Bjork - Auditorium Parco Della Musica, Rome
Τη ιστορική Ρώμη, μετά από 7 χρόνια απουσίας, για μια μοναδική συναυλία στην Ιταλία στις 29 Ιουλίου, επισκέφθηκε η Bjork, το ισλανδικής καταγωγής "ξωτικό" της ηλεκτρονικής σκηνής, στον πανέμορφο χώρο του Cavea, το "Auditorium Parco della Musica".
"Vulnus" (πληγή) και "Cura" (θεραπεία) είναι οι λέξεις κλειδιά που χρειάζονται για να κατανοήσουμε το τελευταίο άλμπουμ της Bjork, και η λέξη «αγάπη» φαίνεται να είναι ο δημιουργός του μουσικού της έργου στο σύνολό του, που συνδέει τις δύο παραπάνω έννοιες μαζί και διαμορφώνουν το νέο της άλμπουμ "Vulnicura".
Κυρίες και κύριοι, παρακαλώ καθίστε τις θέσεις σας. Μια ιστορία ξεκινάει, μια ιστορία για το πόσο άμεσα και βαθιά η μουσική μπορεί να φθάσει μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Μια ιστορία για μια γυναίκα που είναι σήμερα η εκπρόσωπος μιας ολόκληρης κατηγορίας μουσικής, για μια μουσικό μοναδική που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανέναν, μουσικά και καλλιτεχνικά απρόβλεπτη, μια αυθεντική καλλιτέχνης της μουσικής μας ζωής.
Στη σκηνή, με περίπου 10 άτομα στην ορχήστρα, στα κρουστά ο Manu Delgado και ο Alejandro Ghersi, ο 25-χρονος παραγωγός από τη Βενεζουέλα γνωστός ως Arca. Ο Arca ήταν και ο παραγωγός του "Vulnicura" (η κριτική μας εδώ) μαζί με την Bjork. Το ταλέντο του νεαρού Arca, η ικανότητα του στη δημιουργία ρυθμών και στην οργάνωση της ορχήστρας βρέθηκαν σε τέλεια αρμονία με την ισχυρή και εξαίσια φωνή και τον τρόπο έκφρασης της Bjork, της οποίας οι ιδιαίτερες κινήσεις μπαλέτου προκάλεσαν το απέραντο χειροκροτήματα και τις κραυγές του κοινού.
Η φωνή της να ταξιδεύει μαζί με τα υπέροχα ορχηστρικά κομμάτια μέχρι να φτάσει το μαγικό σημείο στο οποίο δεν μπορούσε κανείς να διακρίνει την ανθρώπινη φωνή και μουσικό όργανο! Το σημείο που το ανθρώπινο ον αναμιγνύεται με τα ταξιδιάρικα ηχητικά κύματα, νιώθοντας ως θεατής ότι ίσως αυτή να είναι η ουσία της αληθινής μουσικής.
Το Auditorium στη Ρώμη είχε καταπληκτική ακουστική, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε θεατή να ακούει τέλεια, σχεδόν από κάθε γωνιά και σημείο του θεάτρου, κάθε συχνότητα ακουγόταν στη φυσική της μορφή, κάθε δόνηση ακουγόταν τέλεια, και μερικές φορές η μουσική σου έδινε την αίσθηση ότι σε τύλιγε σαν ένα απαλό χάδι.
Κάθε στιγμή της παράστασης προβαλλόταν σε μεγάλη οθόνη πίσω από τους μουσικούς, προβάλλοντας βίντεο από μαγευτικά απέραντα τοπία, χορό αγάπης με έντομα και παράξενα κινούμενα σχέδια στα οποία η Bjork ήταν η κύρια πρωταγωνίστρια.
Η setlist περιελάμβανε κυρίως τραγούδια από το νέο της άλμπουμ "Vulnicura". Μια μικρή γεύση από κομμάτια παλαιότερων ετών δόθηκε στους οπαδούς της με τα "Come to me" (από το Debut - 1993), "All Neon Like" (Homogenic - 1997), "Harm Of Will" (Vespertine - 2011).
Με ένα ντροπαλό "Grazie", με τέλεια προφορά στα ιταλικά, έκλεινε κάθε της τραγούδι η Bjork. Μια ισχυρή σύνδεση με το κοινό, μέσω της μουσικής, καθώς επίσης και με τους μουσικούς που την περιέβαλαν. Το auditorium έγινε ένα μεγάλο ανθρώπινο σώμα, μια αναπνοή, ένα κυμα, ένας χτύπος και όλα μαζί πάλλονταν στον ανάλογο ρυθμό.
Ένα ευγενικό και ιδιαίτερο ευχαριστώ της Bjork προς τον Arca, αρχικά τραγουδώντας δίπλα του αυτή τη νύχτα και μετά η συνέχεια στα κοινωνικά δίκτυα...
Η ζωντανή αυτή εμφάνιση της Bjork στην αιώνια Ρώμη ήταν μια παράσταση για εκείνους που πιστεύουν ότι η μουσική δεν πρέπει να γίνεται μόνο αισθητή μόνο μέσα από την ακοή, αλλά και μέσω της αίσθησης της θερμότητας των μουσικών δονήσεων, που συνεπαίρνουν το κοινό με την τέχνη που εκτυλίσσεται μπροστά του, μια έκθεση "μουσικής" ενέργειας για όλες τις αισθήσεις...
