Έφυγε η Sharon Jones σε ηλικία 60 ετών
Δυστυχώς μία ακόμα τεράστια προσωπικότητα της μουσικής έφυγε το 2016. Η Sharon Jones έχασε τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 60 ετών.
Η Sharon Jones ήταν η σημαία, κατά κάποιο τρόπο, της Daptone Records. Μία παντοδύναμη, ζεστή και πολύχρωμη φωνή, η οποία έγινε ιδιαίτερα γνωστή όταν συνεργάστηκε το 1996 με τον Lee Fields. Με τη συνοδεία των Dap Kings κυκλοφόρησε στη συνέχεια 7 δισκάρες, οι οποίες μας ταξίδεψαν στον αριστουργηματικό κόσμο της Motown και της Stax των 60s. Ακούγοντας κανείς τις δουλειές της, δεν μπορεί παρά να νιώσει πάρα πολύ τυχερός που υπήρχε στην εποχή μας μία τέτοια καλλιτέχνης να μας προσφέρει αυτό που δεν ζήσαμε τότε.
Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να την δω ζωντανά, παρόλο το γεγονός οτι είχε επισκεφθεί την Ελλάδα. Ήταν τους πρώτους μήνες του 2016 όπου ανακοίνωσε νέα ευρωπαική περιοδεία και αυτή τη φορά δεν γινόταν να την χάσουμε. Κλείσαμε τα εισιτήριά μας για την εμφάνισής στο Amsterdam. Θυμάμαι συζητούσαμε χαρούμενοι οτι νίκησε, προφανώς, τον καρκίνο, για να κάνει εκ νέου περιοδεία. Τελικά κάναμε λάθος. Οι ζωντανές αυτές εμφανίσεις είχαν ως σκοπό να παραμείνει η ίδια χαρούμενη και δυνατή ψυχολογικά, κάνοντας αυτό που αγαπούσε, αντλώντας δύναμη για τη συνεχόμενη μάχη. Τελικά το live και μεγάλο μέρος της περιοδείας ακυρώθηκε και εχθές η Sharon απεβίωσε. Εκείνη όμως μέχρι και το τέλος παρέμεινε πηγή ενέργειας, πάντα με το χαμόγελο στο πρόσωπό της.
Μοιράστηκαν ένα κοινό όραμα με τον Gabriel Roth της Daptone. Αγνοώντας τους μοντέρνους τρόπους ηχογράφησης και γενικότερης προσέγγισης, δούλεψαν ακριβώς όπως έκαναν τότε θρύλοι όπως James Brown και πολλοί άλλοι. Με 100% αναλογικό τρόπο ηχογράφησης, κατάφεραν να μεταφέρουν τέλεια μία ασύγκριτη ζεστασιά για την εποχής μας.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες ακόμα. Αντ’ αυτού όμως, θα ήθελα να παραθέσω τα λόγια που είχα διαβάσει χρόνια πριν στο gatefold βινύλιο του Naturally:
«Τι είναι αυτο που κάνει τη Sharon Jones και τους Dap Kings να σαγηνεύουν το κοινό? Η ικανότητά τους στη σκηνή, ο ρυθμός, ο ενθουσιασμός? Φυσικά είναι και αυτά, αλλά περισσότερο είναι κάτι βαθύτερο. Κάτι τόσο φυσικό και όμορφο που είναι δύσκολο να εκφραστεί δυνατά. Είναι η ψυχή (Soul)! Είναι τόσο κοινή όσο η ανθρώπινη καρδιά και τόσο σπάνια όσο το πνεύμα.
Πού κάναμε λάθος όταν κάτι τόσο απλό, που βρίσκεται μέσα σε όλους μας, έχει γίνει τόσο απατηλό και δύσκολο να επικοινωνηθεί? Κάπου μεταξύ του χτυπήματος των ποδιών και της ανακάλυψης της midi τεχνολογίας κάναμε μια λάθος στροφή. Ταξιδέψαμε πέρα από τη στάση μας. Έπρεπε να είχαμε κατέβει από το τραίνο όταν ο ρυθμός, η αρμονία και η τεχνολογία κορυφώθηκαν σε ένα κλάμα του Otis Redding. Αυτή ήταν η στιγμή της μεγαλύτερης αλήθειας, της αυθεντικής έκφρασης, του να είναι κανείς άνθρωπος.
Ίσως μιλούσαμε όλοι πολύ δυνατά για ακούσουμε αυτό τον ήχο. Έναν ήχο τόσο ελαφρύ όσο ο συννεφιασμένος ουρανός και τόσο αληθινός όσο το χορτάρι ανάμεσα στα δέντρα. Ευτυχώς για εμάς, αυτός ο ήχος συνέβη εκτός τόπου και χρόνου. Η αυθεντική soul ήταν, είναι και θα είναι παντού γύρω μας. Και ενώ, όπως και η αγάπη, δεν μπορεί να κλαπεί από λεφτά ή άλλη δύναμη, κάποιοι άνθρωποι είναι ευλογημένοι με την ικανότητα να δώσουν λίγο σε εμάς δωρεάν. Έτσι η Sharon Jones μας δίνει αυτό το σπάνιο δώρο της Soul.
Ακούγοντας τους δίσκους της, ανοίξτε το μυαλό, το σώμα και την ψυχή με τον ίδιο τρόπο που έκανε και η Sharon για εμάς: Με αγάπη, με πάθος...»
