Editors - In Dream

Οι Editors έχασαν το δρόμο τους. Τα μουσικά ίχνη της μπάντας που γνωρίσαμε το 2005, με το "The Back Room", εξαφανίστηκαν. Η προσπάθεια ενός συγκροτήματος να ανακαλύψει νέα μονοπάτια στον ήχο του, είναι κάτι επιθυμητό και πολλές φορές φέρνει εξαιρετικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, πόσο διαφορετικοί ήταν οι Pink Floyd ή οι Radiohead στις αρχές τις καριέρας τους σε σχέση με τη μετέπειτα πορεία τους;

Όμως εδώ έχουμε τους Editors… Οι οποίοι έκαναν το παραπάνω βήμα τους με τον πιο ηλεκτρονικό ήχο του "In This Light and On This Evening" (2009), αλλά από εκεί και πέρα έχασαν τον προσανατολισμό τους, κινούμενοι σε απελπιστικά ρηχά νερά.

Για να είμαι ξεκάθαρος, δε θεωρώ ότι το "In Dream" είναι κακό. Είναι μάλλον κάτι χειρότερο… Αδιάφορο!

Έχει τις στιγμές του, όπως το δυνατό εναρκτήριο No Harm με τους πολύ δυνατούς πρώτους στίχους “I'll boil easier than you, crush my bones into glue, I'm a go-getter” όπου ο Tom Smith παντρεύει άριστα τον βαρύ τόνο της φωνής του με το εντυπωσιακά καλό falsetto.

Επίσης καλό είναι και το Marching Orders, κομμάτι με το οποίο κλείνει και ο δίσκος. Αυτά θα είναι και τα κομμάτια που θα παίξουν σε ραδιόφωνα και δυστυχώς θα χαθούν μέσα σε αυτό το μετριότατο άλμπουμ. Στον υπόλοιπο δίσκο, ο Tom Smith ξαναποφασίζει να μας ανοίξει την ψυχή του, σε μία dark-wave-ατμοσφαιρική-για-ακόμα-μια-φορά αποθέωση του κλισέ "Love is a feeling Buried with me in the yard Gaze at the skyline Under the ocean of stars".

Λίγοι είναι αυτοί που θα βάλουν πρόθυμα να ξανακούσουν τον δίσκο από την αρχή. Και αυτοί θα είναι όσοι θα θέλουν να δώσουν μία ακόμα ευκαιρία στο γκρουπ. Οι Editors έχουν ένα όπλο. Κάνουν ωραία σταθερά πολύ δυνατά live (το review μας εδώ) στα οποία ο κόσμος περνάει καλά. Αλλά δημιουργικά και καλλιτεχνικά έχουν, δυστυχώς, εξελιχθεί σε κύριους εκφραστές του μνημειώδους Τίποτα. Το οποίο είναι και αυτό που θα μείνει στην Τέχνη από αυτόν τον δίσκο.

Κομμάτια που ξεχώρισα: No Harm, Marching Orders

02.10.2015 PIAS Recordings