Telefon Tel Aviv - Live @ The Jazz Cafe, London
Ο Joshua Eustis είναι ένας μουσικός που δεν έχει περάσει λίγα στη μέχρι τώρα πορεία του. Ζώντας, μαζί με τον σχολικό φίλο και συνεργάτη του, Charlie Cooper την αναγνώριση μέσω του καθαρά ηλεκτρονικού ντεμπούτου του (Fahreneit Fair Enough, Hefty Records, 1999) το σχήμα των Telefon Tel Aviv,κατάφερε να περάσει ένα εξαιρετικά ώριμο πρόσωπο της Αμερικανικής electronica και του glitch σύμπαντος, σχεδόν εφάμιλλο με τους Ευρωπαίους συναδέλφους τους (Αutechre, Aphex Twin).
Γνήσια παιδιά της Νέας Ορλεάνης, τολμήσανε να εισάγουν ένα πιο φυσικό πέπλο που χρησιμοποιούσε την post σκηνή του Chicago (Tortoise) και έδειχνε ενδιαφέρον σε ένα θορυβώδη αλλά και ταυτόχρονα δημιουργικά χαλαρωτικό ήχο. Η πραγματική έκρηξη της μπάντας ήρθε πολύ αργότερα, το 2009, με το “Ιmmolate Yourself” (BPitch), ένα δίσκο γεμάτο ωμό συναισθηματισμό και dark-wave καταβολές, βάζοντας το σχήμα σε μια πραγματικά πρωτότυπη πορεία αφού κατάφερε να εκπλήξει ταυτόχρονα μουσικά κοινά και από τους δύο κόσμους.
Ο τραγικός θάνατος του Cooper ένα χρόνο μετά ήρθε να διακόψει κάθε ελπίδα δημιουργίας και συνέχειας στην πορεία των Telefon Tel Aviv και του Eustis σα μουσικού. Το εντυπωσιακό από την συζήτηση που είχαμε πριν το live (θα δημοσιευτεί σύντομα) είναι πως ο ίδιος ο Eustis κατάφερε να σταθεί στα πόδια του μέσω μιας σειράς συνεργασιών με ετερόκλητα σχήματα (Nine Inch Nails, A Perfect Circle, Black Queen), άλλες φορές δανείζοντας τις γνώσεις του στην παραγωγή (έχοντας και ο ίδιος σπουδάσει ορχηστρική σύνθεση) και άλλες ακόμα ως tour μουσικός.
Στο Jazz Cafe του Camden εμφανίστηκε για να μας δώσει αφενός την ευκαιρία να δούμε και πάλι το portfolio του ηχητικού μωσαϊκού των Telefon Tel Aviv, αλλά και να παρουσιάσει και κάποιες καινούργιες δουλειές (που μας τις περιέγραψε στη συνέντευξη ως “αρκετά θυμωμένες” για διάφορους λόγους, πολιτικούς και μη).
Ο χώρος του Jazz Cafe γέμισε από ένα εντυπωσιακό sold out και ο Joshua Eustis ξεκίνησε παρέα με τo synth του, ένα laptop και ένα μικρόφωνο την ενδιαφέρουσα ξενάγηση. Στο σύντομο set (περίπου 1 ώρα και 10 λεπτά) το κοινό, βοηθούμενο από το άριστο ήχο του venue, έδειξε να ανταποκρίνεται σε στιγμές απο το "Fahreneit Fair Enough", μπλεγμένες όμορφα από κάποια demo τωv Aμερικανών από το 1999 σε ένα noise-glitch, αλλά και έντονα συναισθηματικό κόσμο.
Είναι χαρακτηριστικό, πως ενώ οι ρυθμοί των πρώιμων παραγωγών του σχήματος είναι αρκετά εμφατικοί, σε πολλές εκτελέσεις ο Εustis φρόντιζε σε κάθε track να τους πλέκει σαν κομμάτι μιας ιστορίας χωρίς αναγκαίες διακριτές παύσεις. Συγκινημένος από το χειροκρότημα με ένα διακριτικό “thank you” και “it's been a long time” συνέχισε με κάποιες καινούργιες δουλειές που ακούστηκαν αρκετά ατμοσφαιρικές και ρυθμικές (πρόσφατα ένωσε τις δυνάμεις του με τον industrial-dark techno παραγωγό Vatican Shadow (διαβάστε για την εμφάνισή του στο περσινό Plissken) σε ένα single (Rejoice) κάτω από την αιγίδα της καμπάνιας “save Fabric” για το απότομο “σφράγισμα” του Λονδρέζικου club από τις αρχές).
Το κλείσιμο του live έγινε γλυκά με τα Υou Are The Worst Thing In The World και Τhe Birds που είναι και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα tracks του σχήματος όπου και αποδόθηκε άριστα μαζί με τα αιθέρια synth pop φωνητικά του (θα προτιμούσαμε να πήγαινε πακέτο με το Helen of Troy, ίσως την επόμενη φορά).
Διακριτικά όπως εμφανίστηκε έτσι και αποχώρησε αφήνοντας μας με μια όμορφη αίσθηση. Για εμάς συγκεκριμένα που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε νωρίτερα, η ομορφιά επικεντρώθηκε στο γεγονός πως η μουσική του Eustis και των Telefon Tel Aviv (έστω και χωρίς το ήμισυ του σχήματος) βρήκε έστω και με μια μακροσκελή προσπάθεια το δρόμο της προς στα αυτιά μας. Άλλωστε φάνηκε από την προσέλευση αρκετά μεγάλο κομμάτι του κόσμου αναμένει με ενδιαφέρον καινούργιες δουλειές.
Venue: The Jazz Cafe, Camden, London
Date: 24.03.2017
