Nomik - I Ain't Gonna Be A King
Το ντεμπούτο άλμπουμ του Nomik, θα μπορούσε να είναι και αναγραμματισμός του ονόματος Kimon στα αγγλικά, αλλά το πιθανό είναι ότι σημαίνει κάτι άλλο που μόνο ο ίδιος ή οι συντελεστές της μπάντας γνωρίζουν, είναι ένα από αυτά τα άλμπουμ που θα ευχόσουν να είχε πέσει στα χέρια σου σε βινύλιο ώστε να δώσεις στο συγκεκριμένο εγχείρημα τη συγκεκριμένη προσοχή και αφοσίωση που του αξίζει.
Και εξηγούμαι: δεν είναι ένας δίσκος που απαιτεί πολλαπλές και απανωτές ακροάσεις για να καταλάβεις τι θέλουν να πουν μουσικά τα παιδιά, αλλά τουναντίον είναι ένα πόνημα που χρειάζεται να το ακούσεις από την αρχή ως το τέλος, χωρίς διακοπή, αφήνοντας τη μουσική και τους στίχους να σε τραβήξουν, να σταματήσεις ότι άλλο πιθανόν να κάνεις παράλληλα, να γυρίσεις το κεφάλι σου προς τα ηχεία και πραγματικά να απολαύσεις τις ξεχωριστές ενορχηστρώσεις του κάθε κομματιού και να προσέξεις αυτή την ιδιότυπη φωνάρα προσπαθώντας να προσδιορίσεις τι σου θυμίζει.
Κάτι μεταξύ Michael Stipe και Ed Kowalczyk σκέφτηκα αρχικά, αλλά όχι, το όνομα του είναι Nomik και έτσι πρέπει να μας μείνει η συγκεκριμένη φωνή.
Έστω και αν οι συγκρίσεις δεν έχουν νόημα παρόλα αυτά το αποτολμώ μόνο και μόνο για να αναγνωρίσω τόσο την ιδιαίτερη φωνή, την τεχνική όσο και το συναισθηματικό λυρισμό αυτού του τύπου, που συνοδεία της μουσικής πραγματικά σε κάνει να ακούσεις την ιστορία του κάθε κομματιού και να μπεις στη διάθεσή του.
Καθότι ένας από τους τυχερούς εγώ, μια και όταν άκουσα το συγκεκριμένο άλμπουμ είχα την πολυτέλεια τόσο του χρόνου όσο και ενός καλού ζευγαριού noise cancelling ακουστικών, και ορμώμενος από το εξώφυλλο, άκουσα το δίσκο ξημερώματα Κυριακής, και τον άφησα να παίξει χωρίς να είμαι σίγουρος για τη σειρά των κομματιών, αλλά ξεκινώντας από το ομώνυμο κομμάτι του album που ενώ στο πρώτο άκουσμα η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν Χατζηδάκης, δεν άργησα να διαψευστώ για την ποικιλομορφία των κομματιών προχωρώντας στα She's Dancing In The Dark, Magdalene, Sister Of June, Me Tarzan You Jane, κλπ.
Τι ευτυχία να ακούς ένα διαφορετικό δίσκο και ελληνικής παραγωγής που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, και το εννοώ τίποτα, από οποιοδήποτε άλλη προσπάθεια μπάντας ή καλλιτέχνη του εξωτερικού όταν αυτή έρχεται να μας συστηθεί για πρώτη φορά με μια ολοκληρωμένη δουλειά, αλλά το καλύτερο είναι, ότι ακούγοντας κάθε κομμάτι χαίρεσαι που δεν υπάρχει ούτε μια επανάληψη τόσο μεταξύ των κομματιών όσο και μέσα στα κομμάτια τα ίδια.
Σε ένα πρόσφατο μουσικό άρθρο που διάβασα, ο υπογράφων μιλούσε για 8 ελληνικές μπάντες των οποίων οι δίσκοι αξίζουν μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Εγώ απλά πηγαίνοντάς το λίγο πιο κάτω, γιατί πραγματικά εύχομαι ο κάθε μουσικός ή καλλιτέχνης να μπορεί να ζει από αυτό που κάνει και αγαπά, είναι ότι το συγκεκριμένο album αξίζει κάθε λεπτό του χρόνου σας, γι' αυτό δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας να απολαύσετε κάτι πραγματικά φρέσκο, καινούριο και πραγματικά με πολύ αγάπη φτιαγμένο, το οποίο δεν είναι άλλο από το debut album του Nomik "I Ain't Gonna Be A King".
Self Released (Enter Events), 03.03.2017
