BRUNO - I Said No

BRUNO ονομάζεται το νέο solo μουσικό project της Jessica Bell, η οποία μας είναι ιδιαίτερα γνωστή ως τραγουδίστρια των Keep Shelly In Athens από το 2016, στο τελευταίο τους album, "Philokalia", τους οποίους είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε σε πολλές πολύ όμορφες συναυλίες (SNFCC, C-Loud Fest, St Paul's Sessions).
Η ενασχόλησή της με τη μουσική ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία, καθότι κόρη ζεύγους μουσικών, και στα πρώτα μουσικά της βήματά στα τέλη των 90s είχε αποκτήσει μία σχετική αναγνωρισιμότητα στην indie σκηνή της Μελβούρνης, με το συγκρότημά της spAnk. Eκτός από μία χαρισματική performer, με πολύ όμορφη σκηνική παρουσία, η Jessica Bell είναι παράλληλα, συγγραφέας και ποιήτρια με πολλές λογοτεχνικές κυκλοφορίες, αλλά και γραφίστρια εξωφύλλων βιβλίων.
Photo by Valentina Vagena
Με τόσο έντονη δημιουργική δραστηριότητα και δεδομένης της εκτενούς ενασχόλησής της με τη μουσική και τη συγγραφή, η δημιουργία ενός solo project, ενός alter ego υπό τη μορφή του project BRUNO ήταν αναπόφευκτη. Η μουσική, οι στίχοι και η εκτέλεση του πρώτου της album, "I Said No" έχει πραγματοποιηθεί από την ίδια και η παραγωγή έχει γίνει από τον Γιώργο Πρινιωτάκη στα Artracks Recording Studios, ο οποίος συμμετέχει ως μουσικός στην ηχογράφηση του album, μαζί με τον Clyde Jabra. Το όμορφο εξώφυλλο του album, προϊδεάζει τόσο για το περιεχόμενό του όσο και για τις πολλές επιρροές και ασχολίες της Jessica καθώς περιλαμβάνει από παιδικά παιχνίδια και τον σκύλο της, έως αφίσες και βιβλία, τονίζοντας την ιδιαίτερη σχέση που έχει η ίδια με τη συγγραφή.
Cover art and photograph by Alexander Karmios
Το album ξεκινάει με το Dead Heart, ένα όμορφο ρυθμικό electro pop κομμάτι, στο οποίο αναδεικνύεται η όμορφη, καθαρή φωνή της Jessica. Μία ελαφριά μελαγχολική ατμόσφαιρα διακατέχει το κομμάτι, το οποίο μιλάει για ένα χωρισμό, βιωμένο όμως υπό το πρίσμα της αποκατάστασης και της επαναφοράς, "I won’t hide anymore". Μουσικά, εκτός από το βασικό electro υπόβαθρο του κομματιού, υπάρχει μία όμορφη ρυθμική κιθάρα, ενώ πολύ ωραίο είναι και το σβήσιμό του. Το πιο downtempo I'll Be Fine διατηρεί τη θεματολογία του εναρκτήριου κομματιού και αντίστοιχο μουσικό ύφος και ξεχωρίζει για τις πολύ όμορφες παράλληλες αρμονίες στο καταληκτικό ρεφρέν υπό τη συνοδεία μελωδιών από την κιθάρα.
Το Kill All Trolls αποτελεί το πιο indie pop, uptempo, ρυθμικό κομμάτι του album με μία ωραία electro μπασογραμμή και κιθάρες που παραπέμπουν λίγο έως και σε surf rock, ένας ενδεχομένως εσκεμμένος φόρος τιμής στη χώρα καταγωγής της Jessica. Οι στίχοι είναι σχετικά καυστικοί και ειρωνικοί και αναφέρονται στην παρενόχληση στο διαδίκτυο, ένα ζήτημα για το οποίο μας μίλησε εκτενώς στη συνέντευξη που πρόσφατα παραχώρησε στο ClockSound.gr και θα είναι διαθέσιμη συντόμως, οι οποίοι καταλήγουν "Yeah, I’m a woman, fuck, I’m not naive. Don’t fuck with me."
Photo by Valentina Vagena
Το Darkened Screams αποτελεί μία λυρική στιγμή με όμορφη ενορχήστρωση και ποιητικούς, αυτοβιογραφικού στίχους. "Once upon a time, I was just a little girl, who liked pretty clothes and candy stores, but now her head is full of darkened screams" τραγουδάει μελωδικά η Jessica, ενώ σε άλλα σημεία τα φωνητικά μπλέκονται με απαγγελία. Το Lost Then Found συνεχίζει σε αντίστοιχο ύφος, με μία εισαγωγή από Wurlitzer το οποίο δίνει μία ονειρική αίσθηση σε όλο το κομμάτι, σε συνδυασμό με το Glockenspiel και τα υπόλοιπα πλήκτρα. Η φωνή της Jessica είναι πολύ καθαρή στο ρεφρέν και τα έγχορδα ενισχύουν τον ταξιδιάρικο χαρακτήρα του κομματιού.
Το You Don't Make Me Cry ξεκινάει με όμορφες φωνητικές διφωνίες και ρυθμικά tribal κρουστά, ενώ στην εξέλιξή του, το μπάσο και το break στο οποίο βασίζεται ρυθμικά του δίνουν μία funk-soul διάσταση, διανθίζοντας με αυτόν τον τρόπο το μουσικό καλειδοσκόπιο του "I Said No". Το κομμάτι γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον όταν αποκτάει σταθερό beat και η φωνή της Jessica αρχίζει να κινείται και σε χαμηλές τονικότητες, αναδεικνύοντας το εύρος και την καθαρότητα της φωνής της. Το Now That You're Gone είναι ένα electro mid tempo κομμάτι με ένα ενδιαφέρον ρεφρέν που διανθίζεται από μία όμορφη μελωδία στα πλήκτρα, ενώ ωραία ηχεί και το ρυθμικό πέρασμα μετά το πρώτο ρεφρέν προς το δεύτερο κουπλέ.
Photo by Valentina Vagena
Η εισαγωγή του Siamese Brain φέρνει στο μυαλό αυθόρμητα το Idioteque των Radiohead και εξελίσσεται σε ένα όμορφο αφαιρετικό electro κομμάτι, στο οποίο η Jessica πραγματεύεται το πρόβλημα της κατάθλιψης "Sometimes when I say I’m fine, the words aren’t really mine". Το The Air You Breathe είναι ένα ερωτικό κομμάτι, στο οποίο η Jessica βγάζει ένα εύθραυστο χαρακτήρα στη φωνή της, σε μία γεμάτη μελωδία, στην οποία είναι αναπόφευκτο να εστιάσει κανείς. Μετά από αρκετά ήπια κομμάτια, το album κλείνει με το ομότιτλο I Said No, το οποίο χτίζεται με κοφτά drums, fuzzy κιθάρα και electro πλήκτρα και στίχους που στρέφονται κατά της σεξουαλικής κακοποίησης.
Κλείνοντας, ακούσαμε και το κομμάτι I Am Bruno, ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι που διατίθεται δωρεάν στους συνδρομητές της ιστοσελίδας Bruno Music, το οποίο ενδεχομένως εμπεριέχει το μανιφέστο του side project της "I could walk through the city streets like a piece of meat, flesh for your sheets. You could strip me nude with more than your eyes, I could be a breast and pussy franchise. But I am BRUNO. BRUNO wouldn’t do that.", το οποίο αποτελεί ένα ακόμα σχόλιο κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Συνολικά, η Jessica Bell μέσα από το project της μας παρουσιάζει μία διαφορετική ηχητική εμπειρία από αυτήν που μας έχει συνηθίσει με τους Keep Shelly In Athens. Στιχουργικά αλλά και φωνητικά/ερμηνευτικά το album κυμαίνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Μουσικά, το project Bruno παρουσιάζει αρκετές ενδιαφέρουσες ιδέες, οι οποίες προέρχονται από τις μουσικές καταβολές της Jessica από τα 90s μέχρι σήμερα, πλην όμως, σε ορισμένα σημεία μοιάζουν να μένουν ανολοκλήρωτες. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν υποβαθμίζει καθόλου τη συνολική εικόνα του "I Said No", το οποίο παραμένει ένα όμορφο album με πολλές καλές μελωδίες και ιδιαίτερους στίχους.
Athenian Aura Recordings, 01.12.2017