Andrew Weatherall - Convenanza

Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Ο Andrew Weatherall είναι τόσο σημαντικό κεφάλαιο για τη Βρετανική ηλεκτρονική σκηνή ώστε όταν αποφάσισε να ξυρίσει την εμβληματική γενειάδα του βρέθηκαν πρόθυμοι πωλητές (και αγοραστές) κομματιών της στο ebay (η αυθεντικότητα του αντικειμένου δεν έχει ακόμα διασταυρωθεί). 

Κοιτώντας κάποιος με μελαγχολία 25 (!) χρόνια πίσω όταν οι Primal Scream κυκλοφορούσαν το "Screamadelica", θα πίστευε ότι η εμπλοκή του Weatherall στο album που περιείχε τον ύμνο με το όνομα Loaded θα του δώριζε μια σχετικά στρωμένη καριέρα στην παραγωγή. Όμως ο ίδιος φρόντισε να εμπλακεί με όλες τις μορφές μουσικής δημιουργίας πριν καταλήξει να ανήκει σε ένα κλειστό group από DJs που μπορούν να προσφέρουν sets με αξιοθαύμαστη πολυσυλλεκτικότητα.

Το "Convenanza", κυκλοφορώντας από το δισκογραφικό παιδί του Weatherall την Rotters Golf Club Records, συνοδεύτηκε πρόσφατα από μια αρκετά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην Guardian, όπου ο Weatherall μοιράστηκε εύστοχους προβληματισμούς για το πώς αντιμετωπίζεται σήμερα η μουσική παραγωγή.

"Βρισκόμαστε στο απόγειο του punk-rock ονείρου. Ο καθένας μπορεί να γράψει μουσική, κάτι που είναι πραγματικά δίκοπο μαχαίρι", δήλωσε χαρακτηριστικά. Παρά όλα αυτά υποστήριξε σθεναρά το γεγονός πως αφιερώθηκε τα τελευταία χρόνια στο DJing αποκαλύπτοντας τις κοινές φαντασιώσεις πολλών μουσικόφιλων "Δε το έχασα ποτέ. Το DJing είναι λίγο βαμπυρικό. Δε θα έχεις ποτέ ξανά αυτό το συναίσθημα όταν ακούς ένα δίσκο για πρώτη φορά, αλλά όταν κοιτάξεις στα μάτια κάποιου που το ακούει για πρώτη φόρα είναι ένα έμμεσο όμορφο συναίσθημα. Αλλά δεν είναι και εγωιστικό. Θυμάμαι όταν ήμουν 12 χρονών και καλούσα τους φίλους μου σπίτι. Είχαν όλοι θέματα με κορίτσια και εγώ τους έλεγα "Άστο και τσέκαρε αυτό το B-side. Δεν έχασα ποτέ αυτή την τάση του σπασίκλα που είχα να μοιράζομαι αυτό που μου άρεσε." Και έτσι μοιράστηκε το δίσκο αυτό μαζί μας. 

Ακούγωντας τα πρώτα tracks του "Convenanza" καταλαβαίνει κανείς πως σκοπός του Weatherall δεν ήταν να γράψει μουσική για clubs, κάτι που ξέρει πολύ καλά να κάνει, παρά να προσφέρει κάτι που θα μπορούσε να φλερτάρει με το live παίξιμο. Αυτό φανερώνεται από τη παρουσία τρομπέτας (αρκετά επιμονή σε πολλά tracks) αλλά και riffs, κρουστών και φωνητικών που ισορροπούν άλλοτε μεταξύ post punk και κλασικής brit pop (άλλοτε δικά του και άλλοτε τις Nina Walsh, συνοδοιπόρου του στους Sabres of Paradise).

Το διακριτικό dub στο Frankfurt Advice ακολουθείται από τις επιβλητικές μπασσογραμμες του Andy Baxter, "φίλου" των Asphodels (ακόμα ένα project με τη συμμετοχή του Weatherall), που δίνουν έναν πιο χορευτικό ρυθμό. Η ποιότητα της παραγωγής είναι άψογη και καταφέρνει να συνδυάσει αρκετές διαφορετικές δυναμικές μεταξύ των κομματιών κατά την ακρόαση (ατμοσφαιρικό disco, synth pop, electro, dub). Στο αργόσυρτο Disappear αλλά και στο Thirteenth Night το άλμπουμ γίνεται πιο ατμοσφαιρικό, ενώ η αλήθεια είναι πως κομμάτια σαν το Count The Stars θα ήταν ενδιαφέρον να τα ακούγαμε με κάποιον διαφορετικό guest vocalist μια και δείχνουν να μη δένουν ιδιαίτερα αρμονικά με την χροιά της φωνής του παραγωγού.

Παρόλα τα χρόνια του Weatherall πίσω από τα decks διάφορων φεστιβάλ και clubs, ο ίδιος δεν είναι θιασώτης του μινιμαλιστικού ηλεκτρονικού ήχου. Του αρέσει η ποικιλία και το επιδιώκει σε αρκετά σημεία του "Convenanza". Όμως πολλές φορές δείχνει να αποσυντονίζεται από αυτό που θέλει να πετύχει. Από τα χρόνια της συμμετοχής του στην ιστορική Junior Boys Own (Φυτώριο για τους πιτσιρικάδες τότε Chemical Brothers, Underworld και Xpress 2 πριν μεταπηδήσουν στα εταιρικά τραίνα της ΕΜΙ και Sony) o Weatherall έχει στις αποσκευές του χιλιάδες σκέψεις, ιδέες, εμπειρίες. Δείχνει όμως να μη μπορεί να τις τακτοποιήσει όσο θα περίμενε κανείς σε αυτό το δίσκο, η να τις εξελίξει ώστε να παραδώσει κάτι που θα κάνει αίσθηση στους ακροατές του.

Γνώμη μας είναι ότι ο Weatherall είναι σίγουρα από τους δικούς μας υποψηφίους για να γράψει έναν ακόμα κλασικό δίσκο στο μέλλον, όμως το "Convenanza" σίγουρα δεν είναι αυτός. Όσοι πάντως περιμένετε ένα album εφάμιλλο ηχητικά με τα χρονιά των Two Lone Swordsmen αλλά και των Primal Scream θα το ευχαριστηθείτε (διακριτικά).

Ακούστε το αρχείο με τα sets του Weatherall στο Λονδρέζικο NTS Radio εδώ.

Rotters Golf Club, 26.02.2016