Suede – Night Thoughts and Live @ Amsterdam
Λίγες μέρες πριν, στις 22 Ιανουαρίου, οι Suede επέστρεψαν δισκογραφικά με το νέο τους δίσκο Night Thoughts. Ένας μικρός χαμός ακολούθησε στον μουσικό κόσμο. Ξαφνικά η μπάντα επανήλθε στο προσκήνιο, για πρώτη φορά μετά το Head Music του 1999. Προσωπικά, πάντα είχα μια σταθερή σχέση με τους Suede από τα μέσα των ‘90s και θεώρησα απολαυστικά ακόμα και τα A New Morning (2002) και Bloodsports (2013). Το πιο απολαυστικό μέρος όμως πάντα ήταν οι ζωντανές τους εμφανίσεις! Εκεί που πάντοτε αποδείκνυαν το πόσο μεγάλη μπάντα είναι. Εκεί που ποτέ δεν απογοητεύουν, ακόμα και εκείνους που τους θεωρούσαν μία “has-been” περίπτωση.
Το Night Thoughts ήταν στο repeat κάποιες μέρες τώρα για να μπορέσω προσωπικά να διασαφηνίσω την αξία του αντικειμενικά, απομονώνοντας κάθε (θετική) προκατάληψη λόγω της αδιάκοπης σχέσης μου με την μουσική τους. Τελικά, πρόκειται για ένα δίσκο πάρα πολύ προσεγμένο, με εμπνευσμένα θέματα και ποιοτικές συνθέσεις. Ισορροπώντας mid-tempo με πιο αργά κομμάτια και έναν Brett Anderson σε top φόρμα φωνητικά αλλά και συνθετικά. Οι vocal μελωδίες στα κουπλέ είναι οι καλύτερες που μας έχει προσφέρει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υποδειγματική χρήση της τεράστιας έκτασης της φωνής του σε ένα αποτέλεσμα που απορροφάει τον ακροατή και μεταφέρει τα συναισθήματα τα οποία ο ίδιος είχε σκοπό να μεταφέρει.
Έτσι, με καλή γνώση των νέων κομματιών, βρεθήκαμε την Παρασκευή 29 Αυγούστου στο Άμστερνταμ και στο θρυλικό Paradiso, η σκηνή του οποίου έχει ζήσει στο παρελθόν στιγμές όπως Joy Division, Nirvana κτλ.
Ένα άσπρο πανί κάλυπτε όλη τη σκηνή, ένα διαχωριστικό μεταξύ αυτής και του κοινού. Προφανώς για να μην βλέπουμε τις ετοιμασίες από πίσω σκεφτήκαμε και...κάναμε λάθος! Το λάιβ ξεκινά, οι Suede εμφανίζονται από πίσω, ενώ ένας προτζέκτορας δείχνει μια ταινία πάνω στο πανί.
Η σκηνή από πίσω ήταν απλή. Τα τύμπανα και τα πλήκτρα ήταν σκεπασμένα με μαύρο πανί, ενώ ο Brett Anderson στεκόταν στη μέση χωρίς να «αλωνίζει», όπως άλλες φορές. Το Night Thoughts ξεκινά, με το κάθε κομμάτι να δένει απόλυτα με την ιστορία που εκτυλίσσονταν μπροστά μας. Χωρίς καμία παύση, χωρίς ο ίδιος να προσφέρει ούτε μία λέξη στο κοινό, γίναμε μάρτυρες μιας rock operas (με τέλειο ήχο και ανατριχιαστική φωνή) σε μια ιστορία νοσταλγικών σκέψεων ενός αυτόχειρα. Η περίοδος της οικογενειακής χαράς, ύστερα των προβλημάτων, της αποξένωσης και της τελικής αυτοκτονίας. Και ξαφνικά όλο το πόνημα των Suede απέκτησε πια νέο νόημα. Βλέποντάς το ζωντανά καταλάβαμε απόλυτα το έργο αυτό.
Στον αντίποδα όμως, θα πρέπει να σημειώσουμε οτι όσο ενδιαφέρον και αν ήταν αυτό που βλέπαμε, πολλές στιγμές ευχόμασταν να μπορούσαμε να δούμε την μπάντα ξεκάθαρα και όχι πίσω από ένα πανί. Οι ίδιοι πολλές φορές εμφανίζονταν, με ειδικό φωτισμό, αναμειγνύοντας ευφάνταστα τους εαυτούς τους με την ταινία. Αλλά η προσμονή να τους δούμε κανονικά στη σκηνή όλο και μεγάλωνε.
Αυτό έλαβε χώρα τελικά μετά το τέλος του Night Thoughts. Ένα διάλειμμα 20 περίπου λεπτών για ολική ανακατασκευή της σκηνής και αφαίρεση της υφασμάτινης οθόνης. Και οι Suede επιστρέφουν, όπως ακριβώς τους ξέρουμε. Ο Brett Anderson μας αποδεικνύει οτι παραμένει ένας από τους καλύτερους σύγχρονους frontmen. Χύνει τόνους ιδρώτα, διατηρώντας την ίδια στιγμή το φωνητικό του μέρος στα υψηλά επίπεδα που ξέρουμε. Απανωτά χτυπήματα με κομμάτια τα οποία έχουν σημαδέψει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας.
She, Trash, Animal Nitrate, Killing Of A Flash Boy (προσωπικό αγαπημένο), Heroin και πολλά ακόμα. Το κοινό συμμετείχε σύσσωμο, με την έντονη σκηνικά παρουσία του Brett να μην μας δίνει περιθώρια για κάτι άλλο. Μια μαγική στιγμή εκτυλίχθηκε μπροστά μας με το Oceans, όπου ο ίδιος τραγουδά χωρίς μικρόφωνο. Όλο το Paradiso παρέμεινε σιωπηλό ταξιδεύοντας με την γυμνή φωνή του. Ανατριχίλα!
Στη συνέχεια επανερχόμαστε με το So Young μέχρι το κλείσιμο με το Beautiful Ones και το encore με το New Generation.
Μετά το τέλος του λάιβ, αρχίζουμε να συζητάμε το τι είδαμε και συμφωνούμε σε τρία πράγματα.
1) Μόνο ζωντανά μπορεί κανείς να κατανοήσει το Night Thoughts
2) Ο Brett Anderson μεγαλώνει αλλά παραμένει ένας καταπληκτικός performer, διατηρώντας την κρυστάλλινη φωνή με το το μεγάλο εύρος που ξέρουμε
3) ένα live Suede δεν απογοητεύει ποτέ!
