Tribalistas - Live @ Sala Riviera, Madrid
Με μια μικρή καθυστέρηση μόλις 15 χρόνων (!) οι Tribalistas, το βραζιλιάνικο τρίο που, κάποια στιγμή το 2002 αποφάσισε να συγκεντρώσει μέρος των καρπών της ήδη τότε πολυετούς συνεργασίας των μελών του σε έναν δίσκο (“Tribalistas”) που έμελλε να εξελιχθεί σε φαινόμενο της Βραζιλιάνικης αλλά διεθνούς μουσικής σκηνής, προσγειώθηκε στη Γηραιά Ήπειρο με σκοπό να μας θυμίσει τους λόγους για τους οποίους το αγαπήσαμε τότε αλλά και να μας δώσει μερικούς ακόμη για την επανασύνδεσή των μελών του.
Η αρχή έγινε στη Πορτογαλία, ενώ, μετά από τρεις προγραμματισμένες εμφανίσεις στην Ισπανία, σειρά είχαν συναυλίες σε Γαλλία, Βέλγιο και Αγγλία, μεταξύ άλλων. Αν και, στην προκειμένη περίπτωση, η κυκλοφορία του δεύτερου ομώνυμου δίσκου, περισσότερο από μια προσπάθεια επανένωσης, είναι μάλλον το φυσικό αποτέλεσμα μιας συνεργασίας που στην πραγματικότητα δεν διακόπηκε ποτέ, όπως συμβαίνει με το supergroup που αποτελούν οι Marisa Monte, Arnaldo Antunes και Carlinhos Brown.
Κατά το πέρασμά τους από τη Μαδρίτη, είχαμε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε ζωντανά την περασμένη Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου, πλάι στο ποτάμι της Ισπανικής πρωτεύουσας, στην Sala Riviera, αν και σύμφωνα με το αρχικό, πιο φιλόδοξο πρόγραμμα, το venue θα ήταν το αρκετά μεγαλύτερο WiZink Center. Αυτή η αλλαγή της τελευταίας στιγμής είναι προφανώς ενδεικτική του ότι οι εποχές έχουν αλλάξει για τους Βραζιλιάνους που κάποτε κατάφεραν να ξεπεράσουν τα 3.000.000 αντίτυπα σε πωλήσεις εντός και εκτός Βραζιλίας αλλά αποφάσισαν να μην αξιοποιήσουν την απήχησή τους με μια περιοδεία ανάλογων προδιαγραφών.
Όπως και να’χει, για το νοσταλγικό και ανυπόμονο κοινό τους, μεγάλο μέρος του οποίου αποτελούσαν εκπατρισμένοι συμπατριώτες τους, τίποτα από αυτά δεν είχε σημασία, και μάλιστα η αλλάγή του venue ήταν σίγουρα κάτι θετικό. Έτσι, λοιπόν, κατηφορίσαμε κατά το ποτάμι και, φτάνοντας στην κεντρική είσοδο του χώρου, η σχετικά χαλαρή ουρά μας προϊδέασε για το μέγεθος της προσέλευσης, αν και ο ενθουσιασμός των παρευρισκόμενων ήταν αντιστρόφως ανάλογος του αριθμού τους.
Photo by Leo Gusmao
Το τρίο εμφανίστηκε στην σκηνή με καθυστέρηση μισής ώρας περίπου – κανείς δεν φάνηκε να ενοχλήθηκε από αυτό, πάντως - και εν μέσω μιας θερμότατης υποδοχής, ήχησαν οι πρώτες νότες του «μανιφέστου» των Tribalistas, του ομότιτλου κομματιού. Και αφού μας συστήθηκαν, προς αποφυγή "παρεξηγήσεων", συνέχισαν με μια διαδοχή εκτελέσεων κομματιών τόσο από τον πρώτο όσο και από τον δεύτερο δίσκο τους, ενώ το setlist ήταν διανθισμένο επίσης με τραγούδια από τα προσωπικά ρεπερτόρια των μελών – συμπεριλαμβανομένων κομματιών που κυκλοφόρησαν άλλοι καλλιτέχνες.
Από τη νοσταλγική διάθεση και συναισθηματισμό του όμορφου Carnavália στο διεκδικητικό και πιο πολιτικοποιημένο Um só – κομμάτια από τον πρώτο και τον τελευταίο άλμπουμ, αντίστοιχα, που μαρτυρούν την εξέλιξη και ωρίμανση τόσο του μουσικού ύφους όσο και των στίχων – στα Velha Infância και É Você, περνώντας από εξαιρετικές σόλο εκτελέσεις από τους εξαιρετικούς Arnaldo Antunes και Marisa Monte.
Και εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι, αν και η μπάντα στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε, επίσημα τουλάχιστον, μια «ηγετική» φιγούρα, φαίνεται ότι τον ρόλο του frontman, για κάποιο λόγο – ίσως λόγω της πλήθωρικής του προσωπικότητας και της ακόμα πιο πληθωρικής του αισθητικής – τον έπαιζε ο Carlinhos Brown. Και όμως, εκείνο το βράδυ της Τετάρτης, την παράσταση μάλλον έκλεψε η μοναδική γυναικεία παρουσία επί σκηνής, με την εκκεντρική καριόκα φορεσιά της – φόρος τιμής στην καταγωγή της - σε πλήρη αντίθεση με την βελούδινη φωνή της και τις νηφάλιες, ντροπαλές παρεμβάσεις της μεταξύ των κομματιών, σε σπαστά Ισπανικά και μισά Πορτογαλικά.
Photo by Leo Gusmao
Δευτεραγωνιστής της βραδιάς ο βετεράνος Arnaldo Antunes, με την περίεργη αμφίεση που είχε κάτι από David Byrne κατά την Talking Heads εποχή του, που όμως φάνηκε σε κάποιες στιγμές να επισκιάζεται από τον πανταχού παρόντα «Πάπα» Carlinhos – σαρκαστικό σχόλιο του φωτογράφου μας για το πολύχρωμο τουρμπάνι του που θύμιζε παπική μίτρα! – ο οποίος, αεικίνητος και εκφραστικότατος, κυριολεκτικά κατέκλυσε τη σκηνή με φωνές, χρώματα και λογής εξωτικούς ήχους από τα δεκάδες μυστήρια όργανα που τον περιέβαλλαν.
Photo by Leo Gusmao
Photo by Leo Gusmao
Η ελαφρώς χαοτική – πλην όμως διασκεδαστική- αλληλεπίδραση των τριών μετατράπηκε σε αρμονική συνεργία κατά την εκτέλεση του Diáspora, μια επίκαιρη αναφορά στο θέμα της μετανάστευσης, ενώ προς το τέλος του set, οι Monte και Antunes έκαναν εναλλάξ βάρδιες εκτελώντας δικά τους κομμάτια. Το τρίο πλαισίωναν τέσσερις ακόμα μουσικοί, τους οποίους φυσικά και φρόντισαν να μας συστήσουν: Dadi Carvalho (μπάσο, ηλεκτρική κιθάρα, μαντολίνο, πλήκτρα), Pedro Baby (ηλεκτρική και ακουστικήκιθάρα) Pretinho da Serrinha (cavaquinho) Marcelo Costa (ντραμς).
Photo by Leo Gusmao
Καθ’ όλη τη διάρκεια του live, η μουσική συνοδευόταν από χρωματιστές εικόνες, βίντεο και κείμενα στο φόντο, αλλά το αποκορύφωμα του οπτικοακουστικού θεάματος έφτασε με το αγαπημένο Passe em Casa, κατά το οποίο η σκηνή μετατράπηκε σε πραγματικό καραόκε – ευτυχώς για εμάς που θέλαμε πραγματικά να τραγουδήσουμε ολόκληρο το κομμάτι αλλά μόνο γνωρίζαμε τις πρώτες έξι λέξεις των στίχων. Και αφού είχαμε ζεσταθεί πλέον για τα καλά, είπαν να μας αποχαιρετίσουν. Κανείς δεν κουνήθηκε από τη θέση του, μιας και όλοι ξέραμε ότι η συναυλία δεν θα μπορούσε να τελειώσει ακόμα, χωρίς το πολυαναμενόμενο Já sei namorar, που μας ξεσήκωσε και μας συνόδευσε μέχρι την έξοδο, τον δρόμο, το μετρό και...τα σπίτια μας!
Αν και μας «έστησαν» κάμποσα χρονάκια και μισή ώρα, οι Tribalistas εμφανίστηκαν τελικά στο ραντεβού μας. Και η εμφάνισή τους δεν διέψευσε τις προσδοκίες μας, με δεδομένο ότι οι εποχές, οι άνθρωποι και οι συγκυρίες αλλάζουν. Ίσως μάλιστα οι παρούσες συγκυρίες να είναι πιο ευνοϊκές για μια τέτοια μουσική συνάντηση. Ίσως η καθυστέρηση να μας βγήκε σε καλό, τώρα που οι ίδιοι έχουν περάσει σε μια πιο ώριμη φάση στην καριέρα τους και προσπαθούν να περάσουν κάποια επίκαιρα κοινωνικά μηνύματα μέσα από τη μουσική τους. Όπως το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης που διεκδίκησε η Marisa Monte σε μία από τις παρεμβάσεις της. Με δεδομένες τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις της χώρας, δε μένει παρά να ευχηθούμε στους φίλους Βραζιλιάνους "boa sorte" ή "καλή τύχη" σ’ αυτόν τον τομέα. Κάτι μας λέει ότι θα την χρειαστούν...
Setlist:
1. Tribalistas
2.Carnavália
3. Um só
4. Vilarejo (M.M)
5. Anjo da guarda
6. Fora de memoria
7. Diáspora
8. Um a um
9. Ânima
10. Velha Infância
11. É você
12. Carnalismo
13. Aliança
14. Não é fácil (MM)
15. Sem Você (AA)
16. La de longe
17. Lutar e vencer
18. Universo ao meu redor (MM)
19. Infinito Particular (MM)
20. Paradeiro (AA)
21. Consumado (AA)
22. Amor I love you (MM)
23. Depois (MM)
24. Trabalivre
25. Passe em casa
Encore:
Já sei namorar
Velha Infância
Tribalistas
Venue: Sala La Riviera, Madrid
Date: 24.10.2018
Photos by: Leo Gusmao
*Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Pilar από την Pool G-news, υπεύθυνη επικοινωνίας, για την πρόσκλησή της να καλύψουμε τη βραδιά
