Eno • Hyde - Someday World
Ο Brian Eno είναι ένας μουσικός που έχει αποδείξει εδώ και δεκαετίες ότι δε φοβάται να πειραματιστεί. Αυτή τη φορά το κάνει με τον Karl Hyde των Underworld, στο άλμπουμ "Someday World", γεγονός που δε θα μπορούσε να αφήσει κανέναν αδιάφορο.
Ακούγοντάς το, είναι σαφές ότι βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα: Δεν ακολουθεί τις ambient μελωδίες του Eno, ούτε όμως και τους έντονους ρυθμούς της χορευτικής μουσικής του Hyde. Ο δίσκος ακούγεται πολύ ευχάριστα, αλλά χωρίς πραγματικά σπουδαίες στιγμές. Μου έδωσαν την εντύπωση ότι ήταν εντονότερη η προσπάθειά τους να βρουν τη χρυσή τομή στις μουσικές τους παρά να κάνουν κάτι πραγματικά πρωτοποριακό. Το αποτέλεσμα, στο σύνολό του, είναι αρκετά άνισο και ανομοιόμορφο.
Το Satellites και το Daddy’s Car είναι από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν, με μία 80's διάθεση και ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις με την εισαγωγή πνευστών, σε αντίθεση με το Man Wakes Up που είναι πιθανότατα το πιο αδύναμο κομμάτι του "Someday World". Στο Witness είναι περισσότερο αισθητή η μουσική υπογραφή του Hyde, ενώ το Strip It Down αποτελεί την πιο ατμοσφαιρική και ταυτόχρονα πιο σκοτεινή στιγμή αυτής της δουλειάς μαζί με το αγαπημένο μου Mother Of A Dog. Το τελευταίο είναι και η progressive κορύφωση του δίσκου, με χρήση αφρικανικών κρουστών και ντεφιού. Από εκεί και πέρα όμως, η συνέχεια χωρίς να είναι κακή, δεν ξεφεύγει από τη μετριότητα.
Σε ότι αφορά το στιχουργικό μέρος, ο δίσκος είναι μέτριος αλλά ποτέ δε θα περίμενα ότι η συγκεκριμένη συνεργασία θα πόνταρε σε αυτό. Το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι μία πολύ ξεχωριστή "άσκηση" στην ηλεκτρονική art pop χωρίς ομοιόμορφο αποτέλεσμα, αλλά με μερικές πολύ ενδιαφέρουσες στιγμές.
Κομμάτια που ξεχώρισα: Mother Οf Α Dog, Daddy’s Car, Strip It Down, Witness.
Warp Records, 05.05.2014
