Οι Dead Can Dance στο Ηρώδειο στις 3 Ιουλίου
Οι Dead Can Dance επιστρέφουν στην Ελλάδα και την Αθήνα την Τετάρτη 3 Ιουλίου, στα πλαίσια της περιοδείας τους "A Celebration - Life & Works 1980-2019" και του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου.
Το δίδυμο των Brendan Perry και Lisa Gerrard θα βρεθεί στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού έχοντας μόλις τον περασμένο Νοέμβριο κυκλοφορήσει το “Dionysus”, τον πλέον κατάλληλο δίσκο που θα μπορούσε να παρουσιάσει στον συγκεκριμένο χώρο, αλλά και τον πλέον κατάλληλο χώρο για να ακουστεί αυτός ο δίσκος. Ένα album που πήρε δύο χρόνια για να δουλευτεί, διαμορφωθεί και ολοκληρωθεί σε ένα έργο επικών διαστάσεων, το “Dionysus” εξερευνά τον μύθο του αρχαίου Έλληνα θεού και όλα όσα ο μύθος αυτός συμβολίζει.
Η ελευθερία έκφρασης, ο αυθορμητισμός, τα ένστικτα, η λατρεία της φύσης, η ίδια η φύση αυτή καθαυτή είναι στοιχεία που το ένατο studio album των Dead Can Dance δεν επιδιώκει απλά να ενσωματώσει αλλά να αποτελέσει ένα κομμάτι στην αλληλουχία τους. Τo κατορθώνει με τρόπο απόλυτο: το album είναι το ίδιο μια ψηφίδα στο ψηφιδωτό που απεικονίζει τον ίδιο τον θεό του κρασιού και των σαρκικών απολαύσεων.
Πέρα από αυτό, το “Dionysus” είναι ένα έργο γραμμένο με μορφή έργου κλασικής μουσικής σε δύο μέρη, ωστόσο, ενσωματώνει παράλληλα όλα τα στοιχεία που έκαναν το συγκρότημα από την Αυστραλία να εδραιωθεί ως το κορυφαίο σχήμα στην “world music”, ένα μουσικό είδος που σε μεγάλο βαθμό οφείλει την δημοφιλία του στους Dead Can Dance. Ήχοι που έρχονται από την Μεσόγειο μπλέκονται με μουσικά όργανα από την Ρωσία και την Βραζιλία, με φωνητικά σε γλώσσες που ο Perry και η Gerard επινόησαν ειδικά για τον δίσκο και field recordings από την Ελβετία, ήχοι πουλιών ηχογραφημένοι στο Μεξικό εναλλάσσονται με ιρανικά και τούρκικα κρουστά, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που είναι αληθινή “μουσική του κόσμου”.
Εκτός από την παρουσίαση του “Dionysus”, οι Dead Can Dance θα συμπεριλάβουν στο set τους κομμάτια από τις προηγούμενες δεκαετίες της σαραντάχρονης πορείας τους, μια πορεία την οποία γιορτάζουν με την περιοδεία "A Celebration - Life & Works 1980-2019”. Ποιος καλύτερος τρόπος για το ελληνικό κοινό που τόσο αγαπά τους Αυστραλούς να γιορτάσει μαζί τους την επέτειο αυτή παρά με ένα έργο αφιερωμένο στον Διόνυσο, τον κατεξοχήν θεό των ξέφρενων εορτασμών, εκτελεσμένο από τους ίδιους τους Dead Can Dance σε ένα από τα αρχαιότερα θέατρα στον κόσμο;
Το συγκρότημα που έχει κατορθώσει να αναμίξει στοιχεία από την Μέση Ανατολή, την ευρωπαϊκή όπερα, τους ψαλμούς, την κλασική μουσική, τους Αφρικάνικους ρυθμούς, την κέλτικη παράδοση, την Λατινική Αμερική και τον παγανισμό των βορειοευρωπαϊκών λαών σε έργα απαράμιλλης ομορφιάς και αρμονίας, θα παρουσιάσει τις συνθέσεις του εκτελεσμένες με τρόπους που τις εξερευνούν εκ νέου, σε έναν χώρο που φτιάχτηκε για να ερμηνεύονται πανανθρώπινα έργα έργα όπως αυτά των Dead Can Dance την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019.
Διαβάστε την ανακοίνωση της παραγωγής:
«Ο αρχέγονος κόσμος των Dead Can Dance»
LISA GERRARD & BRENDAN PERRY
Dionysus
3 Ιουλίου 2019
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Οι εξαιρετικοί Dead Can Dance έρχονται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Τετάρτη 3 Ιουλίου.
Στη διάρκεια του σαραντάχρονου ταξιδιού τους, το αγαπημένο συγκρότημα από την Αυστραλία, έγινε γνωστό για τον ξεχωριστό του ήχο, που δημιουργεί ηχητικά τοπία με μαγευτική μεγαλοπρέπεια. Εμπνέεται από τη φύση και τις τοπικές μουσικές, από τους σαμάνους της Αφρικής μέχρι τους Κέλτες, αναδεικνύει τις λαϊκές μουσικές παραδόσεις της Ευρώπης - ιδιαίτερα τη μουσική του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης – και συνδυάζει την ατμόσφαιρα της ambient pop και των world beat, με τους ψαλμούς και την art rock. Η δημοφιλία των Dead Can Dance ουσιαστικά γέννησε το μουσικό ρεύμα που αργότερα ονομάστηκε «world music» και σημείωσε ευρύτατη επιτυχία, ξυπνώντας το ενδιαφέρον για ένα απόμακρο και πρωτογενές μουσικό σύμπαν.
Οι Dead Can Dance θα παρουσιάσουν στο αθηναϊκό κοινό ένα πολύ ξεχωριστό set list. Θα συμπεριλάβουν κομμάτια που δεν έχουν παίξει ποτέ ξανά ζωντανά στη σκηνή, αλλά και κομμάτια από τις πρώτες δεκαετίες της πορείας τους, που τώρα θα τα ερμηνεύσουν με νέες μουσικές φόρμες, δίνοντας την ευκαιρία και στους νεότερους φίλους τους να μυηθούν στον κόσμο των Dead Can Dance.
Για τους Dead Can Dance, η Ελλάδα είναι ένας τόπος ξεχωριστός, κάτι που αποδεικνύεται όχι μόνο από την επιλογή της θεματολογίας τους αλλά και από τους τίτλους πολλών άλμπουμ τους. Επιστρέφουν λοιπόν στον τόπο που γέννησε την τραγωδία για να παρουσιάσουν τον ιερό θεό της, τον Διόνυσο (Dionysus, 2018). Μόλις λίγα μέτρα πιο πάνω από το θέατρό του!
Φέρνοντας στο προσκήνιο ιεροτελεστίες και τελετουργικά που συνδέονται με τη σπορά και το θερισμό, και τον αρχαίο Έλληνα θεό Διόνυσο, ο Brendan Perry αναπτύσσει επτά μουσικά «επεισόδια» πάνω στον διονυσιακό μύθο, δημιουργώντας ένα ορατόριο με μουσικές καταβολές και στοιχεία που φτάνουν έως τον 16ο αιώνα.
Τα σόλο και τα χορωδιακά τραγούδια του Dionysus ξεπερνούν τα όρια της γλώσσας και ακολουθώντας την παράδοση του συγκροτήματος, δεν βασίζονται σε λιμπρέτο. Στο Dionysus ο Perry εμπνέεται από το οργιώδες φυσικό περιβάλλον, τις φωνές των ζώων και τους ήχους της φύσης. Συγκεντρώνοντας ένα εντυπωσιακό φάσμα κρουστών και λαϊκών οργάνων από όλο τον κόσμο, που εκτείνονται από το Ιράν έως και την Σλοβακία, δημιουργεί ένα εκστασιακό «διονυσιακό» μουσικό περιβάλλον!
Sea borne: αναγγέλλεται η άφιξη του Διονύσου από την Ανατολή με πλοίο. Ο θεός ερχόμενος ως ξένος, προστατεύει το Ξένο. Αυτόν που δεν εντάσσεται στο κατεστημένο αλλά και οτιδήποτε ξεφεύγει από την ανθρώπινη λογική.
Liberator of Minds: ο θεός που δίνει φτερά στο ανθρώπινο μυαλό, συνδέεται με την απελευθέρωση του ανθρώπου από τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι κοινωνικές νόρμες.
Dance of Bacchantes: ανασύρει την έξαλλη τελετή των γυναικών οπαδών του Διονύσου που αφού εγκατέλειψαν τα οικιακά τους καθήκοντα, μετατράπηκαν σε εκστασιασμένες μαινάδες.
The Mountain: αρχή της Β πράξης. Ο ακροατής μεταφέρεται στον τόπο γέννησης του θεού Διονύσου, στο βουνό Νύσσα. Εκεί διδάχτηκε από τον Κένταυρο Χείρωνα και μυήθηκε στις βακχικές ιεροτελεστίες, στις ψαλμωδίες και στους χορούς.
The Invocation: ο χορός καλεί τον Διόνυσο να λάβει μέρος στην τελετή του θερισμού, που αναφέρεται στην κυρίαρχη θέση που έχει ο θεός στο καταγωγικό / γενεαλογικό μύθο του θεάτρου και της τραγωδίας.
The Forest: το κάλεσμα για επιστροφή σε μία πρωτόγονη αλλά φωτισμένη κατάσταση της ύπαρξης μακριά από υλικές επιδιώξεις. Αναφορά στην παράδοση Hindu όπου η φυγή στο δάσος είναι το ύστατο στάδιο της ανθρώπινης πνευματικής εξέλιξης.
Psychopomp: Η τελευταία πράξη. Ο Διόνυσος οδηγός στο Μετά τη Ζωή. Σαν άλλος ψυχοπομπός για τον Άδη.
Συνολικά, η μουσική των Dead Can Dance είναι μία ελεύθερη κατάδυση στον πρωτόγονο κόσμο των ήχων, των ενστίκτων αλλά και της ανόθευτης και αυθόρμητης συγκίνησης.
Μία συμβολική εμπειρία μύησης και απελευθέρωσης για τους φίλους του συγκροτήματος, στις 3 Ιουλίου στο Ηρώδειο.
