεσηκώνει με τους ρυθμούς του. Στιχουργικά είναι πιο προσωπικό. Με συγκρατημένο τρόπο μας άρεσε, αλλά θεωρούμε ότι δεν έχει την ποιότητα να μας κρατήσει το ενδιαφέρον για πολύ καιρό.
Columbia Records, 21.04.2015
