Νέο βίντεο από τον Springsteen και κάποιες σκέψεις
Ο χρόνος κυλά περίεργα για τον Bruce Springsteen. Με άλλους κανόνες. Και δεν αναφέρομαι στο γεγονός της εξωτερικής εμφάνισής του σε σχέση με τα 64 χρόνια του. Αλλά ούτε στην ενέργειά του και την ατέλειωτη όρεξή του να δημιουργεί και να παίζει μουσική. Μιλάω για το πρακτικό σκέλος του θέματος. Ένας άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται συνεχώς στο δρόμο, με 170 (!) εξαντλητικές συναυλίες τα τελευταία 2 χρόνια, είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι βρίσκει χρόνο όχι μόνο να κάνει και άλλα πράγματα αλλά και να μένει δημιουργικός!
Ίσως η μέρα να μην έχει 24 ώρες για τον Bruce αλλά αρκετές παραπάνω. Έτσι, μέσα στο 2014 μας χάρισε αρχικά ένα άλμπουμ. Το High Hopes (εδώ το review). Το οποίο ομολογώ ότι όσο περνάει ο καιρός το εκτιμώ πιο πολύ από ότι στην αρχή που είχε κυκλοφορήσει.
Τώρα έρχεται με ένα νέο βίντεο. Μία ταινία μικρού μήκους για το κομμάτι Hunter Of Invisible Game. Και όχι μόνο παίζει αλλά το έχει γράψει και σκηνοθετήσει μαζί με τον Thom Zimny. Ο τελευταίος υπενθυμίζουμε είναι ο σκηνοθέτης σε παλαιότερα ντοκιμαντέρ για τον Springsteen (High Hopes, The Promise: The Making Of Darkness On The Edge Of Town κτλ).
Μπορείτε να δείτε το βίντεο στο τέλος του άρθρου. Είναι πολύ καλό.
Όπως οτιδήποτε έχει κάνει ο Springsteen στην πολύχρονη καριέρα του. Και ο λόγος για αυτό είναι απλός. Είναι από τους ελάχιστους της εποχής μας που ότι κάνει το κάνει λόγω δέσμευσης απέναντι στον εαυτό του. Μία ανάγκη να εξωτερικεύσει τις σκέψεις του, τις ιστορίες ρεαλισμού και καθημερινότητας που πλάθει καθημερινά στο μυαλό του. Μία ανάγκη να συνεχίσει να βλέπει τους «φίλους» του, εμάς, και να διασκεδάζει μαζί τους. Να χαμογελάει συνεχώς κάθε φορά που μας βλέπει, να ακούει τις επιθυμίες του κοινού για το τι θα ήθελαν να ακούσουν και να τις κάνει πραγματικότητα. Για αυτό και εμείς ποτέ δεν τον αντικρίσαμε σαν κάποιο star ή μουσικό είδωλο. Ποτέ. Αλλά σαν τον τύπο που απλά οργανώνει μερικά από τα καλύτερα πάρτι στην ιστορία, τις συναυλίες του. Οι οποίες παρόλο που διαρκούν πλέον 3 με 4 ώρες, στο τέλος τους μας κάνουν να αναρωτιόμαστε που αλλού μπορούμε να τον δούμε και πόσο σύντομα θα ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.
Γιατί όσο και αν περνούν τα χρόνια, όσο και αν μεγαλώνουμε, όπως και ο Bruce, αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με μία βαρετή καθημερινότητα. Πάντα θα κυνηγούμε εμπειρίες και συγκινήσεις.
No Retreat, No Surrender!
Διαβάστε εδώ ένα ευχαριστήριο γράμμα από τον Bruce Springsteen.
*Η φωτογραφία ανήκει στον Jo Lopez.
