Marilyn Manson - Live @ Velodrom, Berlin
Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90 ο μύθος Marilyn Manson άρχισε να αναδύεται.
Θυμάμαι ακόμα τη μητέρα μου να ουρλιάζει για την ένταση της μουσικής στο δωμάτιό μου. Κυρίως όμως διαμαρτυρόταν για το είδος της μουσικής που άκουγα.
Ναι, το διάσημο "Antichrist Superstar" (8 Οκτωβρίου 1996) μόλις κυκλοφόρησε και μπήκε στη συλλογή μουσικών CD μου! Όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση, το διαδίκτυο ήταν ακόμα ένα μικρής κλίμακας φαινόμενο, και οι πιο μεγάλοι είχαν αρχίσει να ανησυχούν για το προφίλ του.
Ακόμα ακούω στο μυαλό μου τη μαμά μου φωνάζει "Emanuele σε παρακαλώ, χαμήλωσε τον ήχο, δεν είναι μουσική αυτή και δεν μ' αρέσει να βλέπω αυτό τον άνθρωπο".
Σε αυτά τα πρώτα χρόνια ένα είδος ακραίας υπερβολής - π.χ. η μουσική του έκφραση και παράσταση, μας έκανε να σκεφτούμε ότι ήταν "συνδεδεμένος" με τον Διάβολο. Στην πραγματικότητα όμως όλοι ήξεραν ότι το άλμπουμ "Antichrist Superstar" ήταν ένα αριστούργημα ενός διεστραμμένου ήρωα με ένα τέλειο μίγμα μεταξύ crossover και metal-industrial.
Ένας μύθος που γεννήθηκε και δημιούργησε φαν και ολόκληρη μόδα πάνω στο χαρακτήρα του. Ένας άνδρας που είναι ταυτόχρονα ο frontman της μπάντας καθώς και ένας "ζωγράφος", ο οποίος δίνει αυτόγραφα κατά τη διάρκεια του pre-event meet & greet. Και αυτό δείχνει ότι με τα χρόνια (από τις αρχές του 2000 μέχρι σήμερα) με τον "διαφορετικό" τρόπο του είναι αναγνωρίσιμος, αλλά ακολουθεί περισσότερο την κατεύθυνση προς τα ταμπλόιντς και αφήνοντας λίγο στην άκρη τη μουσική του ανάπτυξη.
Μόλις απογειώθηκε το τεράστιο κύμα φήμης του Manson, κυκλοφόρησε το άλμπουμ του "Mechanical Animals". Ένας άλλο μεγάλο θρίαμβο της μπάντας του που τον έφερε στο απόγειο της φήμης του. Ένας διάβολος alternative rock και μια προκλητική στάση δημιούργησαν μια "αφαίμαξη" στην κοινωνία με την όλο και μεγεθυνόμενη φήμη του.
Ο Manson, με το φόρεμα και το μακιγιάζ του, το άγριο παιχνίδι του με αλλόκοτα και υποδηλούμενα στοιχεία φρίκης που συχνά βασίζονται σε θρησκευτικά θέματα του Αντίχριστου και του Σατανά, δημιούργησαν μια δέσμη νέων υποστηρικτών που αγαπούσαν το alt metal/rock, hard rock, heavy metal και industrial metal/rock.
Μετά από αρκετά χρόνια που δεν ακολούθησα την εξέλιξη του Manson, αποφάσισα να καλύψω τη συναυλία του. Αναρωτιέμαι αν ήθελα να νιώσω ξανά νέος ή να τον δω απλά ως παιδικό είδωλό μου, ακόμα κι αν ένιωθα πάντα λίγο φόβο στη θέα του.
Έτσι, στο τέλος το έκανα! Σάββατο 25 Νοεμβρίου, της χρονιάς που μόλις μας πέρασε, στο Velodrom στο Βερολίνο, μαζί με άλλους 9.000 (sold-out event), βρέθηκα στο live του!
Οι πρώτοι φαν εμφανίστηκαν στο χώρο στις 5 το απόγευμα με το επίσημο άνοιγμα των θυρών για να τον χαιρετίσουν και να το συναντήσουν στο meet and greet pre-show και για να απολαύσουν την πλήρη εμφάνισή του.
Όπως ίσως να καταλαβαίνετε όλοι, το show του χαρισματικού Manson είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και εκτιμάται πιο πολύ από τις πρώτες σειρές της σκηνής που επιτρέπουν να τον απολαύσουμε από κοντά.
Dinos Chapman
Προσωπικά έφτασα στο συναυλιακό χώρο όταν ο Dinos Chapman διασκέδαζε το πλήθος, τον οποίο δε φάνηκε να εκτιμάει το κοινό, καθώς όλοι περίμεναν τον Manson.
Με μια μικρή καθυστέρηση και πλήρες σκοτάδι άρχισαν να αντηχούν οι κλασικές νότες του "The End" των Doors ως προπομπός της μεγάλης συναυλίας που περιμέναμε.
Το ακριβές άνοιγμα της μαύρης κουρτίνας έγινε στις 9.15 μ.μ. όταν και τελικά οι Βερολινέζοι άρχισαν να βιώνουν τη ζωντανή παράσταση!
Marilyn Manson
Το σκηνικό που δημιουργήθηκε επί σκηνής ήταν δύο όπλα που τέμνονταν στο βάθος και τέσσερις μουσικοί (Bass: Juan Alderete, Κιθάρα: Tyler Bates, Ρυθμική Κιθάρα: Paul Wiley, drums: Gil Sharone) με τον Marilyn Manson που εισήλθε με ένα μακρύ μπουφάν και μαύρα δερμάτινα παντελόνια. Καθόταν σε ένα θρόνο που ήταν τεχνικά ένα είδος αναπηρικής καρέκλας που δημιουργήθηκε ειδικά για την παράσταση.
Photo by Andreas Budtke Photography
Ο Manson φώναξε και τραγούδησε από την αρχή ακόμα κι αν δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση από πλευράς υγείας λόγω του περιστατικού του Σεπτεμβρίου κατά τη διάρκεια της συναυλίας στη Νέα Υόρκη. Την ίδια ημερομηνία, τo σύνολα των όπλων κατέρρευσαν ακριβώς πάνω του και έσπασε την περόνη του και ακόμα και σε αυτή την κατάσταση αποφάσισε να μην σταματήσει την περιοδεία.
Το ίδιο σκηνικό ανακατασκεύασε με την κινητή δομή, ένα μεταλλικό πρόθεμα στο πόδι, και δύο νοσοκόμες με χειρουργικό φόρεμα να βρίσκονται συνέχεια δίπλα του για τη συνεχή χρήση του μικροφώνου και υποστήριξη του σώματός του. Με την πρώτη ματιά, αυτό το σκηνικό δημιούργησε μια ανησυχία στο ακροατήριο.
Photo by Andreas Budtke Photography
Το συγκρότημα αποφάσισε να ξεκινήσει με ένα από τα κομμάτια, από το τελευταίο άλμπουμ του "Heaven Upside Down", Revelation #12 - μια παραγωγή γεμάτη από πόνο, επιθετικότητα και μελαγχολία. Η συναυλία συνεχίστηκε με ένα αυξανόμενο κρεσέντο από την πλευρά των μουσικών καθώς η διάθεση του κοινύ ανέβαινε.
Η setlist της συναυλίας (βλ. παρακάτω), περιελάμβανε νέα και παλιότερα κομμάτια, με τον Manson να κρατάει τη φωνή του δυνατή και καθαρή και με τους μουσικούς να δημιουργούν μια τέλεια ατμόσφαιρα και ήχο ακόμα και αν η συναυλία ήταν σχετικά σύντομη.
Ο χώρος φαινόταν να είναι στα "χέρια" της μπάντας, αλλά το live τελείωσε μετά από μόνο 75 λεπτά. Τα φώτα άνοιξαν και το πλήθος άρχισε αργά να βγαίνει από το κτίριο.
Photo by Andreas Budtke Photography
Εκείνη τη στιγμή μπόρεσα να διαπιστώσω καλύτερα και να καταλάβω ότι o "παλιός vs νεαρός" Manson έφερε στο Velodrom του Βερολίνου ετερόκλητο κοινό. Έβλεπα πενηντάρηδες, μέσης ηλικίας, εφήβους, αλλά ήμουν λίγο απογοητευμένος που δεν μπόρεσα να βρω αρκετούς "πραγματικούς" φαν του.
Θέλω να πω, όταν ήμουν νέος όλοι φορούσαν μαύρο δέρμα, λευκό μακιγιάζ, μακρά νύχια, κλπ. Αυτή τη φορά σε μια συναυλία του Marilyn Manson, θα μπορούσα να είχα δει ίσως μια χούφτα ανθρώπων με αυτό το ύφος.
Αυτό που μπορώ να πω: "Τι αλλαγή! Συγχαρητήρια για την εξέλιξη αυτή, αλλά μόνο για το sold-out στις συναυλίες του!".
Setlist
Revelation #12
This Is the New Shit
Disposable Teens
mOBSCENE
Kill4Me
Deep Six
The Dope Show
1°
Sweet Dreams (Are Made of This) [Eurythmics cover] Tourniquet
We Know Where You Fucking Live
Say10
Cruci-Fiction in Space
The Beautiful People
Coma White
Venue: Velodrom, Berlin
Date: 25.11.2017
Hosted by MCT Agentur
Photos by Andreas Budtke Photography
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα το τμήμα επικοινωνίας του MCT Agentur για την πρόσκλησή τους να παραβρεθούμε στo Βερολίνο και να καλύψουμε το live του Marilyn Manson.
Photo by Andreas Budtke Photography
Photo by Andreas Budtke Photography
