We're Loud Fest 2016 @ Kyttaro Live Club, Athens
Το Σάββατο το βράδυ, προσκεκλημένοι από τη Slovenly Recordings, βρεθήκαμε στο We’re Loud Fest 2016. Ένα πολύ ιδιαίτερο φεστιβάλ, για τα ελληνικά δεδομένα.
Όπως είχαμε αναφέρει κατά την παρουσίασή του (διαβάστε εδώ), το φεστιβάλ έδωσε τη δυνατότητα, στους επισκέπτες, να συνδυάσουν 10-ήμερες διακοπές σε Θεσσαλονίκη, Λέσβο και Αθήνα με μουσική. Υπέροχη ιδέα και πρωτόγνωρη για τη χώρα μας.
Hand & Leg
Φτάσαμε στο Κύτταρο λίγο πριν κατέβουν από τη σκηνή οι Hand & Leg, ένα ελπιδοφόρο σχήμα της εγχώριας punk σκηνής. Στο μικρό διάστημα που τους είδαμε, μας έκαναν πολύ καλή εντύπωση. Ωμό punk-rock με ωραία σκηνική παρουσία και θεατρικότητα. Σίγουρα θα επιδιώξουμε να τους ξαναδούμε.
Scraper
Λίγα λεπτά μετά, ανέβηκαν στη σκηνή οι Scraper, έχοντας στις «αποσκευές» τους το πολύ ενδιαφέρον πρόσφατο άλμπουμ τους, Misery. Η μπάντα από το San Francisco πραγματοποίησε μία εμφάνιση πέραν των προσδοκιών μας.
Δυνατός και «βρώμικος» ήχος, στιβαρή πανκ μουσική, και καλή σκηνική παρουσία. Οι Scraper μετέτρεψαν τη «δυστυχία» τους και τη μηδενιστική απόρριψή τους σε ένα συμπαγές live. Ενώ προορίζονταν ως ένα συγκρότημα για να ζεστάνει το κοινό, απέδειξαν ότι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ένα αυτοτελές live. Επίσης, είμαι βέβαιος πως το "Lick me don't love me" δε θα μπει σε κάποια συλλογή ρομαντικών στίχων… Ελπίζουμε να τους ξαναδούμε στα μέρη μας.
Gay Anniversary
Περιμένουμε τους δικούς μας Gay Anniversary να ανέβουν στη σκηνή, αλλά υπάρχει μία καθυστέρηση η οποία οφείλεται σε τσακωμό τους με τους πορτιέρηδες!
Δεν καταλάβαμε ακριβώς τι έγινε, αλλά ξέρουμε ότι αυτό τους ώθησε στο να μετατρέψουν την οργή τους σε ένα από τα δυνατότερα live που είδαμε φέτος στην Ελλάδα. Αρχικά ο τραγουδιστής τους, εμφανώς αναστατωμένος, μας ανακοίνωσε ότι λόγω του καβγά δεν έχουν καμία όρεξη για live. Θα παίξουν όμως λόγω σεβασμού απέναντι στο κοινό που πλήρωσε και επειδή τους το ζήτησε ο φίλος τους που ενεπλάκη στο σκηνικό.
Μετά την προτροπή «Αν μπορείτε σπάστε τα όλα εδώ μέσα», είδαμε ένα απίστευτο live! Φουλ επίθεση, γκάζι στον ήχο, συνδυασμός noise rock και punk, με τον χαρισματικότατο τραγουδιστή τους να αποτελεί έναν top-class performer. Ανελέητος ρυθμός, ασταμάτητα crowd surfing ακόμα και από τον ίδιο τον τραγουδιστή, ο οποίος «έφτυνε» επιθετικούς στίχους από φωτιά. Όλος ο κόσμος χτυπιόταν και χόρευε ασταμάτητα ενώ τα μέλη της μπάντας, λουσμένα στον ιδρώτα συμμετείχαν με ψυχή και σώμα σε όλο αυτό το μακελειό.
Η εμφάνιση των Gay Anniversary ήταν από τις αυθεντικότερες και πιο ωμές που έχω δει τα τελευταία χρόνια, ένα live-γροθιά στο πρόσωπο, το οποίο απέπνεε φρεσκάδα και όχι στημένο και στιλιζαρισμένο επαγγελματισμό. Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο συγκρότημα να δει κανείς σε live στην Ελλάδα και ένα από αυτά που μπορούν να παίξουν άνετα σε φεστιβάλ του εξωτερικού.
The Spits
Ακολουθούν οι Spits, στη μοναδική φετινή τους εμφάνιση στην Ευρώπη. Ήχος πολύ κοντά σε αυτόν των Ramones, ίσως πιο βρώμικος. Το συγκρότημα ήταν σε μεγάλη φόρμα και έπαιξε κομμάτια από τη σημαντική 15ετή πορεία του. Οι crowd surfers βούταγαν ασταμάτητα στο κοινό, ο ένας μετά τον άλλον, σχηματίζοντας μία θάλασσα από σώματα, η οποία κυματίζει άγρια υπό τις μουσικές των Spits. Υπέροχο θέαμα! (τιμή και δόξα στη γενναία ηρωίδα που αποφάσισε να κάνει crowd surfing με το μίνι φόρεμά της! )
Δυνατά riffs, μπάσο που δίνει τον ρυθμό και το synth να δίνει μικρές ξεχωριστές πινελιές, χωρίς όμως να αλλοιώνει τον punk rock ήχο της μπάντας από το Seattle. Το συγκρότημα σου δίνει την αίσθηση ότι γκρεμίζει τα πάντα στο διάβα του, προσφέροντας παράλληλα ποιοτική μουσική. Ένα “don’t fuck with me” live, από μία μπαντάρα της οποίας τα live δεν πρέπει να χάσει κανείς.
Headliners της βραδιάς ήταν οι θρυλικοί Death, από το Detroit. Το συγκρότημα που έπαιξε (proto-)punk πριν την punk. Πριν από τους Stooges ή τους Ramones. Οι Death είναι το συγκρότημα που θα βρει κανείς στο τέρμα του σκαψίματος των ριζών της punk. Το κοινό τους υποδέχτηκε θερμά και το πάρτυ συνεχίστηκε.
Οι Death έπαιξαν κλασσικά τους κομμάτια, όπως τα Keep On Knocking, Where Do We Go From Here, Politicians In My Eyes στα οποία έγινε χαμός! Χορός, βουτιές στο κοινό, σκισμένα μπλουζάκια, πόδια στον αέρα και πανικός. Απρόβλεπτες αλλαγές στον ρυθμό τους, επαφή με το κοινό και όρεξη. Το συγκρότημα έπαιξε και λίγα κομμάτια από τον νέο τους δίσκο, "NEW", τα οποία ήταν κατά τη γνώμη μου και το μοναδικό σημείο όπου έγινε μια μικρή κοιλιά στην εμφάνισή τους. Μάλλον αδιάφορα θα τα χαρακτήριζα. Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος το απόλαυσε και με το παραπάνω.
Να αναφέρω ότι το πρόγραμμα εμφάνισης των καλλιτεχνών ξέφυγε από κάποια στιγμή και μετά, αλλά δε φάνηκε να απασχολεί κανέναν με τέτοιο ξέφρενο κλίμα που είχε δημιουργηθεί. Ίσα-ίσα, που ήταν μία αφορμή για περισσότερες μπύρες και κουβέντες.
Το We’re Loud Fest 2016 αποτέλεσε ακόμα ένα αποδεικτικό στοιχείο στον ισχυρισμό ότι το 2016 είναι η σπουδαιότερη χρονιά, όσον αφορά τα συναυλιακά δρώμενα, στην Ελλάδα. Είναι ενδιαφέρον να βλέπουμε να γίνονται μεγάλα και μικρά φεστιβάλ και το We’re Loud έδωσε μία δυνατή ανάσα δροσιάς προσφέροντας μία από τις καλύτερες βραδιές, που θα συζητάμε για καιρό. Ελπίζουμε το punk καραβάνι να ξαναέρθει από τα μέρη μας το 2017. Θα είμαστε εκεί.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε εδώ τη Slovenly Recordings για την πρόσκλησή της, η οποία μας έδωσε τη δυνατότητα να παραβρεθούμε και να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας από την κύρια ημέρα του We're Loud Fest 2016.
Έπίσης να συγχαρούμε την ετικέτα για την ποιοτική δουλειά που κάνει και που αποτέλεσε αφορμή να αναδειχθούν και πολύ αξιόλογες μπάντες μεσα στην ίδια τους τη χώρα και να τους ευχηθούμε να συνεχίσουν την πολύ καλή δουλειά τους!
