Muse - Live @ Ziggo Dome, Amsterdam

Σε ημικατάσταση σοκ από το χθεσινό live των Muse στο Ziggo Dome του Amsterdam (το ένα από τα τρία συνεχόμενα sold out που κάνουν στην πόλη) θα προσπαθήσω να περιγράψω τις εντυπώσεις μας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Είχαμε ήδη δει τους Muse άλλες τρεις φορές σε διαφορετικές φάσεις της καριέρας τους. Από τα νεόφερτα παιδάκια του 2000 στην semi-stadium band του 2007. Απολαυστικά live όλα. Τα τελευταία χρόνια όμως είχα χάσει κάθε ενδιαφέρον να τους δω ζωντανά ξανά, γιατί η ιστορία λέει οτι όταν μια μπάντα μεγαλώνει τόσο ώστε να κάνει εμφανίσεις σε στάδια με θεόρατες σκηνές και αρκετά props, πιθανόν χάνει το feeling. Η συναυλία μετατρέπεται σε ένα show το οποίο απολαμβάνει κανείς μεν, το ξεχνάει άμεσα δε. Τα παραδείγματα πολλά. U2, Red Hot Chili Peppers, Rammstein κτλ κτλ. Υπάρχουν φυσικά και εξαιρέσεις, όπως Pearl Jam.

Αποφασίσαμε όμως ως site να πάμε μέχρι το Amsterdam και να τους δούμε για διάφορους λόγους. Γιατί η φετινή τους περιοδεία είναι αναμφίβολα ότι πιο hot συμβαίνει στη ροκ μουσική τώρα. Και γιατί θα είχαμε την ευκαιρία να τους δούμε όπως ακριβώς θέλουν οι ίδιοι. Με την 360 σκηνή σε κλειστό χώρο.

Η 360 σκηνή είναι ότι πιο λειτουργικό. Όλοι έβλεπαν τέλεια, από όλες τις πλευρές, έχοντας τους Muse πολύ πιο κοντά, καθώς το κοινό χωρίζονταν στη μέση. Νομίζω οτι όλα τα μεγάλα live θα πρέπει σιγά σιγά να γίνονται σε αντίστοιχη σκηνή, η οποία βέβαια είναι πολύ πιο ακριβή, καθώς τα εφέ/οθόνες κτλ πρέπει να κρέμονται από το ταβάνι.

 

 

Με ακρίβεια λεπτού, στις 9.10 τα φώτα κλείνουν, τα drones κατεβαίνουν και αρχίζουν να «πετάνε» πάνω από το κοινό. Οι Muse βγαίνουν στη σκηνή και το riff του Psycho ηχεί! Μπαίνουν τα τύμπανα και το μπάσο και ο πλήρης ήχος των Muse μας αιχμαλωτίζει απόλυτα, χαρίζοντάς μας την ελευθερία μόνο μετά από σχεδόν δύο ώρες. Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς αυτό που ακούγαμε για αυτό απλά θα πούμε οτι ήταν ο καλύτερος, βρόμικος και συμπαγής ήχος που έχουμε ακούσει ποτέ ζωντανά!

 

 

Η κιθάρα του Matt στρίγγλιζε αδυσώπητα, ενώ το μπάσο και τα τύμπανα διαπερνούσαν όλο το είναι μας. Για να μπορέσει μια μπάντα να συμπαρασύρει απόλυτα ένα τόσο μεγάλο κοινό, πάνω από μία τόσο μεγάλη σκηνή πρέπει να (1) έχει τέλειο ήχο, (2) να αποδώσει τέλεια τα κομμάτια, (3) να βγάζει τόνους ενέργειας, (4) η φωνή να έχει πάθος αλλά χωρίς να ξεφεύγει τεχνικά. Οι Muse όχι μόνο το ξέρουν αυτό αλλά έχουν την ικανότητα να το κάνουν 100%. Για αυτό σε κάποιες στιγμές εξαφανίζονταν ο Bellamy από τη σκηνή για 3-4 λεπτά. Για να δώσει κάποιες ανάσες στη φωνή του (ίσως λίγο ζεστό τσάι?). Γιατί πρέπει μέχρι τέλους να μπορέσει να αποδώσει τα δύσκολα ομολογουμένως φωνητικά μέρη στο υψηλότερο επίπεδο. Και αυτό ακριβώς έκανε.

Οι ίδιοι απόλυτα προσηλωμένοι σε αυτό που έπρεπε να κάνουν, μας μίλησαν μόνο λίγο πριν το encore και σε καμία άλλη στιγμή. Το οποίο δεν μας ενόχλησε καθόλου. Άλλος ήταν ο λόγος που βρίσκονταν εκεί.

 

 

 

Η μπάντα έπαιξε 5 κομμάτια συνολικά από το Drones, 4 από το 2nd Law και 11 παλιότερα. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο τερατώδες Stockholm Syndrome, με την κιθάρα του Matt να μας καταπίνει αμάσητους. Και φυσικά το αναμενόμενο Knights Of Cydonia με το οποίο έκλεισε το live.

 

 

 

Τελικά, αυτό το live όχι μόνο μου ανανέωσε το ενδιαφέρον για τη μπάντα αυτή ξανά αλλά με έκανε να σκεφτώ οτι ίσως πρόκειται για το κορυφαίο συγκρότημα στον πλανήτη αυτή τη στιγμή μουσικά. Και δεν αναφέρομαι στα κομμάτια τους και στη μουσική που παίζουν. Αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό και όχι αλήθεια για μένα. Αναφέρομαι όμως στις παικτικές τους ικανότητες. Στην τέλεια ζωντανή απόδοση αρκετά δύσκολων μουσικών και φωνητικών θεμάτων. Στον επαγγελματισμό τους. Έναν επαγγελματισμό που αφαιρεί μεν τον αυθορμητισμό (που έχουν πχ οι Pearl Jam ή οι Foo Fighters) αλλά δεν οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα κενό συναισθημάτων. Το αντίθετο μάλιστα. Και κάτι τέτοιο ίσως έχουμε να δούμε από εποχές συγκροτημάτων όπως οι Rush (σημείωση: προς αποφυγή παρεξήγησης δεν συγκρίνουμε τη μουσική με αυτή των θεόρατων Rush, αλλά την προσέγγιση και το αποτέλεσμα).

 

 

Τέλος, έχοντας υπόψη οτι οι Muse είναι το μεγαλύτερο live που θα γίνει στη χώρα μας το καλοκαίρι, είναι λίγο απογοητευτικό το γεγονός οτι οι έλληνες οπαδοί δεν θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν μεγάλο μέρος αυτών που περιγράψαμε, λόγω έλλειψης της σκηνής τους και όλου του εξοπλισμού τους ο οποίος είναι κατά ένα μέρος υπεύθυνος για το ηχητικό αυτό αποτέλεσμα. Από την άλλη όμως, δεν θα πρέπει κανείς να χάσει αυτό το live. Εμείς θα είμαστε εκεί και είμαστε σίγουροι οτι σε κάθε περίπτωση θα είναι απολαυστικότατο.