Calexico - The Thread That Keeps Us

Το 9ο άλμπουμ της indie-rock μπάντας - με κεντρικούς ήρωες τους Joey Burns και John Convertino - από την Αριζόνα, κυκλοφόρησε: "The Thread That Keeps Us".

Η μπάντα που είναι ιδιαίτερα αγαπητή και συχνά επισκέπτεται την χώρα μας (9 επισκέψεις, 13 συναυλίες) ηχογράφησε τον νέο δίσκο (με 15 τραγούδια) στην Καλιφόρνια. Έτσι, αν και δεν μας έχουν συνηθίσει σε πολιτικά oriented σχόλια, μα σε ιστορίες που σκιαγραφούν το αμερικάνικο τοπίο και τους κατοίκους του (και κυρίως αυτό της Λατινικής Αμερικής, και κυριότερα του Μεξικό, απ’ όπου και πολλά από τα μουσικά τους στοιχεία), αυτός ο δίσκος, στιχουργικά, έχει έκδηλα τα σημάδια της περιβαλλοντολογικής καταστροφής από τις τεράστιες πυρκαγιές που έπληξαν τις πολιτείες της Καλιφόρνιας αλλά και της Αριζόνας τα τελευταία χρόνια, όπως επίσης, θίγει το θέμα των μεταναστών και προσφύγων και τον πόνο του ξεριζωμού, και τον φόβο μίας πολεμικής σύρραξης (under the wheels of the war machine, always someone else’s scheme – στο Under the Wheels) – σχολιάζει δηλαδή πλαγίως, τα πολιτικά γενόμενα της χώρας. 



Με τον Burns να τραγουδά εικόνες στάχτης, φωτιάς, κοκκινισμένα μάτια από τον καπνό και εγκαταλελειμμένα σπίτια που παραδόθηκαν στις φλόγες: “Running through fields of flowers and smoke/Leaving behind all that we’ve built – for your life” σε ένα συγκινητικό βίντεο με καρτ ποστάλ (στο Voices of the Field) και “My focus was blurred as the world became consumed” στο Bridge to Nowhere (κατ’εμε από τα δύο καλύτερα κομμάτια του δίσκου) και με βρόμικες και slide κιθάρες να ντύνουν το driving και ταξιδιάρικο ρυθμό, αυτός ο δίσκος μοιάζει πιο ώριμος συναισθηματικά (Eyes Wide Awake), κι απ’ το πρώτο του κομμάτι κιόλας End of the World with you, φλερτάρει με «μεγάλου» reverb ήχους και επενδύει σε ρίφ (Dead in the Water) προσδοκώντας ίσως, μεγάλα φεστιβάλ και στάδια.

Δεν παραλείπουν να παρουσιάσουν κομμάτια με τις fusion λατινικής Αμερικής χάλκινων πνευστών, και λάτιν cumbia ρυθμών και κρουστών φανφάρες τους - “Flores y Tamales” (τραγουδισμένο στα ισπανικά από τον Jairo Zavala), με ελεκτρο-ρέγγε ρυθμούς “Under the Wheels” αν και πιο .. sophisticated: όπως πχ στο Another Space (όπου οι jazz κιθάρες και τα funky keyboard vamp) κάνουν παρέα σε διαολεμένους αυτοσχεδιασμούς της τρομπέτας και της της φαζαριστής κιθάρας, πάνω από την κολληματικότατη μπασογραμμη. 



Χωρίς να παραλείπονται τα πιο φολκ, ακουστικό-ποπ, ψυχεδελικά απλά κομμάτια (Shortboard, Unconditional Waltz, The Town and Miss Loraine, Girl in the Forest), ο δίσκος αποπνέει μία αβίαστη ισορροπία και είναι απολαυστικότατος, χωρίς να σε μπουχτίζει ούτε με το φολκ του, ούτε με το indie του, παρ' όλη την μεγάλη του διάρκεια, και το ιδίωμα της μπάντας, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.

Anti- Records, 26.01.2018