Suuns - Felt

Οι Καναδοί Suuns με νέο άλμπουμ, σε μια χρονιά που μέχρι στιγμής δεν είχαμε ακούσει κάτι που να μας ενθουσιάσει ιδιαίτερα. Μια μπάντα που είχαμε προσέξει στο Pitchfork Festival Paris 2016, σε μια "περίεργου ερωτικού κλίματος εμφάνιση", την οποία το φεστιβάλ δημοσίευσε επίσημα στο YouTube κανάλι του. Δύο χρόνια νωρίτερα μας είχαν επισκεφθεί και στο Plissken Festival 2014 και μας είχαν ανάλογα αφήσει θετικές εντυπώσεις, ενώ είναι άξιο αναφοράς ότι το Le Guess Who? Festival στην Ουτρέχτη τους είχε αναθέσει το curation της μιας από τις 4 ημέρες του το 2016.

Στα του δίσκου και στο φοβερό κομμάτι Watch You, Watch Me το οποίο μας συνεπήρε από το πρώτο άκουσμα, τόσο με τη μουσική του όσο και με το πολύ καλό συνοδευτικό βίντεο που κυκλοφόρησε.

Ένα κομμάτι δυναμίτης και φορέας αισιοδοξίας στα τεκταινόμενα της φετινής χρονιάς.

Η συνέχεια δε θα μπορούσε να είναι άλλη από το να ακούσουμε τι ετοίμασαν για το κοινό τους και όχι μόνο. Και "όχι μόνο", γιατί άλμουμ σαν αυτά μπορούν μόνο να το διευρύνουν.

Το "Felt" αποτελεί μια δουλειά η οποία με συνεκτικό τρόπο, από την αρχή μέχρι το τέλος, κρατάει το κλίμα που αποφάσισε να περάσει στον ακροατή.

Το εισαγωγικό Look No Further είναι ότι χρειαζόταν για να μας βάλει με ένα μακρόσυρτο τέμπο αναμονής στα ηχοτοπία που θα ακολουθήσουν. Οι εκκλησιαστικές καμπάνες που ακούγονται στο τέλος του, μας περνούν στο φοβερό X-Alt, που προηγείται του Watch You, Watch Me. Αυτή η σειρά, των τριών και μόνο πρώτων κομματιών, μας έκανε να αναφωνήσουμε και να σκεφτούμε ότι μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δίσκο που θα απασχολήσει, κατ' ελάχιστο, το προσωπικό μας player.

Η συνέχεια με το Baseline, κομμάτι όνομα και πράγμα, και τα σαγηνευτικά φωνητικά του Ben Shemie, για τη μετάβαση στο After The Fall που μας βάζει σε psych διάθεση, παράλληλα με τα χαρακτηριστικά φωνητικά του κλεισίματός του.

Το Control και η κάθαρση, με τις εμβόλιμες ραδιοφωνικές δηλώσεις που κάνουν νύξη στην καθημερινότητα, το μέλλον και "για τα πράγματα τα οποία είναι πέραν του ελέγχου μας". Εξαιρετικό κομμάτι και ό,τι χρειαζόταν ο δίσκος για περάσει στη άλλη του πλευρά ...

Το Make It Real, το δεύτερο (;) highlight μετά το Watch You, Watch Me. Μελωδία με τα χαρακτηριστικά hit και που ήρθε για να μείνει στο μυαλό μας, αλλά και στην playlist της χρονιάς.

Το Daydream σε πλήρη ένταση και με τις παραμορφώσεις του, να μη μας αφήνει για μια ακόμα φορά να ... πάρουμε αναπνοή και να μας δίνει την αυτοπεποίθηση να εκθειάσουμε το δίσκο που ακούμε. Σε μια εποχή που ο ηλεκτρονικός ήχος συμμετέχει σχεδόν παντού, κομμάτια σαν αυτό μας δίνουν τη δόση του αναλογικού ήχου που έχουμε καμιά φορά την ανάγκη να ακούσουμε.

Peace and Love, με το σαξόφωνο να κάνει την έκπληξη, σε μια ακόμα μελωδία που δημιουργεί μια λούπα μεσ' το κομμάτι, με τρόπο που σε κάνει να σηκωθείς και να συγχρονιστείς μαζί της.

Τα Moonbeams και Materials τελευταία συστατικά ενός δίσκου που μας έκανε να νιώσουμε σε στιγμές ότι παρακολουθούσαμε ζωντανή συναυλία, κάτι ανάλογο με το feeling του δίσκου "Get Behind me Satan" (2005) των White Stripes.

Οι Suuns δημιουργούν ένα δίσκο το 2018, με αναφορές στο μακρινό παρελθοντικό ροκ, αλλά και με τον αέρα του σύγχρονου ροκ, όπως κατά τη γνώμη μας χρειάζεται να ακούγεται. Έναν δίσκο που ακούμε, κατά το δυνατόν, δυνατά για να λάβουμε ότι στοιχείο θέλησε η μπάντα να μας μεταφέρει. Προτεινόμενος ανεπιφύλακτα.

Secretly Canadian, 02.03.2018