Tame Impala - Currents

Λίγο καιρό πριν ανακοινώθηκε η δισκογραφική επιστροφή των Αυστραλών Tame Impala. Μετά από δύο πολύ καλά άλμπουμ, τα οποία εκτόξευσαν την δημοτικότητά τους παγκοσμίως. Οι συνεχόμενες περιοδείες και η επιπλέον εμπειρία προμήνυαν ένα ακόμα πολύ καλό παράδειγμα psych-beatles-rock.
Το πρώτο single ήταν το Let It Happen (δείτε εδώ το σχετικό άρθρο μας). Το οποίο μας έκανε να τσεκάρουμε δύο φορές αν όντως ακούμε Tame Impala ή κάποιο DJ-παραγωγό. Ανύπαρκτες κιθάρες και καθαρά ηλεκτρονικός ήχος, με περίσσιο disco feeling. Θα μπορούσε να ήταν το αποτέλεσμα μιας ακόμα συνεργασίας του Julian Casablancas με τους Daft Punk. Αν και αρχικά, προσωπικά, ο νέος αυτός ήχος με απογοήτευσε, το κομμάτι είναι πραγματικά υπέροχο και είναι αδύνατο να μην παραδοθεί ο ακροατής στο ρυθμό του. Από τα μέσα του 8άλεπτου dance anthem και μετά, ένα απλό αλλά ιδιοφυές riff επαναλαμβάνεται το οποίο κάνει το κομμάτι πραγματικά ξεχωριστό. Και ας ευχόμασταν να αποδίδονταν από κιθάρες με μπόλικο fuzz…
Ο ανωτέρω ενθουσιασμός όμως εξαφανίζεται γρήγορα. Συγκεκριμένα στο όγδοο λεπτό του δίσκου, όπου τελειώνει και το Let It Happen. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του Currents ακολουθούν το ίδιο μοτίβο. Ηλεκτρονικοί, κατά βάση, ήχοι, νωχελική ατμόσφαιρα, πανομοιότυπα φωνητικά χωρίς διακυμάνσεις, μη ενδιαφέροντα riffs και μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια από τη νύστα. Κάποια ωραία στουντιακά εφέ δεν αρκούν σε καμία περίπτωση.
Στη μέση του άλμπουμ βρίσκεται το The Less I Know The Better το οποίο σπάει κάπως τη μονοτονία με τον funk ρυθμό του και τη Studio 54 αισθητική του. Δεν μπορεί κανείς όμως παρά να σκεφτεί ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι αυτή τη στιγμή που μπορούν να παίξουν αυτή τη μουσική πολύ καλύτερα. Το κομμάτι για κάποιο λόγο με έκανε να θέλω να ακούσω το Marilyn Monroe του Pharrell Williams, ένα έξοχο pop/funk/Michael Jackson δείγμα, και ας ανήκει στην κατηγορία Mtv τσιχλόφουσκας.
Η συνέχεια του δίσκου ακολουθεί το μοτίβο που περιγράψαμε στην τρίτη παράγραφο. Το γεγονός λοιπόν ότι λίγες μέρες πριν άκουσα το (δεύτερο single του Currents) Cause I’m A Man να παίζει σε ένα εμπορικό κέντρο Ευρωπαϊκής πόλης δεν είναι τυχαίο. Τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου έχουν αυτό ακριβώς το feeling. Αδιάφορη μουσική υπόκρουση για να κάνει ο κόσμος τις καλοκαιρινές αγορές του!
Ο Kevin Parker πρότεινε στο κοινό, κατά την ανακοίνωση του δίσκου, να ακούσει αυτό το δίσκο δυνατά. Συμφωνούμε. Ακούστε το πολύ δυνατά. Είναι ο μόνος τρόπος να μείνετε ξύπνιοι.
Interscope, 17.07.2015