Keep Shelly In Athens - Philokalia

Στις 29 Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ των Keep Shelly In Athens “Philokalia”. Η μπάντα από την Κυψέλη της Αθήνας, που σήμερα αποτελείται από τον αρχικό δημιουργό της RΠЯ και τη Jessica Bell στα φωνητικά, εκφράζεται μέσα από το συνταίριασμα της electronica, ambient και dream pop, δημιουργώντας ένα αρκετά προσωπικό στυλ που έχει αναγνωριστεί περισσότερο εκτός συνόρων, σε Αμερική και Ευρώπη.

Το “Philokalia”, το 4ο πλήρες άλμπουμ τους, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πολυαναμενόμενο, ιδιαίτερα μετά την κυκλοφορία των πολύ καλών single Leave in Silence, Seattle και Game Over (Daniel’s Scene). Ακολουθεί, λοιπόν, μια απόπειρα ξενάγησης στον κόσμο που παραπέμπει το “Philokalia”, όπως τον βίωσα ακούγοντάς το. Η ακρόασή του, για μένα τουλάχιστον, ισοδυναμεί με ταξίδι που προκαλεί το νου και την ψυχή και απολαμβάνεται μονορούφι.

Η εισαγωγή με το Leave In Silence σημαίνει το πέρασμα σε ένα μέρος μάλλον απόκοσμο και αμέσως ακολουθούν ήχοι, σαν χτύποι καρδιάς, που κορυφώνονται στο άκουσμα της αιθέριας φωνής της Jessica Bell. Μελαγχολικοί στίχοι αποχωρισμού, σύντομοι και κοφτοί. Κάθε παύση εφιστά την προσοχή στο νόημα των λέξεων. Είναι ένα σενάριο ενός γενναίου τέλους ("I’ll sell out now and leave in silence”) πάνω σε μουσική τόσο ταξιδιάρικη που προσδίδει μια θετική χροιά προσμονής για μια νέα αρχή (“I’ve made up my mind, despite all the yearning”). Θύμισε αρκετά τον ήχο των Keep Shelly In Athens στα πρώτα τους βήματα και αποτελεί πολύ καλό ξεκίνημα. 

Ακολουθεί η πομπώδης εισαγωγή του Marionette, με διάσπαρτες σπασμωδικές νότες που στήνουν ένα σκηνικό τρόμου. Ο αυστηρός τόνος των στίχων δένει με τις ρυθμικές εξάρσεις των φωνητικών που προκαλούν απότομες συναισθηματικές μεταπτώσεις από το ζενίθ στο ναδίρ και αντίστροφα. Η υπέροχη νωχελική “παύση” μετά τα 4-μιση λεπτά, που διακόπτεται από μια σπαρακτική απόδοση των τελευταίων στίχων, γράφει με τον καλύτερο τρόπο τον επίλογο του δεύτερου κατά σειρά κομματιού.

Ο ήχος των ντραμς σε εναλλαγή με τα πλήκτρα αποτελούν δυνατό ξεκίνημα για το Game Over (Daniel’s Scene). Τα κρυστάλλινα φωνητικά εναρμονίζονται με τη γενικότερη ατμόσφαιρα. Μετά το τρίτο λεπτό ξεκινά ένα κρεσέντο εγχόρδων-πλήκτρων που ολοκληρώνεται με την επανάληψη των στίχων “un-tell my heart” για να συνεχίσει ξανά (“…Turn me red from my heart, Game Over…”), να φρενάρει απότομα και να κλείσει εντελώς αναπάντεχα με τον “παγωμένο” στίχο: “Τurn me into stone”.

Το Seattle έρχεται στη συνέχεια για να μας μαγέψει στην κυριολεξία. Στίχοι  τόσο ρομαντικοί και κρυστάλλινοι αλλά συνάμα επιβλητικοί που συνθέτουν στο νου ονειρικές εικόνες (“Stars around, colored sins of misty haze, they hooked me down-dazzling chains”) με φόντο ένα καταπληκτικό soundtrack. Ντραμς σε γρήγορες και ρυθμικές συνθέσεις περιπλέκονται με τα πλήκτρα που πλαισιώνουν άψογα κάθε ρεφρέν (“And I see through your sunken eyes, shooting like a fiery dart. Still I miss those bitter lies, and I can't let you depart”). Το αποτέλεσμα; Ίσως το καλύτερο track του “Philokalia”!

Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ, αρχίζει με έναν μάλλον ουδέτερο ρυθμό, αλλά γίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον μετά τα 2-μιση λεπτά, όταν ξεκινά ένα ηλεκτρονικό ξέσπασμα με ενδιάμεσες dream pop συνθέσεις που δίνουν έναν πιο ανάλαφρο τόνο στη γενικότερη χορευτική διάθεση που προκαλεί η ακρόαση του Philokalia.

Το We Want More ακολουθεί με εκκεντρικό χαρακτήρα. Τα σαγηνευτικά φωνητικά στροβιλίζονται σε έναν “κυκλικό χορό” υπό τους τόνους μουσικής που θυμίζει φλαμένκο. Στο ρεφρέν οι στίχοι “we want more, we won’t fall” με pop background είναι αδύνατο να μην κολλήσουν στο μυαλό ακόμα και μετά από μία μόνο ακρόαση.

Αρκετά dark ο χαρακτήρας του Dark Light. Περισσότερο βαρύγδουπες ηλεκτρονικές επιλογές στον ήχο και φωνητικά που χάνονται μέσα στα beat. Σίγουρα προσθέτει ένα διαφορετικό ύφος στο σύνολο των κομματιών του άλμπουμ και διαφέρει, χωρίς όμως να καταφέρνει να υπερτερήσει για το λόγο αυτό.

Στο τέλος, η αρχή του Believe είναι έτοιμη να καθηλώσει και τα λόγια στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά: ("So many times you’ve walked away from all the words that sound the same as ‘I love you.’"). Ξεκάθαρα beat που έρχονται σε ευχάριστη αντίθεση με τα φωνητικά που άλλοτε ξεμακραίνουν (“Cause when you push, I will pull on the reigns”) και άλλοτε επιστρέφουν απαιτητικά (“Believe, you’ re the one”). Αξιόλογος επίλογος για ένα εξαιρετικό album!

Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι το όνομα του άλμπουμ, που σημαίνει «αγάπη για το κάλλος», αντικατοπτρίζεται ξεκάθαρα στo δημιούργημα των Keep Shelly In Athens. "Το “Philokalia” αποτελεί ένα κορυφαίο άλμπουμ και ένα άλμα προς τα εμπρός για τους Keep Shelly in Athens, που ξεκίνησαν καλά και αυτό επιβεβαιώνεται μέσα από την πορεία τους στο χρόνο. Μια πορεία που από νωρίς δεν μπόρεσε να κλειστεί σε σύνορα αλλά ανοίχτηκε, εξελίχθηκε και αναγνωρίστηκε ευρέως και κυρίως εκτός Ελλάδας.

Να ευχηθούμε και εις ανώτερα!

Τους Keep Shelly In Athens είχαμε την τύχη να καλύψουμε στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου τον περασμένο Μάρτιο, ενώ σύντομα θα δούμε ξανά στο C-Loud Fest στις 21 Οκτωβρίου στο Gagarin 2015, όπου το ClockSound μετέχει ως χορηγός επικοινωνίας.

Athenian Aura Recordings, 29.09.2017