Nicolas Jaar - Sirens

Η μόλις δεύτερη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του "wonderkid" της ηλεκτρονικής μουσικής Nicolas Jaar είναι ένα ακόμα δείγμα του ταλέντου και της πολυμορφικότητας του, με πολύ γνώριμο ήχο αλλά και πολύ διαφορετικό ταυτόχρονα.

Γνώριμος γιατί όπως στο πρώτο του άλμπουμ "Space Is Only Noise" (2011), αλλά και στα Nymphs Ε.P.'s (2015) που προηγήθηκαν του Sirens, απαιτείται το κατάλληλο setting για να απολαύσεις την εμπειρία και αυτή τη συσχέτιση "χώρου" και ήχου, που είναι διαφορετικός αυτή τη φορά, γιατί μετά απο καιρό πιάνει το μικρόφωνο και το αποτέλεσμα για πρώτη φορά από αυτόν τον καλλιτέχνη είναι αρκετά πολιτικοποιημένο.

Χώρος και ήχος, όπως έχει πει και ο ίδιος "Space is only noise if you can see", και ετσι ξεκινάει, ή μαλλόν όχι ξεκινάει ακριβώς το "Sirens", καθώς στο πρώτο κομμάτι, το Killing Time, έχουμε σχεδόν ένα λεπτό σιωπής. Σιωπή που διακόπτεται βίαια από τον ήχο ενός τζαμιού που σπάει και στη συνέχεια ήχος από κεραυνούς με δυνατούς ανέμους. Για να μπλεχτούν όλα αυτά με την μεγάλη αγάπη του Jaar, το πιάνο, αλλά και με τη δική του φωνή στη συνέχεια, και εν τέλη να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις της συνύπαρξης του "χώρου" και του ήχου.

Στην συνέχεια του άλμπουμ ξεχωρίζουν κομμάτια όπως το The Governor και το Three Sides Οf Nazareth, με τα "καθαρά" φωνητικά του Jaar, hooks όπως "Ι Found My Broken Bones At The Side Of The Road" και ένα post-punk στιλ που δεν μας είχε συνηθίσει.

Ένα ενδιαφέρον κοινό που μοιράζονται τα κομμάτια του άλμπουμ, είναι ότι σε τρία από αυτά (Leaves, Three Sides Of Nazareth, No), υπάρχουν μέρη από συζητήσεις του μικρού Nicolas με τον πατέρα του, επίσης καλλιτέχνη, Alfredo.

To No είναι το κομμάτι που αναπαράγει την κεντρική ιδέα του άλμπουμ, (Ya dijimos No Pero el Si está en todo) δηλαδή: είπαμε "όχι", αλλά το "ναι" ειναι σε ολα, ένα χιλιανό κομμάτι από τον Sergio Cuevas, με στίχους του Jaar. Στίχοι που αναφέρονται στην δικτατορία του Pinochet για 20 χρόνια στην πατρίδα του Jaar, τη Χιλή και ένα δημοψήφισμα που στην ουσία ρωτούσε τον λαό αν θέλει να συνεχίσει η δικτατορία του Pinochet: ναι ή όχι.Έτσι λοιπόν, ψηφίζοντας "όχι" στην ουσία έδινες ένα μήνυμα κατά της δικτατορίας.

Για το τέλος ο Jaar κρατάει ένα History Lesson: "Chapter One: We f*cked up. Chapter Two: We did again and again and again..."

Other People, 30.09.2016