Chelsea Wolfe - Live @ Piraeus 117 Academy, Athens

H Smoke the Fuzz gigs έχει καταφέρει να διοργανώσει μία σειρά από πετυχημένες συναυλίες και ένα μίνι φεστιβάλ, το Smoke The Fuzz Fest, στα πλαίσια του οποίου είχαν εμφανιστεί οι Russian Circles τον Νοέμβριο του 2016 (διαβάστε το review μας εδώ). Συνέχεια λοιπόν του πρώτου αυτού φεστιβάλ αποτελεί το Smoke The Fuzz Fest– Descent Edition, το οποίο είχε ως headliners την πρώτη ημέρα τους Amenra και τη δεύτερη την Chelsea Wolfe. Δυστυχώς δεν κατάφερα να παραβρεθώ την πρώτη ημέρα του festival, αλλά οι πληροφορίες ανέφεραν μία εξαιρετική εμφάνιση από τους Amenra. Επομένως οι προσδοκίες για την πρώτη εμφάνιση της Chelsea Wolfe στην Ελλάδα στο Piraeus 117 Academy ήταν πολύ υψηλές.

H τριαντατριάχρονη Chelsea Wolfe είναι μουσικός, τραγουδίστρια και συνθέτης και η πρώτη της δουλειά είναι το album “Mistake In Parting” (2006), το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα καθώς η ίδια δεν θεώρησε ότι το αποτέλεσμα την ικανοποιούσε, με αποτέλεσμα να σταματήσει να ασχολείται με τη μουσική για μερικά χρόνια. Ευτυχώς η διακοπή αυτή δεν κράτησε πολλά χρόνια και το 2010 κυκλοφόρησε το ακατέργαστο “The Grime and the Glow”. Την κυκλοφορία αυτή διαδέχτηκε το “Apokalypsis” (2011) το οποίο την έκανε και ευρύτερα γνωστή στην underground σκηνή. Η παγκόσμια αναγνώρισή της ήρθε λίγο αργότερα, το 2013, με το ατμοσφαιρικό σκοτεινό “Pain is Beauty” που κυκλοφόρησε στην Sargent House. Το τελευταίο της album “Abyss”, ένα μείγμα gothic folk και σκοτεινού noise rock, διέδωσε ακόμα περισσότερο τη φήμη της και κίνησε το ενδιαφέρον της ελληνικής εναλλακτικής rock κοινότητας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το κοινό που παραβρέθηκε στην εμφάνισή της το βράδυ του Σαββάτου να είναι σχετικά ετερόκλητο, από goth και metal fans έως νεαρότερους σε ηλικία hipsters. Η ίδια η μουσική της Chelsea Wolfe άλλωστε είναι δύσκολο να καταταχτεί σε ένα μόνο μουσικό είδος και έχει στοιχεία από πολλά είδη και επιρροές από πολλούς καλλιτέχνες. Το μόνο σίγουρο είναι πως διακατέχεται από μία σκοτεινή ατμοσφαιρική διάθεση, η οποία μοιάζει να είναι ιδιαίτερα αγαπητή στο Ελληνικό κοινό.

 

 

Skull & Dawn

Οι πόρτες για το event άνοιξαν στις 20:15 και ο κόσμος που είχε ήδη σχηματίσει ουρά βρέθηκε στο συναυλιακό χώρο, ο οποίος είχε μία industrial αισθητική που ταίριαζε με το ύφος της Wolfe. Σύντομα στη σκηνή βρέθηκε το support act, οι Έλληνες Skull & Dawn. Οι ίδιοι αυτοχαρακτηρίζονται ως dark folk/country και θεωρώ ότι η περιγραφή είναι αρκετά καλή, αν και πολύ συχνά φλερτάρουν με το gothic rock, ενώ η σκηνική τους εμφάνιση παραπέμπει στο metal.

Οι Skull & Dawn παρέμειναν στη σκηνή για τριανταπέντε περίπου λεπτά, παίζοντας επτά κομμάτια, τα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονται από το καινούριο τους album που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Ο κόσμος στην αρχή ήταν λίγος, ενδεχομένως γιατί δεν δόθηκε από όλους βάση στο ανακοινωμένο χρονικό πρόγραμμα του event (19:00-22:00). Πάντως, στην πορεία, ο χώρος γέμισε αν και όχι ασφυκτικά και το συγκρότημα έμοιαζε να το διασκεδάζει επί σκηνής. Δεν ξέρω αν οι Skull & Dawn ήταν το ιδανικό opening act για την Chelsea Wolfe, πάντως ήταν πολύ ευχάριστοι, ειδικά όταν έπαιξαν ένα κομμάτι τους αφιερωμένο στον King Dude, μουσικό που έχει συνεργαστεί και με την Wolfe και αποτελεί σίγουρα σημαντική επιρροή τους.

 

 

Chelsea Wolfe

Γύρω στις 21:30 και ενώ κόσμος συνέχιζε να εισέρχεται στον συναυλιακό χώρο, εμφανίστηκαν στη σκηνή οι τρεις μουσικοί που πλαισίωναν την Wolfe, και στη συνέχεια και η ίδια, ανοίγοντας τη συναυλία με το Feral Love. Η Chelsea φοράει ένα μαύρο πέπλο και έχει πιασμένα τα μαλλιά της, όπως μας έχει συνηθίσει σε πολλές φωτογραφήσεις και είναι αφοσιωμένη στα φωνητικά της και την κιθάρα της. Ο ήχος είναι λίγο θολός, τόσο στο πρώτο κομμάτι, όσο και στο single Carrion Flowers που ακολουθεί, γεγονός που δεν αποτρέπει το κοινό να ξεσπάσει σε έντονες επευφημίες.

 

 

 

Ευτυχώς ο ήχος βελτιώνεται αισθητά στο προσωπικό αγαπημένο Dragged Out και η ίδια η Chelsea μοιάζει πιο άνετη στην σκηνή. Η φωνή της εξαιρετική, καθαρή όπως και στις studio ηχογραφήσεις. Η κίνησή της minimal αλλά εκφραστική με τον τρόπο της, δένει όμορφα με την εμφάνισή της και τα τραγούδια που ερμηνεύει.

 

 

 

Στη συνέχεια του live παρουσιάζει ένα καινούριο κομμάτι, το The Culling και συνεχίζει με το single We Hit a Wall από το “Pain is Beauty” (2013), το οποίο προκαλεί εκ νέου έντονες αντιδράσεις στον κόσμο. Το After The Fall που ακολουθεί είναι μία από τις πιο όμορφες στιγμές της βραδιάς και την μουσική και τραγουδιστική κορύφωση της Wolfe μοιάζει να ακολουθεί και το υπόλοιπο συγκρότημα.

 

 

 

Στο Simple Death η Chelsea βγάζει τον πιο λυρικό της χαρακτήρα, με τα αιθέρια φωνητικά της να ακούγονται καθαρά και διαυγή και έρχεται σε αντίθεση με το επόμενο κομμάτι, το πιο δυναμικό Iron Moon με τις fuzzy κιθάρες και το έντονα παραμορφωμένο ρεφρέν.

 

 

Για τη συνέχεια η Wolfe μας παρουσιάζει ένα ακόμα καινούριο κομμάτι, το Static Hum, το οποίο προσωπικά δεν βρήκα τόσο ενδιαφέρον όσο τα υπόλοιπα κομμάτια που επέλεξε για την εμφάνισή της.

 

 

Το Pale on Pale από το “Apokalypsis” σε μία ελαφρώς διαφοροποιημένη από το album εκτέλεση αποτελεί μία πολύ ευχάριστη έκπληξη. Η κορύφωση του κομματιού είναι έντονη και η Wolfe αποχωρεί από τη σκηνή χαιρετώντας το κοινό μετά από δέκα συνολικά κομμάτια.

 

 

Ευτυχώς φυσικά, και υπό τις έντονες επευφημίες του κόσμου, το συγκρότημα επανέρχεται στη σκηνή μετά από λίγα λεπτά και επιλέγει το House of Metal για τον encore από το “Pain is Beauty”. Η μέχρι εκείνο το σημείο σχετικά ήπια Wolfe σκύβει στο μπροστά μέρος της σκηνής και τραγουδάει πιο κοντά στον κόσμο.

Στη συνέχεια διπλώνεται και κάθεται κάτω, ενώ όταν πάρει πάλι την κιθάρα της ξανακάθεται κάτω και ουρλιάζει στις χορδές της. Αυτό το απρόσμενο ξέσπασμα ήταν και η πιο εξωστρεφής της performance κατά τη διάρκεια της συναυλίας.

 

 

 

Η Chelsea, αφού ευχαρίστησε το κοινό για την παρουσία του, υποσχέθηκε να ανανεώσει το ραντεβού της με τη χώρα μας και έκλεισε την εμφάνισή της με το Survive από το “Abyss”.

 

 

Συνολικά, η Chelsea Wolfe ήταν εξαιρετική στην απόδοσή της φωνητικά, ενώ και το συγκρότημα ήταν πολύ καλό, με εξαίρεση κάποια περιστασιακά λαθάκια, δίνοντας μία πολύ ωραία συναυλία, αν και προσωπικά θα ήθελα κάτι παραπάνω.

Δεν ξέρω εάν οφείλεται στη σχετικά μικρή διάρκεια της συναυλίας ή στο ότι και η ίδια η Chelsea Wolfe πήρε το χρόνο της μέχρι να ανοιχτεί περισσότερο στη σκηνή και να εξωτερικεύσει με εντονότερη κίνηση την αίσθηση των κομματιών της. Σίγουρο είναι πάντως ότι θέλουμε να την ξαναδούμε σύντομα σε αντίστοιχες μελλοντικές καλές διοργανώσεις.

 

SETLIST

1. Feral Love

2. Carrion Flowers

3. Dragged Out

4. The Culling

5. We Hit a Wall

6. After the Fall

7. Simple Death

8. Iron Moon

9. Static Hum

10. Pale on Pale

encore

11. House of Metal

12. Survive

 

Venue: Piraeus 117 Academy, Athens

Date: 29.04.2017