Christian Overload Festival @ Boiler, Athens

Άλλοι βάφουν αυγά, άλλοι φτιάχνουν λαμπάδες, άλλοι ψωνίζουν καινούρια παπούτσια, όμως το Boiler της οδού Βλαχάβα προετοιμάστηκε για την Κυριακή του Πάσχα με το καθιερωμένο πια festival Christian Overload.

Ξεκινώντας όπως πάντα την Κυριακή των Βαΐων για να λήξει την Μ. Τετάρτη, φιλοξένησε και φέτος μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες αθηναϊκές μπάντες, οι οποίες μας βοήθησαν να μπούμε σε κλίμα κατάνυξης. Μουσικής και όχι θρησκευτικής. Ανάσταση.

Ημέρα #1

Kooba Tercu

Η αυλαία του φετινού fest ανοίγει με τους Κooba Tercu να ηγούνται του opening ceremony.

 

Effects, effects, effects! Percussion, percussion percussion! Κάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να συνοψίσει την μουσική των Kooba Tercu αν δεν ήθελε να μπλέξει με το να απαριθμεί τα όσα genres αναμιγνύουν με μαεστρία στις συνθέσεις τους. Με πληθωρικές πεταλιέρες να απλώνονται μπροστά από όλα τα μέλη τους συγκροτήματος, πλην του drummer και του χειριστή των κρουστών, κατορθώνουν να δημιουργούν ένα ηχητικό χάος, που όμως και τάξη και συνοχή διαθέτει και νόημα βγάζει και ιδιαίτερη αισθητική το χαρακτηρίζει.

Από jungle beats ως shoegaze, από την ψυχεδέλεια ως το noise και το prog rock, από την disco ως το αφρικάνικο ethnic, οι Kooba Tercu ανακατεύουν στο καζάνι του σαμάνου της φυλής τους ετερόκλητα υλικά, προκειμένου να παράγουν έναν ήχο που θυμίζει στον ακροατή πολλά, αλλά εντέλει δεν μπορεί να καταταχθεί απόλυτα πουθενά. Με τα κρουστά να δεσπόζουν ως συμπαγής σκελετός στο κατά τα άλλα εύπλαστο και ευμετάβλητο μουσικό οικοδόμημα που χτίζουν στο live τους και τα tribal φωνητικά να λειτουργούν κυρίως συνοδευτικά, δημιουργώντας μια τελετουργική ατμόσφαιρα, οι Kooba Tercu παίζουν live που διαθέτουν τον παιγνιώδη και απελευθερωτικό χαρακτήρα του αυτοσχεδιασμού με την σιγουριά των ανθρώπων που έχουν δουλέψει πάνω στον ήχο τους.

Οι στιγμές που τα κομμάτια τους τείνουν να κλίνουν προς ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος είναι οι πιο αδύναμες συνθετικά, όμως ακόμα και αυτές λειτουργούν θετικά στο σύνολο του performance αναλαμβάνοντας τον ρόλο της ανάπαυλας και της συναισθηματικής αποφόρτισης. Μια μπάντα που δεν παραδίδεται ούτε λεπτό σε εύκολα κλισέ, οι Kooba Tercu ξέρουν πως να στήσουν και να ολοκληρώσουν μια μουσική ιεροτελεστία.

Ημέρα #2

Pizza Box

Διαφορετικός αέρας φύσηξε την δεύτερη μέρα του φεστιβάλ. Με δύο μπάντες που κινούνται στα πλαίσια του punk είχε έρθει η ώρα να ενδώσουμε στην αμαρτωλή απόλαυση του headbanging. Ή μήπως όχι;
Πρώτοι ανέβηκαν στην σκηνή οι Pizza Box. Αποτελούμενοι από δύο μέλη, drums και κιθάρα, οι Pizza Box ακολουθούν την κλασική πλην τίμια συνταγή του college punk . Απλοϊκές συνθέσεις, καθαρός ήχος χωρίς πολλά πολλά εφέ, βλέμματα κρυφών συνεννοήσεων επί σκηνής και διακοπές για κουρδίσματα, κέφι και inner jokes. Ό,τι ακριβώς δηλαδή έχουμε συνηθίσει να συνθέτει τέτοιου είδους συναυλίες.

Αρκετές διασκευές σε γνωστά κομμάτια, από το Ring of Fire ως την Misirlou συμπλήρωσαν το set με τις συνθέσεις της μπάντας. Προσωπική άποψη ότι οι τόσες διασκευές σε τόσο γνωστά κομμάτια, αν και παιγμένες με πανκ τρόπο που ταίριαζε στο σύνολο, θα μπορούσαν να λείπουν. Συνολικά, παλιό, καλό punk fun και ήχος που έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές.

Μαύρο Γάλα

 

Μιλώντας για γαλουχία, φτάνει και η ώρα να μιλήσουμε για το Μαύρο Γάλα που ανέβηκε στην σκηνή αμέσως μετά. Το διαχρονικό κλασικό στήσιμο punk μπάντας (μπάσο, κιθάρα, drums), αυτό που έχει αποδεδειγμένα τα καλύτερα αποτελέσματα όταν θες να παίξεις αγνό punk, με απλές φόρμες αλλά με δύναμη. Όμως το Μαύρο Γάλα παραδίδει περισσότερα από αυτό.

Με καταιγιστικούς ρυθμούς και πολύπλοκα drum patterns, με κοφτερά, επιθετικά αλλά ιδιαίτερα όσον αφορά την χροιά τους φωνητικά, με συνθέσεις που δεν ξεπερνούν το ενάμιση λεπτό είναι ένας δυναμικός κινητήρας επι σκηνής που δεν αρκείται στο να παράγει τις κλασικές πανκ φόρμες, αλλά αναζητά στο σκοτεινό, παχύρρευστο μαύρο την πρωτοτυπία.

Ημέρα #3

Δύο μπάντες στην σκηνή του Boiler και για την δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ. Με κοινές ρίζες αλλά και με αρκετές διαφορές, σίγουρα πάντως χωρίς περιττές φανφάρες και χρονοτριβές, οι δύο μπάντες πρόσφεραν στον κόσμο που συγκεντρώθηκε η καθεμία το δικό της σύντομο, αλλά σφιχτό set.


Electric Bulbs of Death

Oι Electric Bulbs of Death είναι μια μπάντα που απαρτίζεται από τέσσερις πεπειραμένους μουσικούς: δύο κιθάρες (με τον έναν από τους δύο κιθαρίστες να αναλαμβάνει και την ευθύνη για τα φωνητικά) μπάσο και drums. Εκμεταλλευόμενοι πλήρως την πολύχρονη εμπειρία τους ως μουσικοί, οι 4 Electric Bulbs, δεν διστάζουν να ξύσουν την πλάτη του rock’n’ roll τέρατος σαν να χαϊδεύουν το αγαπημένο τους γατάκι και μάλιστα, να το κάνουν να γουργουρίσει εξίσου ευχαριστημένο.

Έχοντας ως αφετηρία την χύτρα του ροκ, περνούν με άνεση μέσα από τα μονοπάτια της americana, του desert rock, εισάγοντας όμως ύπουλα ακόμα και στοιχεία από είδη όπως το shoegaze, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που είναι μεν κλασικό, αλλά δεν αναμασά το κλασικό, αντιθέτως, διαθέτει και χαρακτήρα, και φρεσκάδα. Πολύ ενδιαφέροντα και φρέσκα riffs ακούστηκαν από την fender του δεύτερου κιθαρίστα.

 

Hand and Leg

Είναι προφανές ότι οι Hand and Leg έχουν γεννηθεί μέσα από την παράδοση των πρωτο-punk μπαντών, όπως οι Iggy and The Stooges. Είναι επίσης προφανές ότι έχουν αντλήσει πολλά στοιχεία από το punk all (ή έστω mostly) female συγκροτημάτων όπως οι Kleenex ή οι The Slits. Το μίγμα αυτό το έχουν διανθίσει με στοιχεία από το art rock. Μπάσο και φωνή από την γυναίκα της μπάντας και drums και φωνή από τον άνδρα αυτής. Μια μπάντα που φαίνεται ότι τα απανωτά live σε διαφορετικά venues αλλά και οι περιοδείες στο εξωτερικό την έχουν βοηθήσει ιδιαίτερα στο να φτιάξει τον ήχο της και να παραδίδει πλέον sets σφιχτά, δυναμικά, συμπαγή και με τον απαραίτητο ακουστικό όγκο. Οι καινούριες συνθέσεις που παίχτηκαν και συμπεριλαμβάνονται στην τελευταία τους κυκλοφορία σήμαναν την εισαγωγή νέων στοιχείων στο κατά τα άλλα συνεκτικό ανά τα χρόνια ύφος της μπάντας. Μια ποιοτική μπάντα τόσο όσον αφορά τις συνθέσεις, όσο και όσον αφορά τον ήχο.


Ημέρα #4

Τελευταία και πιο χορταστική μέρα για το Christian Overload με 3 μπάντες να ανεβαίνουν στην σκηνή του Boiler.

Onatree

Την βραδιά άνοιξαν οι Onatree, με τον συγκεντρωμένο κόσμο να είναι τόσο πολύς που οι πόρτες έκλεισαν με αποτέλεσμα αρκετά άτομα να μείνουν απ’ έξω H γράφουσα ήταν μία από αυτούς που ήπιαν μπύρα στο πεζοδρόμιο όσο οι Onatree έπαιζαν αυτό που στην σελίδα τους περιγράφουν ως modern rock.

Επιφυλάσσομαι προκειμένου να διαμορφώσω προσωπική άποψη σε επόμενο live τους. Όσοι πρόλαβαν και στριμώχτηκαν πάντως προετοιμάστηκαν καλά για το moshing που ακολούθησε με την εμφάνιση των Kalong.

Kalong

 

Οι ίδιοι οι Kalong περιγράφουν την μουσική τους ως grindcore disco, έναν όρο που βρήκα εξαιρετικά ταιριαστό και ενδιαφέροντα, μιας και αυτό που παίζουν οι Kalong είναι σίγουρα grindcore, από την άλλη περιέργως διαθέτει groove. Με τον εξαιρετικά επικοινωνιακό τραγουδιστή τους, ο οποίας διαθέτει πολύ ενδιαφέρουσα φωνή για το συγκεκριμένο genre, να δένεται με το καλώδιο του μικροφώνου, να πέφτει από την σκηνή και να μας κοιτάζει καθ’ όλη την διάρκεια του live με τρελαμένο βλέμμα, κατάφεραν να ανάψουν τα αίματα στο κοινό που ανταποκρίθηκε με slamdancing. Βlast-beat αρκούντως δαιμονισμένο όσο και ευφάνταστο και παραμορφωμένο μπάσο ολοκλήρωσαν το σφυροκόπημα στο οποίο επιδόθηκαν οι Kalong. Χορταστικό αλλά σφιχτό set, απολαυστικό για τους φίλους του είδους και όχι μόνο. Εύφημη μνεία για το γεγονός ότι διαθέτουν στο ρεπερτόριό τους κομμάτι γραμμένο για τους πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο.


Matchin’ Punchies

Αυλαία για το Christian Overload με τους Matchin’ Punchies, το δίδυμο που αποτελείται από κιθάρα και drums. ‘Εντονες 90's , early 00's αναφορές, θρυμματισμένα όσο και παιγνιώδη κιθαριστικά μοτίβα, εκτεταμένη χρήση του loop pedal συνθέτουν τον ήχο των Matchin’ Punchies τον οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως power emo pop με στοιχεία από αυτό που καθιερώθηκε να περιγράφουμε ως indie rock καθώς και college punk αισθητική.

 

 

Eπιμελώς άτεχνες και διασκεδαστικότατες διασκευές και pot pourri γνωστών κομματιών συμπλήρωσαν τις δικές τους συνθέσεις, ενώ η σκηνική τους παρουσία για την βραδιά συμπεριέλαβε μοίρασμα merchandise στο κοινό από σκηνής, διαλόγους μεταξύ των μελών της μπάντας αλλά και με άτομα από τον συγκεντρωμένο κόσμο καθώς και ένα διάλειμμα προκειμένου να αλλάξει ο κιθαρίστας χορδή στην κιθάρα κατά την διάρκεια του οποίου ένα μέλος του κοινού ανέβηκε στην σκηνή για να τζαμάρει στα drums. Το μουσικό fusion και το πάντρεμα ετερόκλητων ειδών δείχνει να έχει την τιμητική του τελευταία στις αθηναϊκές μπάντες, οι οποίες όχι μόνο επιδίδονται σε αυτό, αλλά το κάνουν και πολύ καλά. Οι Matchin’ Punchies είναι μία από αυτές τις μπάντες. Απολαυστικότατη παρουσία και ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει φέτος το Christian Overload.

Kαι μετά πήγαμε να βρούμε το easter bunny...